Ο άγιος γέροντας την σωτηρία του Έθνους την περίμενε από τον Θεό. Έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός». («Βίος γέρ. Παϊσίου του Αγιορείτου», Ιερομ. Ισαάκ σελ. 704)

Ο άγιος γέροντας την σωτηρία του Έθνους την περίμενε από τον Θεό. Έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός». («Βίος γέρ. Παϊσίου του Αγιορείτου», Ιερομ. Ισαάκ σελ. 704)

Διαβάστε περισσότερα »

 

 

Σοφία Κανλή

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
«Ο άγιος Παίσιος είναι ο θαυμαστός προφήτης του γένους μας που δοκιμάζει την πίστη και την απιστία πολλών» Εκτύπωση
Τον άγιο Παίσιο τον γνώρισα το 1982, όταν ήμουν φοιτητής Νομικής. Ήταν ο άνθρωπος που περίμενε ν’ ακούσει κάτι πονεμένο για να έχει καρδιακή προσευχή, κι ήταν πάντοτε εν αναμονή στο ακουστικό του σύγχρονου κόσμου. Ένας ασκητής για τον κόσμο. Του άνοιγες την καρδιά σου και σου άνοιγε τον νου. «Φως Χρίστου φαίνει πάσι».

Επέμενε να μην πάω στο Άγιο Όρος μοναχός «Στην Κύπρο να πας» μου είπε. «Να κάνετε βάσεις πνευματικές, κι αυτές οι βάσεις θα διώξουν τις βάσεις». Όταν του είπα δεν κατάλαβα το τελευταίο, μου είπε χαριτολογώντας: «Αμερικανάκι είσαι και δεν καταλαβαίνεις. Ελληνικά μιλώ... Το πρόβλημα της Κύπρου είναι πνευματικό. Τώρα εφαρμόζεται ο πνευματικός νόμος. Όταν φτιάξετε μοναστήρια, ενορίες, οικογένειες ορθόδοξες, τότε οι βάσεις της αμαρτίας και της κατοχής θα εξαφανιστούν».
Με έβγαλε έξω στην αυλή του κελιού του και σχημάτισε στο χώμα ένα μεγάλο ορθογώνιο σχήμα. Το μοίρασε σε δύο τετράγωνα και μου είπε: «Θα ‘ρθει καιρός που θα φτιάξεις μοναστήρια, δύο αυλές να κάνεις. Μία για τους λαϊκούς και μία δεύτερη μόνο για μοναχούς». Εγώ απόρησα για αυτά που μου είπε γιατί ήμουν ένας απλός φοιτητής και, συμπλήρωσε, «αργότερα θα τα κάνεις αυτά». Πράγματι αργότερα ως ιερομόναχος κι αρχιερέας κτίσαμε την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου και την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου παρά την Ορούντα, με τον τρόπο που μας υπέδειξε ο Άγιος Παίσιος. Εκ τότε όποτε πήγαινα στο Άγιο Όρος τον έβλεπα και μου είπε πολλά τα οποία δεν είναι του παρόντος.
Ο άγιος Παίσιος είναι ο Καππαδόκης που έγινε Αγιορείτης και τώρα πια οικουμενικός διδάσκαλος της Ορθοδοξίας, θαυμαστός προφήτης του γένους μας που δοκιμάζει την πίστη και την απιστία πολλών!

Σοφία Κανλή

Γέροντα, τι βοηθάει να δεθούν πνευματικά οι άνθρωποι;
- Στις μέρες μας και να μη θέλουν να δεθούν οι πνευματικοί άνθρωποι, θα τους αναγκάση ο διάβολος να δεθούν. Ο διάβολος με την πολλή του κακία κάνει το μεγαλύτερο καλό σήμερα στον κόσμο. Γιατί, ας πούμε, ένας πατέρας που είναι πιστός και θέλει λ.χ. να κάνη φροντιστήριο στα παιδιά του, θα είναι αναγκασμένος να βρη έναν καλό και πιστό δάσκαλο , για να βάλη στο σπίτι του. Ένας δάσκαλος πάλι που είναι πιστός και θέλει να κάνη φροντιστήριο σε παιδιά, γιατί δεν διορίσθηκε ακόμη, θα ζητά να βρη μια οικογένεια καλή, για να νιώθει ασφάλεια. Ή ένας τεχνίτης που ζει πνευματικά, είτε ελαιοχρωματιστής είναι είτε ηλεκτρολόγος κ.λ.π., θα ψάχνη να βρη να δουλέψει σε μια καλή οικογένεια, ώστε να νιώθη άνετα , γιατί σε ένα κοσμικό σπίτι θα βρίσκη τον μπελά του . Ένας χριστιανός νοικοκύρης πάλι θα ψάχνη να βάλη στο σπίτι του έναν καλό τεχνίτη , που να είναι και πιστός άνθρωπος. Έτσι θα ψάχνη και ο ένας και ο άλλος να βρη έναν πνευματικό άνθρωπο , για να μπορή να συνεργασθή. Σιγά- σιγά λοιπόν θα γνωρισθούν μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι από όλα τα επαγγέλματα και από όλες τις επιστήμες. Τελικά ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη, κάνει καλό: χωρίζει τα πρόβατα από τα γίδια. Θα χωρίσουν λοιπόν τα πρόβατα από τα γίδια και θα ζουν ως « μία ποίμνη, εις ποιμήν » . Και βλέπεις, άλλοτε στα χωριά είχαν τσομπάνο και ο κάθε χωρικός έδινε τα πρόβατα ή τα γίδια που είχε, άλλος πέντε, άλλος δέκα, και βοσκούσαν πρόβατα και γίδια μαζί, γιατί τα γίδια τότε ήταν φρόνιμα και δεν χτυπούσαν με τα κέρατα τα πρόβατα. Τώρα τα γίδια αγρίεψαν και χτυπούν άγρια τα πρόβατα του Χριστού. Τα πρόβατα πάλι ψάχνουν καλό βοσκό και κοπάδι μόνον από πρόβατα. Γιατί έτσι που έγινε ο κόσμος , είναι μόνο για όσους ζουν στην αμαρτία. Για αυτό θα χωρίζωνται οι άνθρωποι και θα ξεχωρίσουν τα πρόβατα από τα ερίφια. Όσοι θα θέλουν να ζουν πνευματική ζωή, σιγά-σιγά δεν θα μπορούν να ζήσουν μέσα σε αυτόν τον κόσμο . Θα ψάχνουν να βρουν τους όμοιους τους , ανθρώπους του Θεού, να βρουν Πνευματικό, και θα απομακρυνθούν ακόμη περισσότερο από την αμαρτία. Και αυτό το καλό το κάνει τώρα ο διάβολος με την κακία του, χωρίς να το θέλη. Έτσι βλέπουμε, όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στα χωριά, άλλους να τρέχουν στα νταούλια, στα μπουζούκια κ.λ.π., να ζουν αδιάφορα, και άλλους να τρέχουν στις αγρυπνίες, στις παρακλήσεις, στις πνευματικές συγκεντρώσεις, και οι άνθρωποι αυτοί να είναι δεμένοι μεταξύ τους. Στα δύσκολα χρόνια δημιουργείται μία αδελφοσύνη πολύ δυνατή. Στον πόλεμο δυό χρόνια ζήσαμε μαζί οι στρατιώτες στην διλοχία και ήμασταν περισσότερο δεμένοι και από αδέλφια ,επειδή ζήσαμε όλοι μαζί τις δυσκολίες, τους κινδύνους. Ήμασταν τόσο συνδεδεμένοι ,που έλεγε ο ένας τον άλλο « αδελφό » . Ήταν κοσμικοί άνθρωποι , με κοσμικά φρονήματα, και όμως δεν ήθελε να χωρισθή ο ένας από τον άλλον. Ούτε Ευαγγέλιο είχαν διαβάσει ούτε πνευματικά βιβλία. Είχαν την απλή κοσμική μόρφωση, με την καλή έννοια, αλλά είχαν το μεγαλύτερο από όλα, την αγάπη, την αδελφοσύνη. Τώρα τελευταία πέθανε ένας συστρατιώτης μας και μαζεύτηκαν στην κηδεία του οι άλλοι από όλα τα μέρη. Ήρθε και εδώ προ ημερών ένας συστρατιώτης μου να με δη. Πώς με αγκάλιασε! Δεν μπορούσα να βγω από τα χέρια του. Τώρα πολεμάμε με τον διάβολο. Για αυτό κοιτάξτε να αδελφωθήτε πιο πολύ. Έτσι θα συμβαδίσουμε όλοι μαζί στον δρόμο που χαράξαμε , στο απότομο μονοπάτι της ανηφόρας για τον γλυκό Γολγοθά.

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Γέροντα, ανησυχώ όταν λέτε ότι θα περάσουμε δύσκολα χρόνια.
- Να είστε αγαπημένες , μονιασμένες , καταρτισμένες πνευματικά, να έχετε παλληκαριά, να είστε ένα σώμα, και μη φοβάσθε τίποτε. Βοηθάει μετά ο Θεός. Να καλλιεργήσετε την αγάπη την πνευματική. Να έχετε την αγάπη που έχει η μάνα για το παιδί. Να υπάρχη η αδελφοσύνη, η θυσία. Θα περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες. Φυσικά εμείς οι μοναχοί φεύγουμε από τον κόσμο και αφήνουμε γνωστούς και συγγενείς , για να μπούμε στην μεγάλη οικογένεια του Αδάμ- του Θεού. Οι λαϊκοί όμως επιβάλλεται να έχουν σχέσεις με γνωστούς και συγγενείς που ζουν πνευματικά ,για να βοηθιούνται. Ο Χριστιανός που αγωνίζεται μέσα στον κόσμο βοηθιέται, όταν έχη σχέσεις με πνευματικούς ανθρώπους. Όσο πνευματικά και να ζη κανείς, έχει ανάγκη – ιδίως στην εποχή που ζούμε – από την καλή συντροφιά. Η επαφή με πνευματικούς ανθρώπους πολύ τον βοηθάει- περισσότερο κι από την πνευματική μελέτη – διότι αυτή η χαρά του πνευματικού συνδέσμου του δίνει όρεξη μεγάλη, για να αγωνίζεται πνευματικά. Ακόμα και στην εργασία, σε μια δημόσια υπηρεσία κ.λ.π. ,καλά είναι να γνωρίζονται μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι , για να αλληλοβοηθούνται. Μπορεί, ας υποθέσουμε , να παρουσιασθή ένα πρόβλημα μεταξύ συναδέλφων, να χρειάζωνται αλληλοσυμπαράσταση και να διστάζη ο ένας να μιλήση στον άλλον , αν δεν γνωρίζωνται.

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Σοφία Κανλή

Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν ἁμαρτία κάνει τὸν ἐπίγειο παράδεισο ἐπίγεια κόλαση. Ἂν ἡ ψυχή του μολυνθῆ μὲ θανάσιμες ἁμαρτίες, ζῆ μιὰ δαιμονικὴ κατάσταση· ἀντιδρᾶ,βασανίζεται, δὲν ἔχει εἰρήνη. Ἀντίθετα, ὅποιος εἶναι κοντὰ στὸν Θεό, ἔχει τὸν νοῦ του στὰ θεῖα νοήματα καὶ ἔχει πάντοτε καλοὺς λογισμούς, εἶναι εἰρηνικὸς καὶ ζῆ τὸν Παράδεισο στὴν γῆ. Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἔχει κάτι ξεχωριστὸ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ αὐτὸ εἶναι αἰσθητὸ καὶ στοὺς ἄλλους. Νά, αὐτὸ εἶναι ἡ θεία Χάρις, ἡ ὁποία προδίδει τὸν ἄνθρωπο, ἀκόμη κι ἂν κρύβεται.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»

ΜΑΥΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ… μήπως ήρθε η ώρα μας;

Πρεσβεία των ΗΠΑ στους πολίτες  της στην Ελλάδα: «Να είστε σε συνεχή επαγρύπνηση σε εορταστικά δρώμενα και φεστιβάλ, σε χώρους θρησκευτικής λατρείας και σε πολυσύχναστα μέρη.»

Εμάς όμως ΠΟΙΟΣ θα μας ενημερώσει;

Ευτυχώς έχουμε  του ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ μας που είναι η καλύτερη αντιτρομοκρατική μονάδα στον κόσμο.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Διαβάστε περισσότερα »

 

 

 

 

 

Ο …παμπόνηρος γνωρίζει ότι η ΠΟΛΗ ήδη δόθηκε από τον Ουρανό στους Έλληνες, για αυτό και ρίχνει τώρα όλα τα πυρομαχικά του.

Αυτό που γίνεται τούτες τις ώρες στην πατρίδα μας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.

Είναι σχέδιο ανθρώπινο που λήφθηκε στο ανώτερο επίπεδο λήψης αποφάσεων και στοχεύει την ευρύτερη περιοχή μας .

Από καιρό έχει προαποφασιστεί τα ΣΤΕΝΑ και η Κωνσταντινούπολη να τεθούν υπό … Διεθνή έλεγχο.

Αλλαγές συνόρων, νέες ονομασίες κρατών, φοβερές μετακινήσεις  πληθυσμών (το βιώνουμε ήδη ) αποσκοπούν στην προετοιμασία αυτού του σχεδιασμού, με επόμενο στάδιο τις πολεμικές συγκρούσεις, την διάλυση κρατών και την ανακήρυξη μιας διεθνούς ζώνης που θα ελέγχει ΣΤΕΝΑ - ΠΟΛΗ – ΑΙΓΑΙΟ – ενεργειακά και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί το μυαλό μας…

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Διαβάστε περισσότερα »

 

 

 

Σοφία Κανλή

– Γέροντα, μπορεῖ κανεὶς νὰ ζῆ στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ μὴν τὸ αἰσθάνεται;
– Ὄχι, τὴν αἴσθηση ὅλοι τὴν ἔχουν, ἀλλὰ ὑπάρχει ἀδιαφορία. Γιὰ νὰ ἔρθη κανεὶς στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νὰ θέλη νὰ βγῆ ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου

Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημα τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται!
«Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω.
«Όχι», μου λένε.
«Εξομολογήθηκες καμμιά φορά;».
«Όχι.
Ήρθα να με κάνης καλά».
«Μα πως; Πρέπει να μετανοήσης για τα σφάλματά σου, να εξομολογήσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς, όταν έχης ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνης καλά.
Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου.

Έρχονται οι νέες ταυτότητες – Σε ένα σούπερ τσιπ όλα τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων!

Έρχονται οι νέες ταυτότητες – Σε ένα σούπερ τσιπ όλα τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων!

Το Οργουελικό Κράτος ετοιμάζεται ! 

Θα προλάβει;;;

Διαβάστε περισσότερα »

“ΠΕΡΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ”

“ΠΕΡΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ”

 

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΞΑΫΛΩΘΗΚΕ Ο ΓΕΡΟ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ

ΕΞΑΫΛΩΘΗΚΕ Ο ΓΕΡΟ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ

  Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Νὰ πιστέψουμε φιλότιμα στὸν Θεὸ.
Γέροντα, στενοχωριέμαι γιὰ τοὺς λογισμοὺς ἀπιστίας ποὺἔχω.
–Τὸ ὅτι στενοχωριέσαι καὶ δὲν τοὺς δέχεσαι, σημαίνει ὅτι αὐτοὶ οἱ λογισμοὶ εἶναι ἀπὸ τὸν πονηρό. Μερικὲς φορὲς ὁ Χριστὸς ἐπιτρέπει νὰ ἔχουμε λογισμοὺς ἀμφιβολίας ἢ ἀπιστίας, γιὰ νὰ δῆ τὴν διάθεση καὶ τὸ φιλότιμό μας. Ὁ δικός μας ὅμως Θεὸς δὲν εἶναι μύθος ὅπως ὁ Δίας, ὁ Ἀπόλλων κ.λπ. Ἡ θρησκεία μας εἶναι ἀληθινή, ζωντανή. Ἔχουμε νέφος Ἁγίων, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος1, οἱ ὁποῖοι γνώρισαν τὸν Χριστό, Τὸν ἔζησαν ἀπὸ κοντὰ καὶ θυσιάσθηκαν γι ̓ Αὐτόν.
Καὶ στὴν ἐποχή μας ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἀφιερωμένοι στὸν Θεὸ
ποὺ ζοῦν οὐράνιες καταστάσεις καὶ ἔχουν ἐπαφὴ μὲ Ἀγγέλους, μὲ Ἁγίους, ἀκόμη καὶ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Καὶ θὰ σοῦ πῶ κάτι ἀπὸ τὸν ἑαυτό μου, γιὰ νὰ σὲ βοηθήσω. Βλέπεις, γίνομαι καὶ ἐγώ... αἱμοδότης· φανερώνω ὁρισμένα γεγονότα, γιὰ νὰ βοηθήσω. Ὅπου βλέπω θησαυρισμένη γνώση καὶ παραγκωνισμένη πίστη, τὴν πίστη θέλω νὰ ἐνισχύσω, γι ̓ αὐτὸ καὶ λέω μερικὰ γεγονότα πίστεως.Ὅταν ἤμουν μικρός, στὴν Κόνιτσα, διάβαζα πολλοὺς βίους Ἁγίων καὶ ἔδινα καὶ στὰ ἄλλα παιδιὰ νὰ διαβάσουν ἢ τὰμάζευα καὶ διαβάζαμε μαζί. Θαύμαζα τὴν μεγάλη ἄσκηση καὶ τὶς νηστεῖες ποὺἔκαναν οἱ Ἅγιοι καὶ προσπαθοῦσα νὰ κάνω καὶ ἐγὼ ὅ,τι ἔκαναν ἐκεῖνοι. Ἀπὸ τὴν νηστεία ὁ λαιμός μου εἶχε γίνει σὰν τὸ κοτσάνι ἀπὸ τὸ κεράσι. Τὰ παιδιὰ μὲ πείραζαν. «Θὰ πέση τὸ κεφάλι σου!», μοῦ ἔλεγαν. Τί τραβοῦσα! Τέλος πάντων. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὁ μεγάλος μου ἀδελφός, ἐπειδὴ ἀρρώσταινα ἀπὸ τὶς νηστεῖες καὶ φοβόταν μήπως δὲν τελειώσω τὸ σχολεῖο, μοῦ ἔπαιρνε τὰ Συναξαράκια τῶν Ἁγίων ποὺδιάβαζα. Μετὰ τὰ ἔκρυβα στὸ δάσος, στὸ ἐξωκλήσι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, καὶ πήγαινα ἐκεῖ κρυφὰ καὶ διάβαζα. Μιὰ μέρα κάποιος γείτονας, ὀνόματι Κώστας, εἶπε στὸν ἀδελφό μου: «Θὰ τὸν κάνω ἐγὼ νὰ ἀλλάξη μυαλό, νὰ πετάξη αὐτὰ τὰ βιβλία ποὺδιαβάζει καὶ νὰ ἀφήση καὶ τὶς νηστεῖες καὶ τὶς προσευχές». Μὲ βρῆκε λοιπὸν –ἤμουν περίπου δεκαπέντε χρονῶν τότε –καὶ ἄρχισε νὰ μοῦ λέη τὴν θεωρία τοῦ Δαρβίνου. Ἔλεγε-ἔλεγε, ὥσπου μὲ ζάλισε. Ἔτσι ὅπως ἤμουν ζαλισμένος, πῆγα κατ ̓ εὐθεῖαν στὸ δάσος, στὸ ἐξωκλήσι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας.
Μπῆκα μέσα καὶ ἄρχισα νὰ παρακαλῶ τὸν Χριστό. «Χριστέ μου, ἂν ὑπάρχης, νὰ μοῦ παρουσιασθῆς», ἔλεγα καὶ ἔκανα συνέχεια γιὰ πολλὴ ὥρα μετάνοιες. Ἦταν καλοκαίρι. Ὁ ἱδρώτας ἔτρεχε, εἶχα γίνει μούσκεμα· εἶχα ἀποκάμει τελείως. Ἀλλὰ οὔτε εἶδα οὔτε ἄκουσα τίποτε.
Οὔτε ὁ Θεὸς νὰ μὲ οἰκονομήση λίγο, ἔστω μὲ ἕνα μικρὸσημεῖο, κάποιον κρότο, κάποια σκιά· παιδὶ ἤμουν στὸ κάτω-κάτω. Καὶ ἂν τὸ ἔβλεπε κανεὶς ἀνθρωπίνως ἢ μὲ τὴν λογική, θὰ ἔλεγε: «Κρίμα, Θεέ μου, τὸ ταλαίπωρο! Ἀπὸ ἕντεκα χρονῶν ἀνέβαινε στὰ βράχια, ἔκανε τέτοια ἄσκηση, καὶ τώρα περνάει μιὰ κρίση. Τὸ ζάλισε ὁἄλλος μὲ κάτι ἀνόητες θεωρίες. Μέσα στὸ σπίτι ἔχει δυσκολίες ἀπὸ τὸν ἀδελφό του. Ἔφυγε στὸ δάσος, γιὰ νὰ Σοῦ ζητήση βοήθεια...». Ὅμως τίποτε-τίποτε-τίποτε! Ἀποκαμωμένος ἀπὸ τὶς πολλὲς μετάνοιες κάθησα λίγο κάτω. Τότε σκέφθηκα: «Καλά, ὅταν ρώτησα τὸν Κώστατί γνώμη ἔχει ἐκεῖνος γιὰ τὸν Χριστό, τί μοῦ εἶπε; "Ἦταν ὁ πιὸ καλός, ὁ πιὸ δίκαιος ἄνθρωπος, μοῦ εἶχε πεῖ, καί, ἐπειδὴ κήρυττε δικαιοσύνη, θίχτηκαν τὰ συμφέροντα τῶν Φαρισαίων καὶ Τὸν σταύρωσαν ἀπὸ φθόνο"». Τότε εἶπα: «Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ἦταν τόσο καλὸς ἄνθρωπος, τόσο δίκαιος, καὶ δὲν εἶχε παρουσιασθῆ ποτὲ ἄλλος ὅμοιός Του, καὶ οἱ ἄλλοι ἀπὸ φθόνο καὶ κακία Τὸν θανάτωσαν, ἀξίζει γι ̓ Αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνω περισσότερα ἀπὸ ὅσα ἔκανα, ἀκόμη καὶ νὰ πεθάνω». Μόλις τὸ ἀντιμετώπισα ἔτσι, παρουσιάσθηκε ὁ Χριστὸς μέσα σὲ πολὺφῶς –ἔλαμψε τὸ ἐκκλησάκι
–καὶ μοῦ εἶπε: «Ἐγώ εἰμι ἡἈνάστασις καὶ ἡ ζωή, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται»2.
Τὰ λόγια αὐτὰ διάβαζα καὶ στὸ ἀνοιχτὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ὁποῖο κρατοῦσε στὸ ἕνα χέρι. Μοῦ ἔκανε τέτοια ἀλλοίωση ἐσωτερική, ποὺἔλεγα συνέχεια: «Ἔλα τώρα ἐδῶ, Κώστα, νὰ τὰ ποῦμε, ἂν ὑπάρχη ἢ δὲν ὑπάρχη Θεός». Βλέπεις, ὁ Χριστός, γιὰ νὰ παρουσιασθῆ, περίμενε τὴν δική μου φιλότιμη ἀντιμετώπιση. Καὶ ἂν ἀπὸ ἕνα παιδὶ ζητᾶ τὴν φιλότιμη ἀντιμετώπιση, πόσο μᾶλλον ἀπὸ ἕναν μεγάλο;

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» -147-

1.Βλ. Ἑβρ. 12, 1.
2. Ἰω. 11, 25-26

Γέροντα, κάθε πότε πρέπει νὰ κοινωνάη κανείς;
–Τὸκάθε πότε πρέπει νὰ κοινωνάη κανεὶς καὶ τὸ πόσο πρέπει νὰ νηστεύη πρὶν ἀπὸ τὴν θεία Κοινωνία δὲν μπαίνουν σὲ καλούπι.
Ὁ πνευματικὸς θὰ καθορίζη μὲ διάκριση κάθε πότε θὰ κοινωνάη καὶ πόσο θὰ νηστεύη, ἀνάλογα μὲ τὴν ἀντοχὴ ποὺ ἔχει. Παράλληλα θὰ τὸν ὁδηγῆ καὶ στὴν πνευματικὴ νηστεία, τὴν ἀποχὴ ἀπὸ τὰ πάθη, ρυθμίζοντάς την καὶ αὐτὴν ἀνάλογα μὲ τὴν πνευματική του εὐαισθησία, ἀνάλογα δηλαδὴ μὲ τὸ πόσο συναισθάνεται τὸ σφάλμα του, καὶ ἔχοντας ὑπ ̓ ὄψιν του τὸ κακὸ ποὺ μπορεῖ νὰ κάνη ὁ ἐχθρὸς πολεμώντας μιὰ εὐαίσθητη ψυχή, γιὰ νὰ τὴν φέρη σὲ ἀπόγνωση.
Σὲ πτώσεις λ.χ. σαρκικές, γιὰ τὶς ὁποῖες δίνεται κανόνας σαράντα ἡμερῶν ἀποχῆς ἀπὸ τὴν θεία Κοινωνία, μπορεῖ ὁ διάβολος νὰ ρίξη πάλι τὴν ψυχὴ στὶς τριάντα πέντε ἡμέρες καί, ἂν δοθῆ νέος κανόνας σαράντα ἡμερῶν, ὁ διάβολος θὰ πάρη φαλάγγι τὴν ψυχή, ὁπότε ζαλίζεται καὶ ἀπελπίζεται.
Σ ̓ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις μπορεῖ ὁ πνευματικός, μετὰ τὸν πρῶτο κανόνα, νὰ πῆ: «κοίταξε, πρόσεξε μιὰ ἑβδομάδα καὶ νὰ κοινωνήσης», καὶ ὕστερα νὰ κοινωνάη συνέχεια σὲ κάθε θεία Λειτουργία, γιὰ νὰ μπορέση νὰ πάρη ἐπάνω της ἡ ψυχὴ καὶ νὰ πάη ὁ διάβολος πέρα.
Ἕνας πάλι ποὺ ζῆ πνευματικὴ καὶ προσεκτικὴ ζωὴ θὰ προσέρχεται στὸ μυστήριο, ὅποτε αἰσθάνεται τὴν θεία Κοινωνία ὡς ἀνάγκη καὶ ὄχι ἀπὸ συνήθεια, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ θὰ γίνεται μὲ τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»-

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Μερικοί, Γέροντα, ἀμφισβητοῦν ὅλη τὴν θεία Οἰκονομία
.–Μὰ πῶς μπορεῖ νὰ θεωρηθῆ παραμύθι ὅλη αὐτὴ ἡἱστορία μὲ τὸν Χριστό; Τόσα ποὺ διαβάζουμε στοὺς Προφῆτες ποὺ ἔζησαν ἑπτακόσια χρόνια πρὸ Χριστοῦ καὶ μιλοῦν μὲ τόσες λεπτομέρειες γιὰ τὸν Χριστό, αὐτὸ δὲν τοὺς προβληματίζει; Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφέρει ἀκριβῶς ἀκόμη καὶ γιὰ πόσα χρήματα θὰ προδώσουν τὸν Χριστό3.
Ὕστερα λέει ὅτι τὰ χρήματα αὐτὰ δὲν θὰ τὰ βάλουν οἱ Ἑβραῖοι στὸ ταμεῖο τοῦ Ναοῦ, γιατὶ θὰ εἶναι ἀντίτιμο αἵματος, ἀλλὰ θὰ ἀγοράσουν ἕνα χωράφι, γιὰ νὰ θάβουν τοὺς ξένους4. Ἐκπληρώθηκε ἡπροφητεία τοῦ Προφήτη Ζαχαρία κ.ἄ. Τόσο ξεκάθαρα πράγματα! Μέχρι τέτοιο σημεῖο λεπτομέρειες! Ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ ἱμάτιά Του ἀναφέρει τί θὰ γίνουν5! Καὶ ὅλα αὐτὰ λέχθηκαν τόσα χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Πῶς λοιπὸν ἐγὼ νὰ φέρω λογισμὸ ἀπιστίας; Βλέπουμε ὕστερα τὸν Ἀπόστολο Παῦλο! Διώκτης ἦταν. Πήγαινε στὴν Δαμασκὸ γιὰ ἄλλον σκοπό. Τοῦ παρουσιάζεται ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ λέει: «Σαούλ, Σαούλ, τί με διώκεις;». «Ποιός εἶσαι, κύριε;», ρωτάει ἐκεῖνος. «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστός, ποὺ ἐσὺ καταδιώκεις». Καὶ μετὰ πληροφορεῖ τὸν Ἀνανία ὁ Χριστὸς καὶ τὸν βαπτίζει6! Καὶ στὴν συνέχεια πόσο ταλαιπωρήθηκε, πόσο ἀγωνίσθηκε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γιὰ νὰ κηρύξη σὲ ὅλα τὰ ἔθνη! Ὕστερα πόσοι Μάρτυρες! Ἕντεκα ἑκατομμύρια Μάρτυρες! Αὐτοὶ ὅλοι χαμένο τὸ εἶχαν; Πῶς νὰ τὰ ξεχάση κανεὶς ὅλα αὐτά; Ἂν διαβάση λίγο τὸ Εὐαγγέλιο, μπορεῖ νὰ μὴν πιστέψη; Καὶ ἂν ὑπῆρχαν μερικὲς λεπτομέρειες ἀκόμη, αὐτὸ πολὺ θὰ βοηθοῦσε νὰ πιστέψουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς σκόπιμα δὲν τὸ ἐπέτρεψε, γιὰ νὰ κοσκινισθοῦν οἱ ἄνθρωποι, γιὰ νὰ δῆ πόσοι Τὸν ἀγαποῦν, πόσοι θυσιάζονται γι ̓ Αὐτόν, χωρὶς νὰ περιμένουν θαύματα κ.λπ.
Ἕναν φιλότιμο ἄνθρωπο, νομίζω, δὲν τὸν ἀγγίζουν, δὲν τὸν ἐπηρεάζουν ὅσα βλάσφημα καὶ ἂν ἀκούση.Πρέπει νὰ πιστέψη κανεὶς στὸν Θεὸ φιλότιμα, ὄχι νὰ θέλη θαῦμα, γιὰ νὰ πιστέψη.
Ὅταν βλέπω μεγάλους νὰ μοῦ ζητοῦν νὰ δοῦν κανένα θαῦμα, γιὰ νὰ πιστέψουν, ξέρεις πῶς γίνομαι;
Νὰ ἦταν μικροί, θὰ εἶχαν κάποια δικαιολογία λόγῳτῆς ἡλικίας· ἀλλὰ αὐτοὶ νὰ μὴν ἔχουν κάνει τίποτε γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ λένε «νὰ δοῦμε κάτι, γιὰ νὰπιστέψουμε», αὐτὸ εἶναι πολὺφθηνὸ πράγμα. Μήπως, καὶ θαῦμα νὰ δοῦν, θὰ βοηθηθοῦν; Θὰ ποῦν ὅτι εἶναι μαγεία κ.λπ.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» -148-
Βλ. 3 .Ζαχ. 11, 1-13.
4.Πρβ. Ἰερ. 18, 2 καὶ 39, 9· Ματθ. 27, 7-9.
5.Βλ. Ψαλμ. 21, 19.6Βλ.
6.Πράξ. 9, 1-18.

Ο 'Αγιος Γέροντας Παΐσιος για την Αγία Αικατερίνη

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ:- Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ πίστευαν, έχασαν την πίστη τους; Αν δεν προσέχει κανείς στα θέματα της πίστεως […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος για τον θυμό

Άγιος Παΐσιος: Γέροντα, εγώ νομίζω ότι δεν θυμώνω, αλλά απλώς νευριάζω. – Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδί; Αν νευριάζης, πρέπει […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: Όποιος πιστεύει στο Θεό, δεν φοβάται τίποτα

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: – Γέροντα, οι παππούδες μας έλεγαν ότι θα έρθη καιρός που θα έχουμε απ’ όλα τα αγαθά […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Δεν ωφελούν οι μετάνοιες χωρίς ταπείνωση»

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: Οι μεγάλοι στην ηλικία που δεν δέχονται ύβρεις και αυστηρές παρατηρήσεις, για να θεραπευθούν η για να […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: «Να συγκρίνουμε την δοκιμασία μας με τη μεγαλύτερη δοκιμασία του άλλου»

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: Το καλύτερο φάρμακο για την κάθε δοκιμασία μας είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία των συνανθρώπων μας, αρκεί να […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: Συνταγή σωτηρίας

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: Η «συνταγή» σωτηρίας του Άγιου Γέροντα Παΐσιου προς όλους τους κοπιώντας και πεφορτισμένους, ήταν απλή και σαφής:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Η αρχοντιά το αντίδοτο της ζήλιας»

“Η ζήλεια δηλητηριάζει την πολλή αγάπη της γυναίκας… –Γέροντα, γιατί το μεγάλο πάθος της ζήλεια υπάρχει στις γυναίκες σε μεγαλύτερο […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Ο διάβολος ποτέ δεν μπορεί να κάνει καλό»

– Γέροντα, μπορεί ένας μάγος να θεραπεύσει κάποιον άρρωστο; – Μάγος και να θεραπεύση άρρωστο άνθρωπο! Έναν που τραντάζεται από […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Οι πειρασμοί στη ζωή μας»

Αγιος Παϊσιος: Ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς ανάλογα μέ τήν πνευματική μας κατάσταση. Άλλοτε επιτρέπει νά κάνουμε ένα σφάλμα, λ.χ. […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Εύκολο να σκεφτόμαστε ορθόδοξα, το να ζούμε ορθόδοξα θέλει κόπο»

Άγιος Παΐσιος: – Αν, Γέροντα, ο ακροατής ή ο αναγνώστης έχη καλή διάθεση; – Ε, τότε αυτός έχει ήδη την […]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