Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Γέροντα, όταν χτυπά το καμπανάκι την ώρα της Προσκομιδής, αναφέρω γενικές περιπτώσεις, λ.χ. χήρες, ορφανά, εγκαταλελειμμένους, και όχι ονόματα. Είναι σωστό;
– Κι εγώ το ίδιο κάνω. Να εύχεσαι όμως με πόνο. Και ο ιερέας δεν αρκεί να βγάζη στην Προσκομιδή μερίδες και να διαβάζη τα ονόματα τυπικά, αλλά πρέπει να παρακαλή για τον καθέναν με πόνο· τότε θα δη θαύματα. Μια φορά πήγαν σε έναν ιερέα έναν δαιμονισμένο και τον παρακάλεσαν να κάνη Θεία Λειτουργία.

 Εκείνος, όταν ήταν να τον μνημονεύση στην Προσκομιδή, πριν βγάλη μερίδα γι’ αυτόν,
είπε με πολύ πόνο: «Κύριε, βλέπεις πόσο υποφέρει το πλάσμα Σου. Απάλλαξέ το από την επήρεια του δαίμονος. “Μνήσθητι Κύριε του δούλου σου…”». Τότε το δαιμόνιο δεν μπόρεσε να αντέξη και έφυγε.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!