Σοφία Κανλή

Τὸ ἀντίδοτο τῆς λύπης εἶναι ἡ δοξολογία στὸν Θεὸ
– Ὅταν, Γέροντα, βλέπω μέσα μου ὑπολείμματα ἀπὸ ἕνα πάθος,
στενοχωριέμαι.

– Πές: «Δόξα σοι ὁ Θεός, ποὺ ἔφυγαν τὰ πολλά!». Ἂν ἤμουν ἐγὼ στὴν θέση σου, θὰ ἔβλεπα τὶς ὁλοφάνερες μεγάλες δωρεὲς τοῦ Θεοῦ καὶ «ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸς»6 θὰ ἔλεγα τὸ «δόξα σοι ὁ Θεός». Ἂν θέλης νὰ ζῆς παραδεισένια ἀπὸ αὐτὴν τὴν ζωή, δὲς κι ἐσὺ τὶς εὐεργεσίες καὶ τὶς πλούσιες δωρεὲς ποὺ σοῦ δίνει ὁ Θεὸς καὶ ἄρχισε τὸ «δόξα σοι ὁ Θεός». Νὰ δοξάζετε τὸν Θεό, γιατὶ σᾶς βοήθησε καὶ προοδεύσατε ἔστω καὶ λίγο, εἴτε ἐπειδὴ ἐσεῖς κοπιάσατε, εἴτε ἐπειδὴ σᾶς βοήθησαν οἱ ἄλλοι. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος λέη «δόξα σοι ὁ Θεός», βοηθάει ὁ Θεός, γιατὶ ἡ εὐγνωμοσύνη μὲ τὸ ταπεινὸ φρόνημα καὶ μὲ τὸν φιλότιμο ἀγώνα τραβάει συνέχεια οὐράνιες δυνάμεις καὶ εὐλογίες θεϊκές.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»