Η ευλογία της ευχής με πόνο
«Παναγία μου, οικονόμησε εσύ. Εγώ δεν έχω τι να δώσω»
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Είναι αρεστό στον Θεό και εκπληρώνει ο Θεός την ευχή. Δηλαδή και μόνον ο πόνος που νιώθει κανείς για κάποιον, είναι σαν ευχή. Η ευλογία της ευχής με πόνο.
Η ευλογία της ευχής με πόνο
Όταν πονέσεις έναν άνθρωπο που έχει ταπείνωση και με την καρδιά του, σου ζητά να ευχηθείς λ.χ. για ένα πάθος που τον ταλαιπωρεί και του πεις, «μην φοβάσαι, θα γίνεις καλύτερος», του δίνεις τέτοια ευχή, που είναι Θεϊκή ευχή. Έχει πολλή αγάπη, πόνο και γι’ αυτό πιάνει.
Είναι αρεστό στον Θεό και εκπληρώνει ο Θεός την ευχή. Δηλαδή και μόνον ο πόνος που νιώθει κανείς για κάποιον, είναι σαν ευχή.
Α) Μία φορά, όταν ήμουν στρατιώτης, με έστειλε ο Διοικητής να εκπληρώσω ένα τάμα σε ένα εξωκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, γιατί τότε με τον πόλεμο μας είχε βοηθήσει ο Άγιος. Θα πήγαινα να πάρω δύο μανουάλια για το εκκλησάκι και παράλληλα θα συνόδευα και κάποιον που ήταν να περάσει από Στρατοδικείο στην Ναύπακτο.
Οι άλλοι είπαν στον Διοικητή: «Βρήκες άνθρωπο να τον παραδώσει!». Ήταν από την Ήπειρο ο καημένος, οργανοπαίκτης, φτωχός, παντρεμένος, με παιδιά, και είχε κατηγορηθεί, ότι αυτοτραυματίσθηκε, για να γλυτώσει τον πόλεμο. Σου λέει: «Καλύτερα να είμαι με ένα πόδι παρά να σκοτωθώ». Κατεβήκαμε στο Αγρίνιο, είχε κάποιους γνωστούς εκεί. «Να πάμε να τους δω», μου λέει. «Να πάμε», του λέω. «Να πάμε εδώ, να πάμε εκεί», τί να κάνω, πήγαινα και εγώ μαζί του. Μεγάλη ταλαιπωρία! Και δεν ήθελε να πάω να τον παραδώσω. Τον λυπόμουν και εγώ, τον καημένο.
Τον πόνεσα πάρα πολύ και του λέω: «Θα δεις, εσύ θα περάσεις καλύτερα από όλους! Και ο Διοικητής θα στείλει καμμιά επιστολή και θα σε βάλουν σε καμμιά υπηρεσία, θα οικονομήσεις και τα παιδιά σου και θάχεις εξασφαλισμένη και την ζωή σου». Τελικά, όταν φθάσαμε στην Ναύπακτο, μαθαίνουμε, ότι είχε στείλει ο Διοικητής επιστολή και απαλλάχθηκε, αλλιώς είχε ντουφέκισμα.
Εν καιρώ πολέμου είναι αυστηρά τα πράγματα. Τον λυπήθηκε ο Διοικητής επειδή ήταν οικογενειάρχης και τον έβαλαν μάγειρα στο κέντρο διερχομένων. Έφερε και την οικογένειά του κοντά και πέρασε την καλύτερη ζωή από όλους. Και επειδή οι στρατιώτες δεν πήγαιναν πάντοτε εκεί να φάνε, περίσσευε φαγητό, και τάϊζε και τα παιδιά του. Όλοι μετά του έλεγαν: «Εσύ πέρασες καλύτερα από όλους μας». Γιατί εμείς οι άλλοι ήμασταν πάνω στα βουνά, στα χιόνια. Ήταν ευάρεστο στον Θεό αυτό που του είχα ευχηθεί, γιατί το είπα με πόνο.
Β) Θυμάμαι μια άλλη περίπτωση πάλι, στην Κόνιτσα, όταν ήμουν στην Ιερά Μονή Στομίου. Μετά την Πανήγυρη της Παναγίας στις 8 Σεπτεμβρίου, οι προσκυνητές τα είχαν αφήσει όλα άνω-κάτω. Εκεί που τακτοποιούσα κάτι, βλέπω, κάθισε η αδελφή μου και μια άλλη κοπέλα να συμμαζέψουν. Αυτή η καημένη, είχε ακόμη δύο αδελφές – η μια μικρότερη – οι οποίες είχαν παντρευτεί, και αυτή είχε μείνει ακόμα ανύπαντρη. Τι φιλότιμο είχε! Κάθισε και τα τακτοποίησαν όλα και στο τέλος μου λέει: «Αν χρειάζεται, Πάτερ, να καθίσουμε να κάνουμε και τίποτε άλλες δουλειές». «Τόσο πολύ φιλότιμο!», λέω μέσα μου. Πάω στο Εκκλησάκι και λέω με όλη την καρδιά μου: «Παναγία μου, οικονόμησέ την εσύ. Εγώ δεν έχω τι να της δώσω» – και να είχα, δεν θα το δεχόταν κιόλας. Ε, μόλις πήγε στο σπίτι της, την περίμενε ένας που ήμασταν μαζί στρατιώτες, ένα πολύ καλό παιδί, κομμάτι μάλαμα και από καλή οικογένεια.
Παναγία Πλατυτέρα των Ουρανών
Μοναδική στρόγγυλη χειροποίητη ανάγλυφη εικόνα Παναγία Πλατυτέρα των Ουρανών σε φυσικό ξύλο με φύλλα χρυσού.
Πλατυτέρα των Ουρανών ονομάζεται η εικόνα της Παναγίας που αγιογραφείται στο εσωτερικό άνω μέρος της κεντρικής κόγχης του Αγίου Βήματος (εντός του Ιερού) των Ορθόδοξων Χριστιανικών Ιερών Ναών και συμβολίζει την ένωση της γης με τον ουρανό.
Τὴν γὰρ σὴν μήτραν, θρόνον ἐποίησε, καὶ τὴν σὴν γαστέρα, πλατυτέραν οὐρανῶν ἀπειργάσατο. Ἐπὶ σοὶ χαίρει Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις, δόξα σοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου