Ένας φίλος Σ.Χ. πήγε στην Ποναγούδα γύρω στο 1987 αφού είχε ακούσει πολλά για τον γέροντα και επειδή ντρεπόταν να τον δει ενώ οι άλλοι του οι φίλοι είχαν ήδη μπει μέσα στο κελί, αυτός καθόταν έξω από το κελί και κάποια στιγμή βγαίνει ο γέροντας και απευθύνεται στον φίλο και του λέει:

-  -Εσύ Σταύρο δεν θα μπεις μέσα;

Αυτός νόμισε ότι είπαν στον γέροντα οι φίλοι του το όνομά του. Μπήκε μέσα και λέει στους φίλους του: 

-Εσείς δεν μπήκατε μέσα και αναρωτήθηκε πως ήξερε ο γέροντας το όνομά του.

 Του είπε ο γέροντας για τα παιδικά του χρόνια. Εσύ παιδάκι μου όλο με τους καθρέπτες γιατί γυαλίζεσαι;

Κάνω το σώμα μου, κάνω γυμναστική. Άστα αυτά και ασχολείσου με την ψυχή σου και την Εκκλησία γιατί εκεί θα καταλήξεις. Του είπε τι θα γίνει στη ζωή του.

Σήμερα είναι ψάλτης.

Μαρτυρία Παναγιώτη Λαβαντσιώτη, Εκπαιδευτικός