– Γέροντα, όταν είσαστε στο μοναστήρι, αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια.
Όταν λείπετε και συμβή κάποιος πειρασμός, δειλιάζω. – Μη φοβάσαι, έχετε Προστάτες μεγάλους κοντά σας· να μην τους αφήνετε, να τους ενοχλήτε συνέχεια.
Όταν θα χρειάζεται και η δική μου σκιά για ανθρώπινη βοήθεια, είτε από το Άγιον Όρος είτε από κοντά, θα υπάρχη. Εάν στην κοσμική ζωή τα καλά αδέλφια φροντίζουν τις αδελφές τους, πόσο μάλλον στην πνευματική ζωή, που είναι ανώτερη.

Γι’ αυτό και σάς έχω αφήσει τον θησαυρό που είχα, τον Άγιο Αρσένιο, και επόμενο είναι να είναι εδώ και η καρδιά μου, γιατί «όπου ο θησαυρός, εκεί και η καρδία»68. Άλλωστε σάς το είχα πεί: «Ό,τι πολύτιμο κι αν έχω, θα το αφήσω στην Μονή σας, όπου μένει και ο Άγιός μου», ο οποίος σε κάποιον69 είπε: «Εγώ μένω έξω από την Θεσσαλονίκη».
Γι’ αυτό, αφού και ο ίδιος είπε ότι μένει εδώ, να τον παρακαλάς εκ μέρους μου – εάν διστάζης –, να παίρνη την πατερίτσα του και να βολεύη με τον τρόπο του τα ταγκαλάκια. Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων· να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πειρασμούς.
Δική μας δουλειά είναι, όσο μπορούμε, να ζούμε πνευματικά, να μη στενοχωρούμε τον Χριστό, να ανάβουμε το καντηλάκι στους Αγίους και να τους παρακαλούμε να μας βοηθούν.
Σε αυτήν την ζωή έχουμε ανάγκη βοηθείας, για να μπορέσουμε να πάμε κοντά στον Χριστό. Στην άλλη ζωή, εάν ο Θεός μας αξιώση και πάμε κοντά Του, ούτε και τους Αγίους θα «κουράζουμε», αλλά ούτε και θα υπάρχη λόγος να τους παρακαλούμε να μας βοηθήσουν.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» ‐ 56 ‐
68 Βλ. Ματθ. 6, 21.
69 Πρόκειται για τον ίδιο τον Γέροντα. (Βλ. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή
Θεσσαλονίκης 282010, σ. 33‐35).

 https://www.facebook.com