Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Καμμιὰ φορά, Γέροντα, νιώθω μέσα μου ἕνα βάρος. Εἶναι πειρασμικό;
– Ξέρεις τί νὰ κάνης; Ὅταν νιώθης μέσα σου αὐτὸ τὸ βάρος, νὰ μὴ δίνης σημασία, ἀλλὰ νὰ λές:
«Ἐπικράνθη ὁ ᾍδης, ἐπικράνθη!» καὶ νὰ σιγοψάλλης.
Ἔτσι ὁ πειρασμὸς θὰ φεύγη. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέει ὅτι ἡ ψαλμωδία εἶναι τὸ ὅπλο τοῦ μοναχοῦ, τὸ ὁποῖο διώχνει τὴν λύπη41. Κι ἐγὼ σὲ ὅσους περνοῦν δοκιμασίες καὶ εἶναι θλιμμένοι λέω νὰ ψάλλουν διάφορα τροπάρια.
– Γέροντα, μερικὲς φορὲς μοῦ ἔρχεται ἕνας ἐπίμονος ἄσχημος λογισμός. Πῶς νὰ τὸν διώχνω;– Νὰ ψάλλης ἕνα «Ἄξιόν ἐστιν»καὶ θὰ δῆς, τὸ ταγκαλάκι θὰ παίρνη τὰ ναῦλα του καὶ θὰ φεύγη. Ἡ ψαλμωδία εἶναι περιφρόνηση στὸν διάβολο.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’«Περί Προσευχής» ‐ 39 ‐