Σάββατο 20 Απριλίου 2024


Γέροντα, όταν ο Θεός εκπληρώση κάποιο αίτημά μας για μια υπόθεση του
Ησυχαστηρίου, πώς θα εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας;
– Να κάνετε μια αγρυπνία, για να ευχαριστήσετε τον Θεό, που βοήθησε με τους Αγίους Του. Και να κρατήσετε για πάντα αυτό το τυπικό: Μετά από κάθε αίτημά σας που γίνεται με καρδιακή προσευχή και πόνο, μόλις ο Καλός Θεός το εκπληρώση, να κάνετε καρδιακή δοξολογία με χαρά και ευχαριστία.
– Γέροντα, πώς γίνεται η δοξολογία; – Η δοξολογία γίνεται και εκφώνως183, γίνεται και μόνο με την καρδιά, και τότε
η ευχαριστία είναι εσωτερική.
– Πάντοτε, Γέροντα, στην δοξολογία υπάρχει και ευχαριστία;
– Ποιά δοξολογία δεν έχει ευχαριστία;
Και οι Άγγελοι δεν ευχαριστούν τον Θεό, όταν Τον δοξολογούν;
– Τί διαφορά έχει, Γέροντα, η δοξολογία από την ευχαριστία;
– Η δοξολογία είναι χαρούμενη ευχαριστία.
Είναι ξέσπασμα της ευχαριστίας, σκίρτημα. Το σκίρτημα αυτό έρχεται από μέσα, από την καρδιά. Μπορεί κάποιος να μην ξέρη ένα τροπάριο ολόκληρο και να το λέη μισό και να βάζη και δικά του λόγια, και όμως η καρδιά του να σκιρτά.
Αν ευχαριστήτε τον Θεό για τις πλούσιες ευεργεσίες Του, εκεί μέσα στην ευχαριστία και στην δοξολογία θα νιώσετε όλον τον θείο Του πλούτο.
Ἁγιου Παϊσίου Ἁγιορείτου.
183 Ως ευχαριστία στον Θεό μπορεί κανείς να λέη την Δοξολογία «Σοί δόξα πρέπει...» ή να κάνη κομποσχοίνι λέγοντας: «Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι».

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ο Χριστός μας δίδαξε αγάπη,
«Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Γέροντα, είναι σωστό να λέη κανείς γι’ αυτόν που τον αδικεί: «ας το βρη από τον Θεό»;
- Όποιος το λέει αυτό κοροϊδεύεται από τον πονηρό και δεν καταλαβαίνει
ότι με αυτόν τον τρόπο καταριέται με ευγένεια. Είναι μερικοί που
λένε ότι είναι ευαίσθητοι και έχουν αγάπη και λεπτότητα και ανέχονται
μεν τις αδικίες που τους κάνουν οι άνθρωποι, αλλά λένε: «Ας το βρουν από
τον Θεό». Σ’ αυτήν την ζωή όλοι οι άνθρωποι δίνουμε εξετάσεις, για να
περάσουμε στην άλλη την αιώνια, στον παράδεισο. Μου λέει ο λογισμός ότι
αυτή η ευγενική κατάρα είναι κάτω από την πνευματική βάση και δεν
επιτρέπεται σε Χριστιανό, γιατί ο Χριστός δεν μας δίδαξε τέτοιου είδους
αγάπη, αλλά το «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Όπως
επίσης καλύτερη ευχή από όλες είναι, όταν μας καταριούνται άδικα και το
δεχώμαστε σιωπηλά με καλωσύνη.
– Στην εκκλησία, Γέροντα, δεν νιώθω πάντα την αλλοίωση που νιώθω στο κελλί.
– Κοίταξε· η κατ’ ιδίαν προσευχή είναι προετοιμασία για την κοινή. Η κοινή προσευχή από άποψη ποιότητος μπορεί να είναι κατώτερη από την κατ’ ιδίαν, γιατί στον ναό δεν μπορείς να κινηθής ελεύθερα, όπως όταν είσαι μόνος.
Από άποψη όμως ισχύος είναι ανώτερη, γιατί προσεύχονται όλοι μαζί, και άλλου η προσευχή έχει πιο πολλή δύναμη, άλλου πιο πολλή θέρμη κ.λπ.
Αυτές λοιπόν τις δύο‐τρείς ώρες που γίνεται η Ακολουθία, πρέπει να είσαι κι εσύ εκεί στην εκκλησία, για να προσευχηθής μαζί με όλους.
Τί είπε ο Χριστός; «Όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμι εν μέσω αυτών»156.
Ἁγιου Παϊσίου Ἁγιορείτου.
156 Βλ. Ματθ. 18, 20.
 
 
 
Το κυριότερο είναι να ξεκινά κανείς από την ευλογία του Θεού για ότι κάνει.
Ο άνθρωπος, όταν είναι δίκαιος, έχει τον Θεό με το μέρος του. Και όταν έχει και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται. Όταν κανείς βαδίζει με το Ευαγγέλιο, δικαιούται την θεία βοήθεια. Βαδίζει με τον Χριστό. Πώς να το κάνουμε; Την δικαιούται. Όλη η βάση εκεί είναι. Από κει και πέρα να μη φοβάται τίποτε. Αυτό που έχει σημασία είναι να αναπαύεται ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι στην κάθε ενέργειά μας, και τότε θα έχουμε την ευλογία του Χριστού, της Παναγίας και των Άγιων μας, και το Άγιο Πνεύμα θα επαναπαύεται σ εμάς. Η τιμιότητα του ανθρώπου είναι το ανώτερο Τι μιόξυλο.
Γέροντα, μπορούμε να λέμε για τους διάφορους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού;
- Όχι, να μην μπερδεύουμε το θέλημα του Θεού με τον πειρασμό και με όσα φέρνει ο πειρασμός.
Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο μέχρις ενός σημείου να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό. Δεν φταίει όμως ο Θεός για το κακό που θα κάνη ο άνθρωπος.
Ο Ιούδας λ.χ. ήταν μαθητής του Χριστού.
Μπορούμε να πούμε ότι ήταν θέλημα Θεού να γίνη προδότης; Όχι, αλλά ο ίδιος ο Ιούδας επέτρεψε στον διάβολο να μπη μέσα του. Κάποιος είπε σε έναν ιερέα: «Πάτερ, σε παρακαλώ, κάνε ένα Τρισάγιο για τον Ιούδα». Ήταν δηλαδή σαν να έλεγε: «Εσύ, Χριστέ, είσαι άδικος· έτσι ήταν θέλημά Σου, να Σε προδώση ο Ιούδας· γι’ αυτό τώρα βοήθησέ τον».
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου