ΛΟΓΟΙ ΑΡΕΤΩΝ
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
60. Όταν προσευχόταν ο όσιος Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης στεκόταν στην
προσευχή ως στύλος ακλόνητος και καθήμενος δεν αισθανόταν καθόλου το
σώμα του, σε κατάσταση ψηλή υπάρχων, πλήρης χάριτος και θείου Φωτός.
61. Στην « Μεταμόρφωση» της ιεράς Σκήτης αγίας Άννας έζησε ο ευλαβέστατος
Μαυροβούνιος ιερομόναχος Μηνάς.
Το ημερονύκτιο έκαμε από 1000 έως 3000 γονυκλισίες και 50 έως 100
κομβοσχοίνια. Από την πολλή προσευχή δεν άδειαζε να μιλήσει. Η προσευχή
για αυτόν ήταν η ένωση του ανθρώπου με τον Θεό, αλλά είχε και πρακτική
62. Ένας ασκητής έστελνε τον υποτακτικό του να πουλήσει το εργόχειρο του στις
Καρυές. Εκεί ο υποτακτικός του άκουσε στο Πρωτάτο ωραιότατες ψαλμωδίες,
μουσική κ.λ.π.
Μια μέρα λέει στον γεροντά του:
- Γέροντα έχω ένα λογισμό. Εμείς εδώ πέρα στην έρημο δεν κάνουμε τίποτα.
Να δεις πως εκεί υμνούν τον Θεό. Ψαλμωδίες, πράγματα, χορωδίες. Εμείς
εδώ μόνο κομποσχοίνι, μόνο ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ…
Τον παίρνει ο Γέροντας τότε μια άλλη μέρα και του λέει.
- Ας, πάμε παιδί μου να δούμε τι κάνουν αυτοί οι πατέρες. Να κάνουμε κι
εμείς το δικό τους τυπικό.
Και όταν πήγαν σκύβει στο αυτί του, μέσα στην εκκλησία και του λέει
ψιθυριστά.
- Πράγματι τέκνο, εδώ δοξάζουν τον Θεό.
Δεν πρόλαβε να τελείωση και πιάνει δυνατός σεισμός. Σείστηκαν τα
σύμπαντα.
Τότε αμέσως οι ψάλτες άφησαν τα μουσικά βιβλία και τα «τεριρέμ» και
άρχισαν να τραβούν κομποσχοίνι, φωνάζοντας «ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ»!!!!
- Γέροντα πάμε να φύγουμε, πάμε στη δουλεία μας, στην ησυχία μας, στο
καλύβι μας. Αυτό που κάνουμε εμείς, είναι ανώτερο από τα ψαλτικά.
Διαπίστωσαν πράγματι, ότι καλύτερη προσευχή είναι η προσευχή με το
κομποσχοίνι.
63. - Σαράντα χρόνια στην έρημο, όλες τις ακολουθίες τις έκαμα με κομποσχοίνι,
-διηγείται ο γέρων Χρυσόστομος ο ερημίτης-. Την Μ. Τεσσαρακοστή
προσπαθούσαμε να έχουμε τον νου μας πάνω στον Εσταυρωμένο. Αλλά πόσο
γρήγορα η προσευχή φεύγει. Βία χρειάζεται.
64. Ο γέρων Δανιήλ στην Νέα Σκήτη έζησε 115 χρόνια. Είχε οξυτάτη όραση. Όταν
έκανε κομποσχοίνι πήγαινε ο διάβολος με την μορφή τσακαλιού και του
τραβούσε το κομποσχοίνι. Εκείνος, όμως συνέχιζε τον αγώνα του.
65. Είπε γέρων.
- Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν σήμα κινδύνου συνεχώς,
έτσι πρέπει να λέει και ο άνθρωπος συνεχώς την ευχή. Κύριε Ιησού Χριστέ
Ελεησον με.
66. Φημολογείται το ακόλουθο γεγονός. Όταν κάποτε ήλθε στο Όρος ο νεοφανείς
άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως επισκέφτηκε στην σκήτη της αγίας Άννας
σπουδαίο πνευματικό, θεωρητικό και πρακτικό δάσκαλο την νοεράς προσευχης
γέροντα, μετα του οποίου συζητούσαν στην καλύβα του και προσευχήθηκαν
επί τρία ημερονύκτια!!! Αδιαλείπτως.
67. Ο ερημίτης π. Χρυσόστομος μας διηγείται:
- Υπήρχε ένας γεροντάκος, στα καυσοκαλύβια. Είχε αγγελική φωνή. Λέγεται
πως όταν έψαλλε το «Άξιον εστί» άνοιγε τα χέρια του διάπλατα από την
μεγάλη αγαλλίαση της καρδιά του και φημολογείται ότι κουνιόντουσαν τα
καντήλια. Μια φορά κατέβαινα προς την Αγια Άννα και άκουσα να ψέλνει.
Έλεγα, μα τι φωνή είναι αυτή; Άγγελος ψάλει;
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΣΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ
68. Η υπομονή αποκτάται, δεν αγοράζεται έλεγε ένας ασκητής.
69. Είπε ένας γέρων:
- Η πνευματική ζωή χρήζει υπομονής, σταθεράς υπομονής. Ο άνθρωπος
παθαίνει μεταβολές, αλλοιώσεις. Από την μία μέρα στην άλλη.
70. Όταν ρωτούσαν τον ασθενή γέροντα Νικόλαο της Νέας Σκήτης πως είναι στην
υγειά του απαντούσε ο υπομονετικός γέρων:
- Δόξα το Θεό. Και αλλά μου πρέπουν.
Όταν εκοιμήθη το πρόσωπο του έλαμψε!!
71. Ρώτησε ένας ιερέας γέροντα ασθενή Μόναχο.
- Πως είστε στην υγειά σας πάτερ;
- Ε, καλά. Τώρα μου παρουσιάστηκαν και άλλες παθήσεις. Όλα όμως
χρειάζονται. Πως θα πάω Εκεί πάνω, παπά μου με άδεια χέρια;
72. « Κύριε μου, γιατί να υποφέρω τόσο πολύ;» παραπονιόταν κάποτε ο ασθενής
ενάρετος γέρων Αρτέμιος ο Γρηγοριάτης. Τότε είδε τον Δεσπότη Χριστό, ο
οποίος του έδειξε τα χέρια του και την πλευρά του και του έλεγε.
- Κοίταξε πόσο υπομονή έκανα. Εσύ για την αγάπη μου δεν υπομένεις;
73. Είπε ένας γέρων μοναχός:
- Η ασθένεια είναι θεία επίσκεψη. Η ασθένεια είναι μέγιστο Δώρο του Θεού.
Αυτό που μπορεί να δώσει ο άνθρωπος στο Θεό είναι ο πόνος.
74. - Γέροντα έχω τόσα χρόνια στο Άγιο Όρος και δεν είδα καμία οπτασία ή κανένα
όραμα ή δεν είχα κάποια πληροφορία πνευματική, - έλεγε στον γέροντα
πατέρα Ιωακείμ ο τώρα στην Αγγλία, Αγιορείτης Ρώσος ιερομόναχος
Σωφρόνιος, ο κτήτορας της εκεί ιεράς Μονής και ο συγγραφέας του βίου του
αγίου Σιλουανού.
Του απάντησε ο γέρων Ιωακείμ.
- Ποιος σου χάρισε υπομονή και κάθεσαι στο Όρος και μάλιστα στα φρικτά
Καρούλια, παρά ο Θεός. Θα μπορούσες να μείνεις χωρίς εμφανή την Χάρη
του Θεού; Άλλο θαύμα μεγαλύτερο από αυτό μην ζητάς και χάρισμα
ψηλότερο μην θέλεις.
75. Ένας νέος μοναχός πήγε στον αββά Ζωσιμά τον Καρουλιώτη και του είπε:
- Γέροντα, έχω πειρασμό.
- Παιδί μου του απάντησε εκείνος ο πειρασμός υπάρχει παντού. Στο φαγητό
πειρασμός, στον ύπνο πειρασμός. Θυμήσου τι λέει το Γεροντικό. Πάρε τους
πειρασμούς και κανένας δεν σώνεται.
Και έτσι παρηγορήθει ο αγωνιστής.
76. Ζούσε στην σπηλιά του όσιου Πέτρου του Αθωνίτου ο γέρων Χρυσόστομος και
ο μοναχός Σέργιος. Τον Σέργιο τον πολεμούσε ο σατανάς να φύγει από τον
ασκητικό του στίβο και να εγκαταλείψει τον αγώνα.
Κάποτε επισκέφτηκε ένα γέροντα στις Καρυές, που με άφθαστη
αυταπάρνηση και υπομονή είχε γηροκομήσει και θάψει τέσσερις γεροντάδες:
- Πως μένεις τώρα μόνος σου εδώ χάμω; Τον ρώτησε ο Σέργιος.
- Με πολεμάει και εμένα ο διάβολος να φύγω, αλλά ξέρεις τι με κρατάει;
Απάντησε ο ηρωικός γέρων.
- Έλα να σου δείξω τους θησαυρούς μου.
- Ποιοι είναι οι θησαυροί σου; Δεν βλέπω τίποτα.
Τον πήρε τον πήγε σε ένα δωμάτιο, που είχε παλιά παπούτσια, τρύπια πόσων
ετών….., παλαιά ζωστικά, και παλαιούς σκούφους των γεροντάδων του αλλά
και του εαυτού του, δείγματα αμέτρητων αγώνων και θυσιών….
- Να οι θησαυροί μου. Πες μου, πώς να τους εγκαταλείψω;
Διδάχτηκε ο π. Σέργιος περισσότερο από κάθε άλλη διδασκαλία, από αυτούς
τους σιωπηλούς θησαυρούς και διδασκάλους.
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΟΠΕΙΘΟΥΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ
77. Είπε γέρων:
- Για τους άσπλαχνους που πεθαίνουν να κάνετε μνημόσυνα και προπαντός
ελεημοσύνη. Ελεημοσύνη. Υπάρχουν πολλοί πτωχοί. Σ` αυτούς να δίνεται.
Στα μνημόσυνα να χρησιμοποιείται κόλλυβα και όχι γλυκά, όπως κάνουν
πολλοί τώρα τελευταία.
78. Ο πάμπτωχος και ρακένδυτος Ρουμάνος ασκητής Ε, δεν είχε που την κεφαλή
κλείνε. Βοηθούσε στην τράπεζα του Ρωσικού μοναστηριού και ότι έπαιρνε το
έδινε ελεημοσύνη στους απομακρυσμένους ασκητές.
- Είναι η μονή ευκαιρία να σωθώ, - έλεγε -. Να ζητιανεύω ταπεινούμενος, να
κοπιάζω, να διαμοιράζω.
79. Eνας μονάχος ρώτησε τους επισκέπτες του:
- Εσείς τι δουλεία κάνετε;
- Γέροντα δεν έχουμε καλό επάγγελμα. Έμποροι είμαστε, απάντησαν με
συστολή.
- Έχουμε αδελφοί μου, μεγάλη ανάγκη από καλούς εμπόρους. Αλήθεια, για
πείτε μου τι κάνετε όταν ακριβαίνουν τα πράγματα; Πουλάτε και τα παλιά,
που είχατε στο μαγαζί με καινούργιες τιμές;
- Ναι γέροντα. Πώς να κάνουμε αλλιώς; Πρέπει να ξαναφέρουμε πράγμα
στο μαγαζί.
- Καλά, αλλά εσείς από τα παλιά βγάζετε δυο φορές κέρδος. Φυσικά δεν
μπορείτε να το πουλήσετε με τις παλιές τιμές, γιατί θα αντιδράσουν οι άλλοι
έμποροι.
Εσείς όμως, το δεύτερο κέρδος, που βγάζεται από τα εμπορεύματα που είχατε
στο μαγαζί, να το δίνετε ελεημοσύνη.
80. Όταν υπηρετούσε ο γέρων Αρτέμιος σε ένα Γρηγοριάτικο μετόχι στην Άρτα και
πήγαινε να ψωνίσει, στην αγορά, επέστρεφε με άδεια χέρια. Ότι είχε το
μοίραζε σε πτωχούς και γεροντάκια.
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
81. Έλεγε ο γέρων Παίσιος:
- Η γυναίκα όταν είναι έγκυος πρέπει να είναι ήρεμη, να διαβάζει το
Ευαγγέλιο, να προσεύχεται, να λέει την ευχή. Έτσι αγιάζεται και το παιδί.
Από τώρα αρχίζει η ανατροφή του παιδιού.
Να προσέχεις να μην στεναχωρείς την έγκυο για κανένα λόγο.
- Ο Διάβολος προσπαθεί να τα καταστρέψει όλα για να μη βρει η νέα γένια
καλή «μαγιά» για να «ζυμωθεί».
- Πρέπει να απλοποιήσουμε την ζωή μας. Η πολυτέλεια κουράζει. Είναι
μερικοί που συνεχεία θέλουν να αλλάζουν έπιπλα κλπ. Τρέχουν μετά να
βγάλουν περισσότερα χρήματα και έτσι γεμίζουν άγχος.
- Καλό είναι η οικογένεια να έχει τον ίδιο πνευματικό. Ο άντρας, η γυναίκα,
τα παιδία, αυτό βοηθά πολύ.
82. Ένας πιστός τον ρώτησε:
- Γέροντα, σήμερα πήραν βαθμούς τα παιδία και είναι στεναχωρημένα.
- Κοίτα να δεις, σήμερα οι μεγάλοι θέλουν να παίρνουν πολλά λεφτά
με λίγη δουλειά, και οι μικροί να παίρνουν μεγάλους βαθμούς,
χωρίς διάβασμα.Και αν είναι δυνατόν να μην φεύγουν από την καφετέρια ή την
ξυλοτέξ – πως το λένε – να παίρνουν ένα τηλέφωνο να ρωτούν τι βαθμούς τους έβαλαν.
(γέλια).
(γέλια).
83. Είπε πάλι:
- Ακόμη και μέσα στο γάμο πρέπει
να συγκρατεί κανείς τον εαυτό του από την ηδονή. Να βάζει φρένο στην
φιληδονία του!
84. Ρώτησε κάποιος τον γέροντα Παϊσιο:
- Γέροντα σήμερα πολλοί νέοι άνθρωποι δεν θέλουν να κάνουν παιδιά γιατί
σκέφτονται σε τι είδος κόσμο θα φέρουν το παιδί τους. Μόλυνση από τα
χημικά, από τα πυρηνικά, ζωή γεμάτη άγχος, άγρια κοινωνία, πόλεμοι,
πεινά, σκοτωμοί, βιασμοί, αρπαγές, απαγωγές………
Αν είμαστε κιόλας στον καιρό του Αντίχριστου σκέφτομαι και εγώ μήπως δεν
αξίζει κανείς να παντρεύεται και να κάνει παιδία.
- Όχι, Θανάση δεν είναι έτσι!........
Οι χριστιανοί στο καιρό των διωγμών δεν παντρεύονταν; Και παντρεύονταν
και παιδιά έκαναν!!
Είχαν την ελπίδα τους στηριγμένη στο Χριστό…..όχι στους ανθρώπους.
Είναι ολιγοπιστία αυτός ο λογισμός. Ο Θεός σε μια στιγμή μπορεί να τα
διορθώσει όλα. Να σβήσει όλα τα στραβά. Κάνουν οι άνθρωποι σχέδια….έχει
και Θεός τα δικά Του.
Να ήξερες πόσες φορές τύλιξε ο διάβολος τη γη με την ουρά του για να την
καταστρέψει….
Δεν τον άφησε ο Θεός….του χαλάει τα σχέδια. Και το κακό που πάει να κάνει
ο διάβολος, ο Θεός το αξιοποιεί και βγάζει μεγάλο καλό. Μην ανησυχείς!
