Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Τῷ τὸν φόρον τὸνφόρον...»41
–Γέροντα, ὅταν ἀγοράζουμε κάτι γιὰ τὸ Μοναστήρι, μερικοί δὲν δέχονται νὰ μᾶς κόψουν τιμολόγιο. Τί νὰ κάνουμε;
Τιμολόγια νὰ σᾶς κόβουν πάντοτε καὶ ἐσεῖς νὰ κόψετε τὶς ἀπαιτήσεις σας. Νὰ περιορίσετε τὶς ἀνάγκες σας καὶ νὰ φτιάχνετε μόνον ὅ,τι εἶναι ἀπαραίτητο. Ἐγώ ἔτσι θὰ ἔκανα. Θὰ τὰ στείλη ὁ Θεός. Ἄν ἐμεῖς οἱ μοναχοί ζητᾶμε νὰ μή μᾶς κόβουν τιμολόγια, κάνουμε καὶ τούς ἄλλους νὰ ἁμαρτάνουν.

Λένε: «Ἀφοῦ ἔτσι κάνουν τὰ Μο-ναστήρια...» Ἄν ἐμεῖς ποῦ θέλουμε νὰ τηρήσουμε τὶς ἐντολές, κινούμαστε ἔτσι, ξέρετε πόσο σκανδαλίζουμε; «Τῷ τὸν φόρον τὸν φόρον», λέει ἡ Γραφή. Ἐγώ, ὅταν στέλνω γράμμα ὄχι μὲ τὸ ταχυδρομεῖο ἀλλὰ μὲ ἄνθρωπο, πάλι βάζω τὰ γραμματόσημα. Οἱ κοσμικοί δικαιολογοῦν τὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ καὶ τὰ Μοναστήρια, ἄν κινοῦνται ἔτσι, δὲν ἔχουν εἰλικρίνεια καὶ πάει τὸ Εὐαγγέλιο στὴν ἄκρη... Ὅταν δὲν δίνουμε τὰ ὑλικά πράγματα –, ἄν σοῦ ἀφαιρέση ἕνας τὸν χιτώνα, ἄφησε καὶ τὸ ἱμάτιο»42–, κάνουμε ἀρνητικό κήρυγμα καὶ οἱ κοσμικοί μετά δικαιολογοῦν τὶς πτώσεις τους. Κοιτάζουν νὰ βροῦν κάτι, γιὰ νὰ ἀναπαύσουν λίγο τὴν συνείδησή τους. Νὰ προσέχουμε, γιατί θὰ εἴμαστε ἀναπολόγητοι τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Σκοπός εἶναι ἐμεῖς νὰ ἀμυνθοῦμε κυρίως στὰ πνευματικά καὶ ὄχι μόνο στὰ ὑλικά. Ὅταν γιὰ κάποιο λόγο δὲν σᾶς κόβουν τιμολόγια, νὰ τὸ θεωρῆτε ζημιά πνευματική.–Συμβαίνει καμμιά φορὰ, Γέροντα, νὰ δώση κάποιος ἕνα μικρό ποσό ὡς δωρεά καὶ νὰ ζητήση ἀπόδειξη γιὰ μεγαλύτερο. Τί νὰ κάνουμε;
–Νὰ πῆτε: «Δὲν κόβουμε ἀποδείξεις γιὰ μεγαλύτερο ποσό. Ἄν δὲν θέλετε ἔτσι, νὰ σᾶς ἐπιστρέψουμε τὰ χρήματα, μήπως κάπου ἀλλοῦ μποροῦν νὰ σᾶς ἐξυπηρετήσουν». Μή σᾶς κολλήση καμμιά τέτοια ἀρρώστια.
–Κάποιος μάστορας, Γέροντα, ζήτησε νὰ τὸν ἀπολύσουμε ἀπὸ τὴν δουλειά, νὰ μπῆ στὸ Ταμεῖο Ἀνεργίας καὶ νὰ συνεχίση νὰ δουλεύη σ' ἐμᾶς.
–Ὄχι, βρέ παιδί, δὲν εἶναι σωστό!
Λίγη συνείδηση νὰ ἔχη κανείς, δὲν τὸ κάνει αὐτό! Δὲν ταιριάζει σὲ Μοναστήρι νὰ κάνη τέτοιο πράγμα!
Προτιμότερο εἶναι, καὶ ἀνάγκη νὰ ἔχη τὸ Μοναστήρι, νὰ τὸν πληρώση διπλό μισθό, γιὰ νὰ μήν τὸ κάνη. Τόσο βαρύ εἶναι! Ἡ εὐλογία φέρνει εὐλογία καὶ ἡ ἀδικία φέρνει τὴν καταστροφή. Αὐτὸ πολύ νὰ τὸ προσέξετε. Οὔτε νὰ κάνετε παζάρια μὲ τούς μάστορες. Γι' αὐτὸ μετά γίνονται πυρκαγιές καὶ καταστροφές στὰ Μοναστήρια. Ἕνας ὑπάλληλος ὁρκίζεται νὰ κάνη τίμια τὴν δουλειά του. ἐμεῖς σάν μοναχοί δὲν δίνουμε ἕναν τέτοιο ὅρκο ἀλλὰ διπλό, εἶναι πνευματική ἡ ὑπόσχεση ποὺ δίνουμε καὶ, ἄν τὴν παραβοῦμε, εἶναι διπλή ἡ ἁμαρτία γιὰ μας.
Προσέξτε νὰ κρατήσετε μία ἰσοροπία, νὰ ὑπάρχη κάτι διαφορετικό. Βλέπω μία πληγή νὰ ὡριμάζη. Θὰ σπάση, θὰ καθαρίση. Δὲν δίνει τὴν Χάρη Τοῦ ὁ Θεὸς σὲ λανθασμένη κατάσταση. Ἔτσι θὰ ἦταν σάν νὰ βοηθοῦσε τὸν διάβολο. Κοιτάξτε νὰ ὑπάρχη εἰλικρίνεια, τιμιότης. Αὐτή ἡ κατάσταση πάει σάν τὸν μεθυσμένο ποὺ τρικλίζει. Μπορεῖ νὰ σταθῆ; Θὰ 'ρθει ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. Θὰ δώσουμε ἐξετάσεις. Πρώτη φάση, θὰ χωρίση τὸ μπακίρι ἀπὸ τὸ χρυσάφι. Δεύτερη φάση, θὰ φανῆ πόσων καρατιῶν χρυσάφι εἶναι ὁ καθένας.Ὁ κόσμος κινεῖται στὴν ψευτιά. Οἱ ἄνθρωποι γίνονται ψεῦτες. Ἔχουν φτιάξει ἄλλη συνείδηση.
Δὲν μπορῶ νὰ γίνω ψεύτης, νὰ ἀλλάξω ἑαυτό, ἐπειδή τὸ ἀπαιτεῖ ἡ κοινωνία. Καλύτερα νὰ ταλαιπωρηθῶ.
Θέλει προσοχή νὰ μήν μπή κανεὶς σ' αὐτήν τὴν κοσμική τροχιά. Ἀλλά καὶ ὅλο τὸ οἰκονομικό σύστημα ποὺ ὑπάρχει σήμερα, δὲν βοηθάει καθόλου. Οἱ ἄνθρωποι ἀναγκάζονται νὰ δηλώνουν λιγότερα κ.λπ. Μάλλωσα άτι ἐφοριακούς ποὺ ἦταν πιστοί ἄνθρωποι.
«Τι κάνετε; τούς εἶπα. Κοιτάξτε νὰ κρατηθῆ λίγο προζύμι. Ἔχω ὑπ' ὄψιν μου γεγονότα πολλά! Ἕνας πάει στὴν Ἐφορία καὶ λέει: «Ἔχω εἰσοδήματα ἕνα ἑκατομμύριο».
Τοῦ βάζει ὁ ἐφοριακός ὅτι ἔχει τρία ἑκατομμύρια, γιατί ὑπάρχουν ὁρισμένοι ποὺ παρουσιάζουν τὸ ἕνα τρίτο ἀπὸ τὰ εἰσοδήματά τους, ὅποτε μὲ αὐτὸ τούς πιάνει ὅλους. Ἔτσι ὅμως, ἄν ὑπάρχη ἕνας εὐσυνείδητος καὶ ἐσεῖς τὸν κοπανᾶτε τριπλασιάζοντας τὰ ἔσοδά του, τὸν ἀναγκάζετε νὰ γίνη κλέφτης. Δηλαδή, ἀντί νὰ βοηθήσετε νὰ ἀλλάξη λίγο ἡ κατάσταση, κάνετε τὸ ἀντιθετο». «Δὲν καταλαβαίνουμε πότε μᾶς λένε τὴν ἀλήθεια», μοῦ ἀπαντοῦν. «Θα τὸ καταλαβαίνετε, τούς λέω, ἄν ζῆτε πνευματικά. Τότε θὰ μπορῆτε νὰ κάνετε αὐτήν τὴν διάκριση. Θὰ σᾶς πληροφορῆ ὁ Θεός, γιὰ νὰ καταλαβαίνετε».

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «ΜὲΠόνο καὶἈγάπη»-49-

42. Βλ. Ματθ. 5, 40