Ἦρθε
στό Ἅγιον Ὄρος καί γύριζε στά μοναστήρια ἕνας νέος ἡλικίας 16-17
χρόνων, ὁ Γιωργάκης. Ἀπό ἡλικίας τριῶν ἐτῶν οἱ γονεῖς του τόν ἔβαλαν σε
βουδιστικό μοναστήρι στο Θιβέτ. Προχώρησε πολύ στη γιόγκα, ἔγινε τέλειος
μάγος, μποροῦσε νά καλεῖ ὅποιον ἤθελε. Εἶχε μαύρη ζώνη καί ἤξερε τέλεια
καράτε. Μέ τήν δύναμη τοῦ σατανᾶ ἔκανε ἐπιδείξεις πού προξενοῦσαν
ἐντύπωση. Χτυποῦσε μέ τό χέρι του μεγάλες πέτρες καί ἔσπαζαν σάν
καρύδια. Μποροῦσε νά διαβάζει κλειστά βιβλία. Ἔσπαζε στήν παλάμη του
φουντούκια, ἔπεφταν κάτω τά τσόφλια καί οἱ καρποί ἔμεναν κολλημένοι στό
χέρι του...
Κάποιοι
μοναχοί ἔφεραν τόν Γιωργάκη στόν Γέροντα Παΐσιο γιά νά τόν βοηθήσει.
Ρώτησε τόν Γέροντα, τι δυνάμεις εἶχε καί τί μποροῦσε νά κάνει. Ἀπάντησε
ὅτι ὁ ἴδιος δέν ἔχει καμιά δύναμη καί ὅτι ὅλη ἡ δύναμη εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ὁ
Γιωργάκης θέλοντας νά ἐπιδείξει τήν δύναμή του συγκέντρωσε τό βλέμμα
του σέ μίαμεγάλη πέτρα πού ἦταν σέ ἀπόσταση καί ἡ πέτρα ἔγινε θρύψαλα.
Τότε ὁ Γέροντας σταύρωσε μία μικρή πέτρα καί τοῦ εἶπε νά τήν σπάσει καί
αὐτή. Αὐτός συγκεντρώθηκε, ἔκανε τά μαγικά του, ἀλλά δέν κατάφερε νά τήν
σπάσει. Τότε ἄρχισε νά τρέμει καί οἱ σατανικές δυνάμεις, πού νόμιζε ὅτι
ἔλεγχε, μή μπορώντας νά σπάσουν τήν πέτρα στράφηκαν ἐναντίον του καί
τόν ἐκσφενδόνισαν στήν ἀλλη ὄχθη τοῦρέματος. Ὁ Γέροντας τόν μάζεψε σέ...
ἄθλια κατάσταση. Ἄλλη φορά, διηγήθηκε ὁ Γέροντας, «ἐνῶ συζητούσαμε, ξαφνικά σηκώθηκε, μοῦ ἔπιασε τά χέρια καί μοῦ τά γύρισε πρός τά πίσω». «Ἄν μπορεῖ ἄς ἔρθει νά σέ ἐλευθερώσει ὁ Χατζηφεντῆς» μοῦ εἶπε. «Τό αἰσθάνθηκα σάν βλασφημία. Κούνησα λίγο τά χέρια μου καί τινάχθηκε πέρα. Μετά σάν ἀντίδραση πήδησε ψηλά καί πῆγε νά μέ χτυπήσει μέ τό πόδι του, ἀλλά τό πόδι του σταμάτησε κοντά στό πρόσωπο μου, σάν νά βρῆκε ἕνα ἀόρατο ἐμπόδιο! Μέ φύλαξε
ὁ Θεός. Τή νύχτα τόν κράτησα καί κοιμήθηκε στό κελί μου. Οἱ δαίμονες τόν ἔσυραν μέχρι κάτω στό λάκκο καί τόν ἔδειραν γιά τήν ἀποτυχία του. Τό πρωί σέ κακή κατάσταση, τραυματισμένος, γεμᾶτος ἀγκάθια καί χώματα, ὡμολογοῦσε: «Μέ ἔδειρε ὁ σατανάς, γιατί δέν μπόρεσα νά σέ νικήσω».
ἄθλια κατάσταση. Ἄλλη φορά, διηγήθηκε ὁ Γέροντας, «ἐνῶ συζητούσαμε, ξαφνικά σηκώθηκε, μοῦ ἔπιασε τά χέρια καί μοῦ τά γύρισε πρός τά πίσω». «Ἄν μπορεῖ ἄς ἔρθει νά σέ ἐλευθερώσει ὁ Χατζηφεντῆς» μοῦ εἶπε. «Τό αἰσθάνθηκα σάν βλασφημία. Κούνησα λίγο τά χέρια μου καί τινάχθηκε πέρα. Μετά σάν ἀντίδραση πήδησε ψηλά καί πῆγε νά μέ χτυπήσει μέ τό πόδι του, ἀλλά τό πόδι του σταμάτησε κοντά στό πρόσωπο μου, σάν νά βρῆκε ἕνα ἀόρατο ἐμπόδιο! Μέ φύλαξε
ὁ Θεός. Τή νύχτα τόν κράτησα καί κοιμήθηκε στό κελί μου. Οἱ δαίμονες τόν ἔσυραν μέχρι κάτω στό λάκκο καί τόν ἔδειραν γιά τήν ἀποτυχία του. Τό πρωί σέ κακή κατάσταση, τραυματισμένος, γεμᾶτος ἀγκάθια καί χώματα, ὡμολογοῦσε: «Μέ ἔδειρε ὁ σατανάς, γιατί δέν μπόρεσα νά σέ νικήσω».
Ἔπεισε
τόν Γιωργάκη νά τοῦ φέρει τά μαγικά βιβλία καί τά ἔκαψε. Ὁ Γέροντας τόν
κράτησε λίγο κοντά του καί τόν βοήθησε…Ὁ Γέροντας χρησιμοποιοῦσε τήν
περίπτωση τοῦ Γιωργάκη γιά νά ἀποδείξει πόσο μεγάλη εἶναι ἡ πλάνη αὐτῶν
πού νομίζουν ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἴδιες, ὅλες τόν ἴδιο Θεό
πιστεύουν καί ὄτι δέν διαφέρουν οἱ Θιβετιανοί μοναχοί ἀπό τούς
Ὀρθοδόξους.
π. Ισαάκ Αγιορείτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου