Θα τα δείτε, θα τα δείτε!

Ο κύριος Δ… Κ…, από την Κ…, είχε επισκεφθεί τον Γέροντα.

Την εποχή εκείνη η Ε.Σ.Σ.Δ. (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) ήταν πανίσχυρη από κάθε άποψη και δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι θα ήταν δυνατόν να διαλυθεί, βρισκόταν ακόμα στην εξουσία ο Μπρέζνιεφ.

Ο Γέροντας μεταξύ άλλων του είπε:

¾    Η Ε.Σ.Σ.Δ. να δεις που σε λίγο θα διαλυθεί.

Ο κύριος Δ… είχε τις αντιρρήσεις του:

¾    Μα … τέτοια δύναμη πανίσχυρη, Γέροντα, ποιος θα την διαλύσει; Ούτε το νυχάκι της δεν μπορούν να πειράξουν!

Θα το δεις!

Ο Γέροντας προείπε και ότι η Ε.Σ.Σ.Δ. θα διαλυθεί και ότι ο κύριος Δ… θα ζει και θα το δει (δεδομένου ότι ήταν και μεγάλος στην ηλικία).

Και συνέχισε ο Γέροντας:

¾    Να γνωρίζεις ότι και η Τουρκία θα διαλυθεί. Θα γίνει πόλεμος σε δύο ημίχρονα. Εμείς θα είμαστε νικητές, γιατί είμαστε ορθόδοξοι.

¾    Γέροντα, με τον πόλεμο εμείς δεν θα πάθουμε κακό;

¾    Ε, το πολύ-πολύ κανά δυό νησιά να πειράξουν αυτοί, αλλά εμάς θα μας δώσουν και την Κωνσταντινούπολη. Θα τα δείτε, θα τα δείτε!

            Παρών στην συζήτηση ήταν και ο γιος του κυρίου Δ…:

            Θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες μας ότι μερικά θέματα τα επαναλαμβάνουμε συνεχώς με μαρτυρίες διαφορετικών μεν ανθρώπων, αλλά που όλοι τους ομολογούν, ότι ο Γέροντας τους έλεγε ακριβώς τα ίδια. Και αυτό το κάνουμε εξ αιτίας της σπουδαιότητας του θέματος, αλλά και για την αποκάλυψη της αλήθειας, την οποία διασταυρώνουμε από πολλούς ταυτόχρονα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν λόγοι δυσπιστίας. (Μάλιστα πολλά είναι γραμμένα και σε κασέτα από τους ίδιους τους αυτήκοους μάρτυρες και θα εκδοθούν σε λίγο, έτσι ώστε να υπάρχουν και οι ζωντανές μαρτυρίες).

           

Ένας μοναχός πήγε μία μέρα στον Γέροντα και του είπε:

¾    Γέροντα με πιάνει λύπη και δεν ξέρω από πού προέρχεται.

Κι εκείνος χαμογελώντας:

¾    Άμα σε πιάνει λύπη, κάτι, φαίνεται, σου λείπει. (Εννοώντας τον Χριστό).

Θα ζείτε κι εσείς εκείνο τον καιρό!

            Μία ομάδα μικρών μαθητών από την Αθωνιάδα Σχολή κατηφόριζαν για τον Γέροντα. Τους απασχολούσε ένα θέμα: Άκουγαν ότι ο Γέροντας σε κάποιους είχε πει ότι θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη. Ήθελαν, όμως, και αυτοί να το ακούσουν από το ίδιο του το στόμα και μάλιστα διερωτώντο αν θα ζουν κι αυτοί όταν θα την πάρουμε. Έλεγαν, λοιπόν, στον δρόμο μεταξύ τους ότι κάποιος θα έπρεπε να ρωτήσει τον Γέροντα για το θέμα αυτό καθώς θα συζητούσαν. Πήγαν, λοιπόν, εκεί και κάθισαν μαζί του, δεν τόλμησε, όμως, κανείς να του κάνει αυτήν την ερώτηση. Σηκώθηκαν, πήραν την ευχή του και καθώς έστριψαν, για να βγουν στο μονοπάτι, ο Γέροντας, ξεπροβοδίζοντάς τους, χαμογελώντας τους είπε:

Και να ξέρετε: Και την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουμε και θα ζείτε κι εσείς εκείνο τον καιρό!

Οι μαθητές έμειναν εμβρόντητοι από τα λεγόμενά του και θαύμαζαν και για την Χάρη που είχε και επληροφορείτο απ’ αυτήν τα πάντα, αλλά και για το ότι τους πληροφόρησε ότι στην γενιά την δική τους θα γίνουν όλα αυτά τα φοβερά πράγματα.

Πηγή:Βιβλίο  ''Σκεύος Εκλογής'' Ιερομόναχου Χριστόδουλου