Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Οι άνθρωποι που έχουν πραγματική ευλάβεια και σεβασμό στον Χριστό,
συστέλλονται μπροστά στον Χριστό, ενώ στην Παναγία έχουν περισσότερο θάρρος και Tήν πλησιάζουν άνετα, γιατί η Παναγία ανήκει στο γένος το ανθρώπινο.
– Καμμιά φορά, Γέροντα, όταν κάνω μετάνοιες, ψάλλω την Παράκληση της Παναγίας ή λέω τους Χαιρετισμούς. Μήπως, όταν κάνω μετάνοιες, πρέπει να λέω μόνον την ευχή;
– Όχι, κάνε όπως αναπαύεσαι, γιατί και η Παναγία στον Χριστό τα πηγαίνει όλα, αλλά και με την στοργή και την τρυφερότητά Της γεμίζει την ψυχή μας από αγάπη και έρωτα προς τον Χριστό.
Εγώ παρακαλώ την Παναγία να μου πάρη την καρδιά καί, αφού πρώτα την καθαρίση, να την κόψη στα τέσσερα: Τρία κομμάτια να δώση στην Αγία Τριάδα και ένα κομμάτι να κρατήση Εκείνη.
Τα πάθη είναι παράσιτα που εμποδίζουν την θεία επικοινωνία.
Αν δεν φύγουν τα παράσιτα, πώς θα μπορέση ο άνθρωπος να επικοινωνήση με τον Θεό;
Έτσι και για να δικτυωθούμε με τον Θεό, πρέπει να συντονίσουμε τον πομπό μας στην αγάπη και τον δέκτη μας στην ταπείνωση, για να μας ακούη ο Θεός και να Τον ακούμε, γιατί σ’ αυτήν την συχνότητα εργάζεται ο Θεός: Αγάπη‐Ταπείνωση.
Ο άνθρωπος πρέπει να εργασθή, όσο μπορεί, ώστε να πιάση την συχνότητα αυτή.
Τότε θα έχη επαφή με τον Θεό και ο νούς του θα είναι συνέχεια στον Θεό. Εύχομαι να αποκτήσετε αυτήν την θεία επαφή.
Αμήν.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Να ζητούμε το έλεος του Θεού για τον εαυτό μας και για τους άλλους
Όταν, Γέροντα,
προσεύχωμαι για κάποιον και νιώσω κατάνυξη, τότε σταματώ
να εύχωμαι για εκείνον και κάνω ευχή για τον εαυτό μου.
– Γιατί;
Δεν έχει ανάγκη εκείνος από προσευχή;
– Έχει, Γέροντα, αλλά σκέφτομαι να κάνω εκείνη την ώρα ευχή για μένα, γιατί
δεν ξέρω πότε θα νιώσω πάλι κατάνυξη.
– Καλά, εσύ να καλοπερνάς και για τον άλλον να λές: «Δεν βαριέσαι»; Τουλάχιστον να λές: «Ελέησον ημάς». Μέσα στο «ημάς» περιλαμβάνεται και ο εαυτός σου και όλοι οι άλλοι.
Εγώ λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς. Ελέησε όλους κι εμένα το κτήνος».
Πολύ βοηθάει να χωρίζουμε την προσευχή μας σε τρία μέρη: ένα για τον εαυτό μας, ένα για τους ζώντες και ένα για τους κεκοιμημένους.
Αν και με αυτόν τον τρόπο πάλι για τον εαυτό μας κάνουμε περισσότερη προσευχή, γιατί ο εαυτός μας είναι ένας, ενώ οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι είναι αμέτρητοι.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου