Ο διάβολος ποτέ δεν μπορεί να κάνει καλό!
– Γέροντα, μπορεί ένας μάγος να θεραπεύση κάποιον άρρωστο;
– Μάγος και να θεραπεύση άρρωστο άνθρωπο! Έναν που τραντάζεται από το
δαιμόνιο, αυτόν μπορεί να τον κάνη καλά στέλνοντας το δαιμόνιο σε άλλον.
Γιατί ο μάγος με τον διάβολο είναι συνέταιροι, οπότε λέει στον διάβολο:
«Βγες από αυτόν και πήγαινε στον τάδε».
Βγάζει λοιπόν το δαιμόνιο από εκείνον και συνήθως το στέλνει σε κάποιον συγγενή του ή γνωστό του που έχει δώσει δικαιώματα σ...
Άγιος Παΐσιος: Μη στενοχωριέσαι, παιδί μου…
Σαν να σού λέει ο Καλός Θεός: «Μη στενοχωριέσαι, παιδί μου, άκουσα το αίτημά σου».
– Γέροντα, όταν ακούω τα προβλήματα του κόσμου, αισθάνομαι να λειώνω μέσα μου. Μήπως είναι ολιγοπιστία;
– Κοίταξε να δεις. Η αγωνία για τον εαυτό μας είναι ολιγοπιστία· η
αγωνία για τον άλλον είναι πόνος. Το σωστό λιώσιμο για τον πόνο των
άλλων συνοδεύεται με προσευχή και ακολουθεί μετά η θεία παρηγοριά.
Γι’ αυτό, να εύχεσαι όσο μπορείς και μετά να τα αφήνεις όλα στα χέρια του Θεού και να ειρηνεύεις. Ο Θεός πονάει για τα πλάσματά Του λιγότερο από σένα; Γιατί να ανησυχείς;
Ο Θεός σε όποιον πονάει πνευματικά και υποφέρει για τους άλλους δίνει πολλή παρηγοριά, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε να αντέξει.
Ξέρετε πώς πικραίνομαι με τόσα γράμματα που παίρνω από ανθρώπους με ένα
σωρό προβλήματα; Πίκρα, φαρμάκι είναι το στόμα μου, και μετά δεν θέλω
να φάω τίποτε. Από αυτόν όμως τον πόνο βγαίνει η πραγματική χαρά.
Ανταμείβει ο Θεός με παρηγοριά ανάλογη με τον πόνο· παρηγορεί με τέτοια
παρηγοριά, που δεν μπορείς να την αντέξεις. Και ενώ προηγουμένως
πονούσες για τον άλλον και έκλαιγες, μετά νιώθεις μια αγαλλίαση. Σαν να
σού λέει ο Καλός Θεός: «Μη στενοχωριέσαι, παιδί μου, άκουσα το αίτημά
σου».
Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου
Περί προσευχής
Άγιος Παΐσιος: Να κάνεις τον σταυρό σου…
Φαίνεται, θα υπάρχει μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Επειδή ο Θεός σε
αγαπάει, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι κάνεις μια ζημιά και
ταπεινώνεσαι..
Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου
συνήθως είναι από υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα
κάνουμε θάλασσα. Κι εσύ, φαίνεται, έφερες υπερήφανο λογισμό…
Γέροντα, είμαι πολύ απρόσεκτη όλο ζημιές κάνω. Φαίνεται, θα υπάρχει μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Επειδή ο Θεός σε αγαπάει, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι κάνεις μια ζημιά και ταπεινώνεσαι.
«Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται».
– Γέροντα, φοβάμαι να ξανασιδερώσω, γιατί έκαψα ένα ξένο ράσο.
– Να κάνεις τον σταυρό σου και να σιδερώνεις.
– Μήπως ήταν του πειρασμού;
– Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου συνήθως είναι από
υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα.
Κι εσύ, φαίνεται, έφερες υπερήφανο λογισμό.
– Γιατί κάηκε το ράσο και δεν έπαθα εγώ ζημιά
Γιατί το ράσο πήγε στον άλλον, έγινε γνωστή η ζημιά, οπότε έτσι
ρεζιλεύτηκες και ταπεινώθηκες. Ενώ, αν πάθαινες εσύ κάτι, δεν θα
ρεζιλευόσουν. Γιατί εξομολογείται κανείς; Για να θεατρινισθεί η αμαρτία
έτσι σκάζει ο διάβολος.
– Όταν, Γέροντα, πάει κάποιος να κάνη μια
δουλειά και τελικά γίνεται ζημιά, τι συμβαίνει; Δεν δούλεψε σωστά; δεν
είχε καθαρή διάθεση;
– Είναι πολλές περιπτώσεις. Πρέπει να εξετάσει από πού ξεκίνησε.
– Μπορεί, Γέροντα, κάποιος να κάνει ζημιές από αφηρημάδα;
– Τι θα πει αφηρημάδα; Αν εξετάσεις, θα δεις ότι τις περισσότερες φορές
οι ζημιές στην υπερηφάνεια οφείλονται. Αν σε μια νοικοκυρά περάσει ο
λογισμός ότι καμιά άλλη δεν πλένει τα πιάτα τόσο καλά όσο αυτή, μπορεί
να ρίξει όλο το ράφι με τα πιάτα και να σπάσουν όλα.
Μια φορά κάποια
που εργαζόταν σε ένα υαλοπωλείο σκέφθηκε: «Τι εύκολα κατεβάζω τα κουτιά
με τα ποτήρια!». Μόλις έβαλε αυτόν τον λογισμό, της έφυγαν τα κουτιά
από τα χέρια και έσπασαν όλα τα ποτήρια.
Ή, ας πούμε, ένας οδηγός βλέπει ένα γεροντάκι ανήμπορο και το παίρνει να το πάει στον προορισμό του.
Αν του περάσει ο λογισμός: «για δες, άλλος θα το έκανε αυτό; τι καλά
λόγια θα λέει τώρα το γεροντάκι για μένα!», θα τον εγκαταλείψει η Χάρις
του Θεού και μπορεί να πέσει πάνω σε καμμιά κολόνα ή να ανεβεί πάνω στο
πεζοδρόμιο, να χτυπήσει και κανέναν!
Χαίροις πάτερ Παΐσιε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου