Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν!

Ὅταν η Πατρίδα περνούσε περίοδο πολιτικής αστάθειας,λόγω σχηματισμού κυβερνήσεως,ὁ Γέροντας πονούσε καὶ εύχόταν πολύ.

Την Τρίτη φορά ποὺ θὰ γίνονταν ἐκλογὲς σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα συνέβη τὸ ἑξῆς, ὅπως διηγήθηκε:

«Ἦταν παραμονὴ ἐκλογῶν.

Καθόμουν στὸ ξυλοκρέββατο στὸ Ἀρχονταρίκι καὶ ἔλεγα τὴν εὐχή.

Ξαφνικὰ παρουσιάστηκε ὁ διάβολος μὲ τὴν μορφή του… (ἀνωτάτου πολιτικοῦ προσώπου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ ὁποίου κατέκρινε ἐνέργειες καταστρεπτικὲς) καὶ μὲ ἀπειλοῦσε.

Ἀλλὰ δὲν μποροῦσε νὰ πλησιάση.

Ἦταν σὰν δεμένος, κάτι τὸν κρατοῦσε καὶ σφιγγόταν». Τὸ ἴδιο βράδυ ὁ Γέροντας παρουσιάσθηκε σὲ ἕναν ἔγγαμο ἱερέα στὸν ὕπνο του.

Τοῦ εἶπε αὐστηρά:…

«Πάπα-… τί κοιμᾶσαι; 

Σήκω νὰ κάνης προσευχή, γιατί ἡ πατρίδα… κινδυνεύει». Τὴν σωτηρία τοῦ Ἔθνους τὴν περίμενε ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἔλεγε: «Ἂν ὁ Θεὸς ἄφηνε τὴν τύχη τοῦ ἔθνους στοὺς πολιτικοὺς θὰ καταστρεφόμασταν. Ἀλλὰ ἀφήνει λίγο τὰ πράγματα, γιὰ νὰ φανοῦν οἱ διαθέσεις τοῦ καθενός». Γιὰ τοῦ πολιτικοὺς ποὺ ἔκαναν κακὸ στὸ Ἔθνος ἔλεγε:

«Μὲ ἀναπαυμένη συνείδηση παρακαλῶ τὸν Θεὸ νὰ τοὺς δίνη μετάνοια καὶ νὰ τοὺς παίρνη, γιὰ νὰ μὴν κάνουν μεγαλύτερο κακό, καὶ νὰ ἀναστήση Μακκαβαίους». Πίστευε ὅτι ἕνας μοναχὸς μπορεῖ νὰ βοηθήση ὁλόκληρο τὸ ἔθνος.

«Ἄλλον ὁ Θεὸς τὸν κάνει μοναχὸ γιὰ νὰ βοηθήση μία οἰκογένεια καὶ ἄλλον γιὰ νὰ βοηθήση ὁλόκληρο Ἔθνος.

Τὸ Ἅγιον Ὅρος πολλὰ μπορεῖ νὰ προσφέρη. Μπορεῖ νὰ δημιουργήση πάλι τὸ Βυζάντιο ἀπὸ τὸ ὁποῖο προῆλθε».

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου)