— Γέροντα, μέχρι που φτάνει η υποχρέωση που εχει ένας γονιός για τα παιδιά του; Να τα αφήσει κάτι, σκέφτεται. Πόσο κάτι; Ένα, δύο,… τρία σπίτια;
— Ένας γνωστός μου εργοστασιάρχης που είχε πολλά χρήματα, πολυκατοικίες κ.λ.π. τι έκανε; Τα σπούδασε τα παιδιά του, τελείωσαν πανεπιστήμιο, κάναν και μεταπτυχιακά, και τους άφησε από ένα διαμέρισμα. Τα υπόλοιπα τάδωσε στους εργάτες του και σ’ άλλους πούχαν ανάγκη.
Πρώτα απ’ όλα να τους δώσει κανείς καλή, χριστιανική ανατροφή. Αυτό είναι το σπουδαιότερο εφόδιο για τη ζωή τους. Μετά να τα σπουδάσει να μάθουν λίγα γράμματα. Αν θέλουν να προχωρήσουν πανεπιστήμιο, μεταπτυχιακά, να τα βοηθήσει ή να μάθουν μία τέχνη. Να τα βοηθήσει δηλαδή να βγάζουν το ψωμί τους. Ε! μετά αν έχει την δυνατότητα να τους αφήσει και κάτι… κανένα οικόπεδο, κανένα σπίτι. Νάχουν κι αυτά μια φωλιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου