Γέροντα, άνθρωποι που αρχίζουν να έχουν την καλή ανησυχία, τι βιβλία να διαβάσουν για να βοηθηθούν;

-Να διαβάσουν πρώτα το Ευαγγέλιο, για να μάθουν τι θα πη ο Χριστός. Να συγκλονισθούν λίγο, και ύστερα να διαβάσουν την Παλαιά Διαθήκη. Ξέρεις τι κόπος είναι, όταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε και σου ζητούν βοήθεια; Σαν να πηγαίνει ένα παιδί του Δημοτικού Σχολείου σε καθηγητή Πανεπιστημίου και να του λέει: «Βοήθησέ με».

Τι να του πη ο καθηγητής; «Ένα κι ένα ίσον δύο»; Άλλοι πάλι δεν έχουν την καλή ανησυχία. Έρχονται και λένε: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα, μια χαρά είμαι, πάτερ, απλώς πέρασα να σε δω». Ποτέ ο άνθρωπος δεν μπορεί να πη ότι δεν έχει τίποτε. Κάτι θα έχει.

Ο αγώνας για πνευματική ζωή δεν τελειώνει ποτέ. Ή μερικοί μου λένε: «Να μας πεις πνευματικά». Σαν να πάνε στον μπακάλη και του λένε: «Δώσε μας ψώνια».

Τα χάνει και ο μπακάλης. Δεν έχουν κάτι το συγκεκριμένο να ζητήσουν και να πουν «μου χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», αλλά λένε «δώσε μας ψώνια».

Ή σαν να πάνε στον φαρμακοποιό και του λένε «δώσε μας φάρμακα!», χωρίς να του πούνε προηγουμένως από τι πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τι τους είπε ο γιατρός. Άντε τώρα να βρεις άκρη! Βλέπεις, εκείνος που έχει πνευματική ανησυχία, βρίσκει τι του λείπει, το ζητάει και ωφελείται.

(Οσιου Παϊσίου Αγιορείτου)