ΠΩΣ ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ και αμελούμε την σωτηρία της ψυχής μας!
ΠΩΣ ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ
και αμελούμε την σωτηρία της ψυχής μας!
Ο πειρασμός μερικές φορές μας μπερδεύει και κάνουμε τα αντίθετα από αυτά που υποσχεθήκαμε.
Αλλιώς ξεκινάμε κι αλλιώς καταλήγουμε!
Για αλλού ξεκινήσαμε να πάμε και αλλού πηγαίνουμε.
Δεν προσέχουμε τις παγίδες γύρω μας που μας παρασύρουν να λοξοδρομήσουμε!
Δεν σας έχω πει παραδείγματα; Παλαιότερα, στην Κόνιτσα δεν υπήρχε
Τράπεζα. Αναγκάζονταν οι άνθρωποι να πάνε στα Γιάννενα, όταν ήθελαν να
πάρουν κανένα δάνειο. Ξεκινούσαν λοιπόν μερικοί από τα γύρω χωριά και
πήγαιναν εβδομήντα δύο χιλιόμετρα με τα πόδια, να πάρουν δάνειο, για να
αγοράσουν λ.χ. ένα άλογο. Τότε, αν κανείς είχε ένα άλογο, μπορούσε να
συντηρήσει την οικογένειά του.
Έκανε ζευγάρι με το άλογο κάποιου άλλου και όργωνε.
Μια φορά ξεκίνησε ένας να πάει στα Γιάννενα, να πάρει δάνειο, για να
αγοράσει ένα άλογο, να οργώνει τα χωράφια του και να μην παιδεύεται να
σκάβει με την τσάπα.
Πήγε λοιπόν στην Τράπεζα, πήρε το δάνειο και μετά πέρασε και από τα
εβραίικα μαγαζιά και χάζευε. Τον έβλεπε ο ένας Εβραίος, τον τραβούσε
μέσα. «Πέρνα μέσα, μπάρμπα, έχω καλό πράγμα!».
Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ (ψηφιακό βιβλίο)
Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθονη! Οταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.
ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, Γέροντος Παϊσίου (ψηφιακό βιβλίο)
Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθονη! Οταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.
ΓΙΑΤΙ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ;
- Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;
-
Δεν ξέρεις;
Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και
κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους.
Εδώ οι
γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά ή οι βασιλείς χαρίζουν
ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο, οι Άγιοι γιατί να μην
κεράσουν; Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ
οι ψυχές.
Γι΄ αυτό, ο διάβολος, επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί
πειρασμούς, για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα και να μη χαρούν
ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή.
Και
βλέπεις, μερικές φορές στην
οικογένεια, όταν σε μια γιορτή ετοιμάζονται όλοι να κοινωνήσουν, τους
βάζει ο πειρασμός να μαλώσουν, και όχι μόνο δεν κοινωνούν, αλλά ούτε
στην
εκκλησία πηγαίνουν.
Τα
φέρνει έτσι τα πράγματα το ταγκαλάκι, ώστε να στερηθούν όλη την θεία
βοήθεια.
Αυτό παρατηρείται και στην δική μας, την καλογερική ζωή.
Πολλές φορές το ταγκαλάκι, επειδή γνωρίζει εκ πείρας ότι θα βοηθηθούμε
πνευματικά σε κάποια γιορτή, εκείνη την ημέρα, ή μάλλον από την
παραμονή, δημιουργεί έναν πειρασμό- σαν πειρασμός που είναι- και μας
χαλάει όλη την διάθεση.
Μπορεί
λ.χ. να μας βάλει να φιλονικήσουμε με ένα αδελφό, και ύστερα μας
θλίβει, μας τσακίζει ψυχικά και σωματικά. Έτσι, δεν μας αφήνει να
ωφεληθούμε από την γιορτή με τον χαρούμενο τρόπο της δοξολογίας. Ο
Καλός Θεός όμως, όταν δη ότι δεν δώσαμε εμείς αφορμή, αλλά αυτό έγινε
μόνον από φθόνο του πονηρού, μας βοηθάει. Και ακόμη πιο θετικά μας
ωφελεί, όταν εμείς παίρνουμε ταπεινά το σφάλμα επάνω μας και δεν
κατηγορούμε όχι μόνον τον αδελφό μας αλλά ούτε και τον μισόκαλο
διάβολο, διότι η δουλειά του αυτή είναι: να δημιουργεί σκάνδαλα και να
σκορπάει κακότητα, ενώ ο άνθρωπος ως εικόνα Θεού πρέπει να σκορπάει
ειρήνη και καλοσύνη.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΖΗΛΕΥΕΙΣ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ;
ΖΗΛΕΥΕΙΣ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ;
- Γέροντα, πώς θα βοηθηθεί κάποιος που ζηλεύει να ξεπεράσει τη ζήλεια;
- Αν γνωρίσει τα χαρίσματα με τα όποια τον έχει προικίσει ο Θεός και τα αξιοποιήσει, τότε δεν θα ζηλεύει και η ζωή του θα είναι Παράδεισος. Πολλοί δεν βλέπουν τα δικά τους χαρίσματα· βλέπουν μόνον τα χαρίσματα των άλλων και τους πιάνει η ζήλεια. Θεωρούν τον εαυτό τους αδικημένο, μειωμένο, κι έτσι βασανίζονται και κάνουν τη ζωή τους μαύρη. «Γιατί αυτός να έχει αυτά τα χαρίσματα κι εγώ να μην τα έχω;», λένε. Μα εσύ έχεις άλλα χαρίσματα, εκείνος άλλα. Θυμάστε τον Κάιν και τον Άβελ; Δεν έψαξε ο Κάιν να βρει τα δικά του χαρίσματα, αλλά κοιτούσε τα χαρίσματα του Άβελ· οπότε καλλιέργησε τον φθόνο προς τον αδελφό του, μετά τα έβαλε και με τον Θεό και τελικά από τον φθόνο έφθασε στον φόνο. Και μπορεί αυτός να είχε περισσότερα και μεγαλύτερα χαρίσματα από τον Άβελ.
- Γέροντα, πώς μπορεί κανείς, όταν βλέπει τα χαρίσματα των άλλων, να μη ζηλεύει, αλλά να χαίρεται;
- Αν αξιοποιεί τα δικά του χαρίσματα και δεν τα θάβει, τότε θα χαίρεται με τα χαρίσματα των άλλων. Χρόνια τώρα βλέπω εδώ μια αδελφή τι φωνή έχει, τι ευλάβεια, και όμως δεν πάει να ψάλει. Και επειδή το δικό της χάρισμα το θάβει και δεν ψάλλει, μαραζώνει, όταν ακούει την άλλη που δεν έχει και τόσο καλή φωνή να ψάλλει. Δεν σκέφτεται ότι σ' αυτήν έδωσε ο Θεός καλύτερη φωνή, αλλά δεν την καλλιεργεί.
- Αν γνωρίσει τα χαρίσματα με τα όποια τον έχει προικίσει ο Θεός και τα αξιοποιήσει, τότε δεν θα ζηλεύει και η ζωή του θα είναι Παράδεισος. Πολλοί δεν βλέπουν τα δικά τους χαρίσματα· βλέπουν μόνον τα χαρίσματα των άλλων και τους πιάνει η ζήλεια. Θεωρούν τον εαυτό τους αδικημένο, μειωμένο, κι έτσι βασανίζονται και κάνουν τη ζωή τους μαύρη. «Γιατί αυτός να έχει αυτά τα χαρίσματα κι εγώ να μην τα έχω;», λένε. Μα εσύ έχεις άλλα χαρίσματα, εκείνος άλλα. Θυμάστε τον Κάιν και τον Άβελ; Δεν έψαξε ο Κάιν να βρει τα δικά του χαρίσματα, αλλά κοιτούσε τα χαρίσματα του Άβελ· οπότε καλλιέργησε τον φθόνο προς τον αδελφό του, μετά τα έβαλε και με τον Θεό και τελικά από τον φθόνο έφθασε στον φόνο. Και μπορεί αυτός να είχε περισσότερα και μεγαλύτερα χαρίσματα από τον Άβελ.
- Γέροντα, πώς μπορεί κανείς, όταν βλέπει τα χαρίσματα των άλλων, να μη ζηλεύει, αλλά να χαίρεται;
- Αν αξιοποιεί τα δικά του χαρίσματα και δεν τα θάβει, τότε θα χαίρεται με τα χαρίσματα των άλλων. Χρόνια τώρα βλέπω εδώ μια αδελφή τι φωνή έχει, τι ευλάβεια, και όμως δεν πάει να ψάλει. Και επειδή το δικό της χάρισμα το θάβει και δεν ψάλλει, μαραζώνει, όταν ακούει την άλλη που δεν έχει και τόσο καλή φωνή να ψάλλει. Δεν σκέφτεται ότι σ' αυτήν έδωσε ο Θεός καλύτερη φωνή, αλλά δεν την καλλιεργεί.
ΟΙ ΓΚΡΙΝΙΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Οι γκρίνιες των γονιών και τα παιδιά
- Γέροντα, οι γονείς μου όλο γκρινιάζουν και πλέον δεν τους υποφέρω μέσα στο σπίτι τι να κάνω;
- Βρε ευλογημένε, εσύ όταν ήσουν στην κούνια, μέρα νύχτα γκρίνιαζες. Εκείνοι, τότε, σ΄επαιρναν στην αγκαλιά τους και σ΄έσφιγγαν γεμάτοι στοργή και αγάπη.
Θα σου άρεσε τότε εσένα να προβληματιζόντουσαν κι εκείνοι -όπως εσύ τώρα - και να σκεφτόντουσαν μήπως θα έπρεπε να σε στείλουν σε κανένα ίδρυμα για να ησυχάσουν;
Η δικαιοσύνη του Θεού σου δίνει τώρα την δυνατότητα να ξεχρεώσεις λίγο από το χρέος προς τους γονείς σου με την ανάλογη εκ μέρους σου συμπεριφορά, που είχαν παλαότερα κι εκείνοι για σένα.
(Από το βιβλίο ''Σκεύος Εκλογής'')
Γέροντας Παϊσιος
ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ή ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ;
ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ή ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ;
- Γέροντα, όποιος έχει υπερηφάνεια πάντοτε λέει το καλό που κάνει;
- Και να το πει και να μην το πει, το χει μέσα του κρυφό καμάρι! Να, αυτές τις μέρες ήρθε κάποιος να με δει. Μου μιλούσε συνέχεια για τον εαυτό του και κάθε τόσο μου πρόσθετε: «Εις δόξαν Θεού τα λέω». Με τρόπο του είπα: «Μήπως μπαίνει λίγο και η δόξα η δική σου;». «Α, όχι, μου λέει, όλα εις δόξαν Θεού…». Και τελικά δεν είχε έρθει να μου πει κάτι που τον απασχολούσε, αλλά να μου διηγηθεί τα κατορθώματά του «εις δόξαν Θεού..», ενώ στην πραγματικότητα όλα τα έλεγε για την δόξα την δική του.
- Και να το πει και να μην το πει, το χει μέσα του κρυφό καμάρι! Να, αυτές τις μέρες ήρθε κάποιος να με δει. Μου μιλούσε συνέχεια για τον εαυτό του και κάθε τόσο μου πρόσθετε: «Εις δόξαν Θεού τα λέω». Με τρόπο του είπα: «Μήπως μπαίνει λίγο και η δόξα η δική σου;». «Α, όχι, μου λέει, όλα εις δόξαν Θεού…». Και τελικά δεν είχε έρθει να μου πει κάτι που τον απασχολούσε, αλλά να μου διηγηθεί τα κατορθώματά του «εις δόξαν Θεού..», ενώ στην πραγματικότητα όλα τα έλεγε για την δόξα την δική του.
* * *
Πάντως, όταν ο άνθρωπος κάνη γνωστό το καλό που κάνει και
υπερηφανεύεται, πάντοτε το χάνει. Τότε και κουράζεται άσκοπα και
κολάζεται.
Κάποιος που επρόκειτο να γίνει ιερέας πήγε σε ένα απομονωμένο
μοναστήρι να καθίσει σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του. Στις
τριάντα οκτώ όμως μέρες παρουσιάσθηκε κάποια ανάγκη και χρειάσθηκε να
κατεβεί στον κόσμο.
Μετά έκανε το παν να επιστρέψει, για να μείνει ακόμη δυο μέρες, γιατί πως θα έλεγε ότι κάθισε στην έρημο σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του; Βλέπεις, και ο Μωυσής σαράντα μέρες κάθισε στο Σινά , πριν πάρει τις δέκα εντολές!... Έλεγε μετά παντού: «Εγώ πριν από την χειροτονία μου κάθισα στην ησυχία σαράντα μέρες». Έτσι έρχεται η Χάρις; Χίλιες φορές να καθόταν είκοσι μέρες ή δεκαπέντε ή να μην καθόταν ούτε μια μέρα, για να μη καυχιέται ότι κάθισε σαράντα μέρες. Τότε περισσότερη Χάρη θα είχε.
Μετά έκανε το παν να επιστρέψει, για να μείνει ακόμη δυο μέρες, γιατί πως θα έλεγε ότι κάθισε στην έρημο σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του; Βλέπεις, και ο Μωυσής σαράντα μέρες κάθισε στο Σινά , πριν πάρει τις δέκα εντολές!... Έλεγε μετά παντού: «Εγώ πριν από την χειροτονία μου κάθισα στην ησυχία σαράντα μέρες». Έτσι έρχεται η Χάρις; Χίλιες φορές να καθόταν είκοσι μέρες ή δεκαπέντε ή να μην καθόταν ούτε μια μέρα, για να μη καυχιέται ότι κάθισε σαράντα μέρες. Τότε περισσότερη Χάρη θα είχε.
ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, Γέροντας Παϊσιος (ψηφιακό βιβλίο)
Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθονη! Οταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ (ψηφιακό βιβλίο)
Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθόνη! Όταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.
ΑΓΑΠΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΑΓΑΠΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
(Γέροντος Παϊσίου)
(Γέροντος Παϊσίου)
Πώς μπορεί να άγκαλιάσει όλον τον κόσμο, όταν τα χέρια του είναι μικρά;
- Για να βάλει κανείς όλον τον κόσμο στην καρδιά του, πρέπει να πλατύνει την καρδιά του.
-Πώς θα γίνει αυτό, Γέροντα;
-Με την αγάπη. Αλλά κι αυτό δεν φτάνει.
Χρειάζεται ΜΗΤΡΙΚΗ ΑΓΑΠΗ!
Η μάνα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτό της. Αυτήν την αγάπη αν αποκτήση κανείς, αγαπάει όχι μόνον όσους τον αγαπούν αλλά και εκείνους που τον βλάπτουν, γιατί, όπως η μάνα όλα τα δικαιολογεί, έτσι και αυτός πάντα βρίσκει ελαφρυντικά για τους άλλους και ρίχνει το βάρος στον εαυτό του. Ακόμη και να τον κλέψουν, νιώθει τύψεις, αν πιάσουν τον κλέφτη και τον βάλουν στην φυλακή.
<<Έξαιτίας μου φυλακίστηκε, θα λέει. Αν έβρισκα τρόπο να του δώσω τα χρήματα που του χρειάζονταν, δεν θα έκλεβε και δεν θα ήταν τώρα στην φυλακή>>.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΙΔΕΡΕΝΙΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ;
«Είναι γεγονός, οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο.Γι’ αυτό έγιναν και οι καρδιές των
ανθρώπων σιδερένιες.
Με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν, δεν καλλιεργείται η συνείδηση των ανθρώπων. Παλιότερα οι άνθρωποι δούλευαν με τα ζώα και ήταν σπλαχνικοί.
Αν φόρτωνες το ζώο λίγο περισσότερο και το κακόμοιρο γονάτιζε, το λυπόσουν.
Αν ήταν νηστικό και κοίταζε με παράπονο, σου ράγιζε την καρδιά.
Θυμάμαι, όταν αρρώσταινε η αγελάδα μας, υποφέραμε και εμείς, γιατί την θεωρούσαμε μέλος της οικογένειάς μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου