Σοφία Κανλή

– Γέροντα, μοῦ ἀρέσει ὁ δεύτερος ἦχος.
– Ὁ δεύτερος ἦχος εἶναι καθαρὰ ἀνατολίτικος, δηλαδὴ βυζαντινός. Δὲν τὸν πιάνει κανένα ὄργανο, μόνον τὸ βιολί172. Βλέπεις, οἱ Τοῦρκοι πῆραν τὴν μουσικὴ ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ μὲ τί καημὸ τραγουδοῦν! Καὶ τί λένε στὰ τραγούδια τους; «Νά 'χα πενῆντα δράμια κονιὰκ καὶ πενῆντα δράμια παστουρμᾶ, ὤ!...»173. Γιὰ πενῆντα δράμια κονιὰκ καὶ λίγο παστουρμᾶ συνεπαίρνονται! Κι ἐμεῖς ψάλλουμε γιὰ τὸν Χριστό, ποὺ σταυρώθηκε, ποὺ θυσιάσθηκε, καὶ νὰ μὴ συγκλονιζώμαστε;

«Ὢ τρισμακάριστον ξύλον, ἐν ᾧ ἐτάθη Χριστός!»174. Ἂν σκεφθῆ κανεὶς τὸ Πάθος τοῦ Χριστοῦ, διαλύεται. Στὸ Κελλὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶχα βρεῖ ἕνα κομμάτι ξύλο γρεντὲ175 μακρύ, ἕνα μέτρο περίπου, καὶ ἀμέσως θυμήθηκα τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Τὸ πῆρα μέσα στὸ κελλὶ καὶ τὸ ἀγκάλιαζα σὰν νὰ ἦταν ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. Ὤ, πῶς χτυποῦσε ἡ καρδιά μου! Μὲ αὐτὸ κοιμόμουν!...
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»