Άγιος Παΐσιος: Αν δεν υπάρχει θείος φωτισμός, όλα χαμένα είναι.

Άγιος Παΐσιος: Αν δεν υπάρχει θείος φωτισμός, όλα χαμένα είναι.

 Ο θείος φωτισμός είναι το παν.

Πολλές φορές λέω σε μερικούς: «Κανόνισε όπως σε φωτίση ο Θεός». Όταν λέω «όπως σε φωτίση ο Θεός», εννοώ ο άνθρωπος να δη τα πράγματα με θείο φωτισμό και όχι με την ανθρώπινη λογική. Να μη νομίζη πως ό,τι αναπαύει εκείνον είναι και η φώτιση του Θεού.

Γέροντα, πώς έρχεται ο θείος φωτισμός;

 – Αν ξεσκουριάσουμε τα καλώδια, ο παλαιός άνθρωπος γίνεται καλός αγωγός και τότε περνάει η Χάρις του Θεού και δέχεται το θείο φως της Χάριτος. Αλλιώς γίνονται βραχυκυκλώματα και δεν ενεργεί η Χάρις. Όλη η βάση είναι να προσέξη ο άνθρωπος να μην τον εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού, για να έχη τον θείο φωτισμό.

Γιατί, αν δεν υπάρχη θείος φωτισμός, όλα χαμένα είναι.

Τι τράβηξε ο Χριστός με τους Μαθητές, πριν τους επισκιάση η Χάρις, γιατί ήταν γήινοι! Πριν από την Πεντηκοστή είχε δοθή εξουσία από τον Θεό στους Μαθητές να βοηθούν τον κόσμο. Δεν είχαν όμως ακόμη τον θείο φωτισμό που πήραν την Πεντηκοστή. Ενώ τους έλεγε ο Χριστός ότι θα πάη στα Ιεροσόλυμα και θα σταυρωθή ο Υιός του ανθρώπου κ.λπ., εκείνοι νόμιζαν ότι, όταν πάη στα Ιεροσόλυμα, θα Τον κάνουν βασιλιά. Σκέφτονταν ανθρώπινα.

Γι ̓ αυτό τους απασχολούσε ποιος θα καθήση δεξιά και ποιος αριστερά από τον Χριστό. Πήγε η μητέρα των υιών του Ζεβεδαίου και Τον παρακάλεσε να βάλη στην βασιλεία Του το ένα παιδί της από τα δεξιά Του και το άλλο από τα αριστερά Του!

Από την ημέρα όμως της Πεντηκοστής που ο Χριστός τους έστειλε τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα, είχαν πλέον οι Απόστολοι μόνιμα την θεία Χάρη. Προηγουμένως μόνο μερικές φορές είχαν θείο φωτισμό· ήταν σαν να γέμιζε η μπαταρία τους και πάλι εξηντλείτο. Πάλι έπρεπε να την βάλουν στην μπρίζα, να φορτισθή! Πάλι εξηντλείτο, πάλι στην μπρίζα! Όταν τους έστειλε τον Παράκλητο, δεν χρειαζόταν πια η… μπρίζα.

Όχι ότι εμείς τώρα είμαστε καλύτεροι και εκείνοι ήταν χειρότεροι, αλλά εμείς ζούμε στον καιρό της Χάριτος, γιʹ αυτό δεν έχουμε ελαφρυντικά. Είμαστε βαπτισμένοι, έχουμε και τον

Παράκλητο, τα έχουμε όλα. Τότε δεν είχε σταυρωθή ακόμη ο Χριστός, και είχε, κατά κάποιον τρόπο, εξουσία ο διάβολος και εύκολα παρέσυρε τους ανθρώπους.

 Μετά την Σταύρωση δόθηκε σʹ όλους η δυνατότητα από τον Χριστό να έχουν τον θείο φωτισμό. Θυσιάσθηκε ο Χριστός και μας ελευθέρωσε. Βαπτισθήκαμε στο όνομά Του. Την μπρίζα την έχει συνέχεια βαλμένη. Τώρα εμείς γινόμαστε αιτία να μην περνάη το ρεύμα της θείας Χάριτος, γιατί αφήνουμε τα καλώδιά μας σκουριασμένα.

YΓ. Από το βιβλίο του Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Πνευματική Αφύπνιση, Λόγοι β’», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

iellada.gr