85. Κάποια φορά ο π. Παϊσιος μου διηγήθηκε πως του παρουσιάστηκε η Παναγία
μας, μέρα μεσημέρι, και τον βοήθησε σε μια ανάγκη που είχε. Συνομίλησαν
μαζί για λίγα λεπτά.
- Πως αισθανθήκατε γέροντα; Ρώτησα.
- Μεγάλη χαρά….όμως αισθανόμουν και ντροπή…..δυσκολεύομαι…Μητέρα
του Θεού είναι….με τον άγιο Ιωακείμ και την αγία Άννα κινούμαι πιο άνετα!
86. Ρώτησε κάποιος:
- Γέροντα είναι μερικά ζευγάρια που ενώ θέλουν, δεν μπορούν να κάνουν
παιδιά. Γιατί συμβαίνει αυτό;
- Για να βολεύεται και κανένα ορφανό…τους έδωσε και ο Θεός ένα δικό τους
μετά!
87. Είπε πάλι:
- Όταν γυρίζει κανείς από την δουλειά του και είναι νευριασμένος ή
αγχωμένος καλύτερα είναι να πάει μια βόλτα στο πάρκο για είκοσι λεπτά και
να γυρίσει στο σπίτι του ήρεμος και με χαμόγελο, και ας πάει
καθυστερημένος.
- Σήμερα τον ζαλίζουν τον άνθρωπο. Τα χτυπάνε τα καημένα τα παιδιά από
δω και από κει με διάφορες θεωρίες, τα πιάνει μετά φόβος, άγχος και
ξεσπάνε στα ναρκωτικά και την διασκέδαση. Αλλά αυτή η κοσμική
διασκέδαση προσθέτει άγχος.
Βλέπεται από αυτή την ζωή κανείς γεύεται σε κάποιο βαθμό την κόλαση ή
τον παράδεισο αν ζει σύμφωνα με το θέλημα του θεού με την Εκκλησία.
88. Χάρισε γέροντας ένα βιβλίο στα μεγάλα παιδιά της Γ` Λυκείου, που έλεγε για
την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
- Oι γονείς να προσέχουν στο σπίτι τι βιβλία, έχουν γιατί μπορεί να πέσουν
στα χέρια των παιδιών και να πάθουν ζημιά. Στο σπίτι να έχεις μόνο
χριστιανικά βιβλία.
89. Είπε πάλι:
- Όταν το παιδί από μικρό γεμίσει με Χριστό πηγαίνει στην εκκλησία με τους
γονείς, κοινωνεί, ψάλλει, προσεύχεται, αργότερα όταν μεγαλώσει και φύγει
μακριά από τους γονείς και βρεθεί ακόμη και σε άσχημο περιβάλλον δεν έχει
ανάγκη.
Είναι σαν το ξύλο που όταν έχει ποτιστεί καλά με λινέλαιο μετα δεν έχει
ανάγκη από την βροχή, επειδή είναι ποτισμένο με το λαδί, δεν δέχεται τα
νερά, τα πετάει έξω.
Έλεγε πάλι:
- Στα παιδία πρέπει να προσέχουμε πολύ τι τους λέμε. Γιατί έχουν μια
απλότητα και τα πιστεύουν. Είναι και πολλά που έχουν μεγάλο φιλότιμο και
παίρνουν τα λόγια των γονιών τους κατά γράμμα.
90. Ρώτησαν τον γέροντα:
- Σε αυτά τα παιδία που έχουν μπλέξει με την γιόγκα και με την μαγεία,
πρέπει να τους το λέει κανείς ξεκάθαρα, από την αρχή ότι είναι διαβολικά
αυτά η να τους το λέει σιγά - σιγά΄;
Και ο γέρων απάντησε.
- Να τους το λέει κανείς, αλλά με καλοσύνη.
Είπε πάλι:
Αν ο άνθρωπος αγαπήσει τον Θεό, αγαπάει και τον πλησίον και μετά
παθαίνει υπερχείλιση η καρδιά και αγαπάει τα ζώα, την κτίση όλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου