ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ, ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!
ΤΑ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΑ ΚΡΙΜΑΤΑ, ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΑΘΟΥ ΘΕΟΥ!!!
Ερώτησε κάποιος τον Άγιο γέροντα Παΐσιο:
«Γέροντα, μπορούμε να λέμε γιά τους διαφόρους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας, ότι αυτό ήταν το Θέλημα του Θεού;».
Και απάντησε ο Άγιος:
«Όχι! Να μην μπερδεύουμε το Θέλημα του Θεού με τον πειρασμό και με όσα φέρνει ο πειρασμός. Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο, μέχρις ενός σημείου, να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό. Δεν πταίει όμως ο Θεός γιά το κακό που θα κάνη ο άνθρωπος. Ο Ιούδας λ.χ. ήταν μαθητής του Χριστού. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν Θέλημα Θεού να γίνη προδότης;;
Ασφαλώς όχι!! Ο ίδιος ο Ιούδας επέτρεψε στον διάβολο να μπη μέσα του…
Κάποιος είπε σ’ έναν Ιερέα:
“Πάτερ, σε παρακαλώ, κάνε ένα Τρισάγιο γιά τον Ιούδα”.
Ήταν δηλαδή σαν να έλεγε:
«ΕΑΝ ΔΕΝ ΔΩΣΗΣ ΑΓΑΠΗΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΛΑΒΗΣ ΑΓΑΠΗΝ» (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)!!!
«Ας πούμε ότι:
Ένας γεωργός έχει ένα σακκουλάκι με σπόρο και τον σπέρνει.
Μετά μαζεύει τον καρπό και από αυτόν γεμίζει μία μεγάλη σακκούλα σπόρο!
Εάν σπείρει ύστερα αυτόν τον σπόρο που έχει στην μεγάλη σακκούλα, θα γεμίσει ένα σακκί!
Εάν τώρα μαζέψει πολύ σπόρο και τον σπείρει, θα γεμίσει ένα αμπάρι!
Η ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ(!!!) ΚΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ...
<<Οι δοκιμασίες που μας έρχονται, είναι μερικές φορές η “αντιβίωση” που δίνει ο Θεός γιά τις αρρώστιες της ψυχής μας και πολύ μας βοηθούν πνευματικά! Τρώει ο άνθρωπος ένα μαλακό σκαμπίλι και μαλακώνει η καρδιά του! Ο Θεός ξέρει φυσικά σε τί κατάσταση ευρίσκεται ο καθένας μας, αλλά, επειδή εμείς δεν ξέρουμε, επιτρέπει να δοκιμασθούμε, γιά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να βρούμε τα πάθη που υπάρχουν κρυμμένα μέσα μας και να μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις την ημέρα της Κρίσεως! Διότι, και να παρέβλεπε τα πάθη μας και να μας έπαιρνε όπως είμασθε στον Παράδεισο, και εκεί πάλι θα δημιουργούσαμε προβλήματα. Γι’ αυτό ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να δημιουργή εδώ πειρασμούς, γιά να μας ξεσκονίζουν, ώστε να ταπεινωθή και να εξαγνισθή η ψυχή μας με τις θλίψεις, οπότε μετά μας χαριτώνει!
Η πραγματική χαρά γεννιέται, από την πίκρα που γεύεται κανείς με χαρά, γιά τον Χριστό που πικράθηκε, γιά να μας σώση!!! Ο Χριστιανός, πρέπει να χαίρεται ιδιαίτερα, όταν τον βρίσκη κάποια δοκιμασία, χωρίς να έχη δώσει ο ίδιος αφορμή!
Λέμε καμμιά φορά στον Θεό:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου