Μη δίνετε σημασία στα λόγια του δαιμονισμένου

- Γέροντα, τί πρέπει νά προσεχή κανείς, όταν συζητά μέ έναν δαιμονισμένο;
- Νά λέη τήν ευχή και νά τού φέρεται μέ καλωσύνη.
- Γέροντα, θυμούνται οί δαιμονισμένοι τί λένε πάνω στήν κρίση τους;
- Άλλα τά  θυμούνται  και  άλλα  δέν  τά  θυμούνται.  Δεν  ξέρουμε  πώς  εργάζεται  ό  Θεός.
Μερικές φορές επιτρέπει νά τά θυμούνται, γιά νά ταπεινωθούν καί νά μετανοήσουν.
Καί όταν ζητάη κάτι ό δαιμονισμένος, δέν είναι εύκολο νά καταλάβη κανείς πότε αυτό
είναι  άπό  τόν  διάβολο  καί  πότε  τό  έχει  ανάγκη  ό  ίδιος.  Είχα  συναντήσει  κάπου  μιά
δαιμονισμένη  κοπέλα.  Αυτή  είχε  διαβάσει  Καζαντζάκη  καί  πίστευε  κάτι  βλάσφημα
πράγματα μέ αποτέλεσμα νά δαιμονισθή. Ξαφνικά τήν έπιασε τό δαιμόνιο καί έβαλε κάτι
φωνές!  Καίγομαι,  καίγομαι!.  Οί  δικοί  της  τήν  κρατούσαν,  γιά  νά  τήν  σταυρώσω.  Μετά
φώναζε: Νερό, νερό!. Λέω: Φέρτε της νερό. Όχι, όχι, μου λένε, γιατί μας είπε κάποιος
νά  μήν  κάνουμε  υπακοή  στον  διάβολο.  Τώρα,  λέω,  ή  καημένη  διψάει.  Φέρτε  νερό.
Καταλάβαινα  πότε  ήταν  τό  κάψιμο  άπό  τόν  διάβολο  καί  πότε  ήταν  άπό  δίψα.  Ήπιε  ή
καημένη κανα-δυό  ποτήρια  νερό. Κάρβουνα, έλεγε,  έχω μέσα μου,  τόσο κάψιμο  νιώθω.
Καί έναν κουβά νερό νά έπινα, δέν θά έσβηνε μέσα μου ή φωτιά. Τέτοιο κάψιμο ένιωθε!
-Όταν,  Γέροντα,  φωνάζη  ένας  δαιμονισμένος,  πώς  καταλαβαίνουμε  πότε  μιλάει  ό
διάβολος μέσω του άνθρωπου καί πότε ό άνθρωπος;
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »