Του.Αγίου Παϊσίου ΑγιορείτουΑν
γνώριζε ο άνθρωπος, και ιδίως ο μοναχός, την εσωτερική ασχήμια του, δεν
θα επεδίωκε εξωτερικές ομορφιές. Μέσα η ψυχή έχει τόσους λεκέδες, τόσες
μουντζούρες, και θα κοιτάξουμε λ.χ. τα ρούχα μας;
Πλένουμε τα
ρούχα μας, τα σιδερώνουμε κιόλας και είμαστε καθαροί, και μέσα
είμαστε... μην τα ρωτάς! Γιʹ αυτό, αν λάβη υπʹ όψιν του κανείς τί
πνευματική ακαθαρσία έχει μέσα του, δεν θα καθήση τόσο σχολαστικά να
βγάλη και τον παραμικρό λεκέ από τα ρούχα του, γιατί αυτά είναι χίλιες φορές
καθαρώτερα από την ψυχή του. Αλλά, αν δεν έχη υπʹ όψιν του ο άνθρωπος
την πνευματική σαβούρα που έχει μέσα του, ε, τότε κοιτάζει να βγάλη
σχολαστικά και τον παραμικρό λεκέ. Αυτό που χρειάζεται, είναι να στρέψη
όλη την φροντίδα του στην πνευματική καθαρότητα, στην εσωτερική ομορφιά
και όχι στην εξωτερική. Τα πρωτεία να δοθούν στην ομορφιά της ψυχής,
στην πνευματική ομορφιά και όχι στις μάταιες ομορφιές, γιατί και ο
Κύριός μας είπε: «Όσο αξίζει μία ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος»31.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη» ‐ 38 ‐
31. Βλ. Ματθ. 16, 26
Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώμα¬τα βαθιά ριζωμένα: πολλά είναι και κληρονομικά.
Όλα αυτά δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση ούτε με την αδημονία και
τη βαρειά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία, με φροντίδα
και προσοχή.
Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς.
Εύχεσθε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζε¬τε με υπομονή τις
πτώσεις σας και αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε,
σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλ...
Εύχεσθε στο Θεό να σας δυναμώνει.
Μην απελπίζεστε αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου όμως και με την επιμέλεια νικούνται. Τίποτε να μη σας απελπίζει.
Αγίου Νεκταρίου !
Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;
– Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας∙
όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.
Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της
Παναγίας µε έστειλε ένας Προϊστάμενος να πάω ένα γράµµα στην Μονή
Ιβήρων. Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω
ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιάµιση ώρα µε τα πόδια.
Ήµουν από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε την νηστεία του
Δεκαπενταυγούστου την χώριζα στα δύο∙µέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα
τίποτε, την ηµέρα της Μεταµορφώσεως έτρωγα, και µετά µέχρι της Παναγίας
πάλι δεν έτρωγα τίποτε. Έφυγα λοιπόν αµέσως µετά την αγρυπνία και ούτε
σκέφθηκα να πάρω µαζί µου λίγο παξιµάδι. Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα
το γράµµα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιµένω το καραβάκι. Θα
ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευµα, αλλά αργούσε να έρθη.
Άρχισα
εν τω µεταξύ να ζαλίζωµαι. Πιό πέρα είχε µια στοίβα από κορµούς δένδρων,
σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισµο µου: «Ας πάω να καθήσω εκεί
που είναι λίγο απόµερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίση να µε ρωτάη τι
έπαθα». Όταν κάθησα, µου πέρασε ο λογισµός να κάνω κοµποσχοίνι στην
Παναγία να µου οικονοµήση κάτι.
Αλλά αµέσως αντέδρασα στον λογισµο
και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πραγµατα θα ενοχλής την
Παναγία;». Τότε βλέπω µπροστά µου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό
ψωµι, δύο σύκα και ένα µεγάλο τσαµπι σταφύλι. «Πάρε αυτά, µου είπε, εις
δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε. Ε, τότε διαλύθηκα∙ µε έπιασαν τα
κλάµατα, ούτε ήθελα να φάω πιά … Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να
φροντίζη και για τις µικρότερες λεπτοµέρειες!
Ξέρεις τι θα πη αυτό!
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.
Άγιοι Πέτρος και Παύλος Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι
Ημερομηνία εορτής: 29/06/2022 Άγιοι Πέτρος και Παύλος
Βιογραφία
Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του
Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο
Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην
Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. Όπως μας
πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ
συνάντησε τους δυο αδελφούς ...
Γέροντα, γιατί τον διάβολο τον λένε «κοσμοκράτορα»; Είναι πράγματι;
– Ακόμη αυτό έλειπε, να κυβερνά ο διάβολος τον κόσμο! Όταν είπε ο
Χριστός για τον διάβολο «ο άρχων του κόσμου τούτου»29, δεν εννοούσε ότι
είναι κοσμοκράτορας, αλλά ότι κυριαρχεί στην ματαιότητα, στην ψευτιά.
Αλλοίμονο, θα άφηνε ο Θεός τον διάβολο κοσμοκράτορα! Όσοι όμως έχουν
δοσμένη την καρδιά τους στα μάταια, στα κοσμικά, αυτοί ζουν υπό την
εξουσία «τού κοσμοκράτορος του αιώνος τούτου»29. Ο διάβολος δηλαδή κυβερνάει την ματαιότητα και τους ανθρώπους που είναι κυριευμένοι από την ματαιότητα, από τον «κόσμο». «Κόσμος» τί θα πή;
Δεν θα πη κόσμημα, μάταιο στολίδι; Όποιος λοιπόν είναι κυριευμένος από
την ματαιότητα είναι υπό την κατοχή του διαβόλου. Η αιχμαλωτισμένη
καρδιά από τον μάταιο κόσμο διατηρεί και την ψυχή ατροφική και τον νού
σκοτισμένο.
Τότε, ενώ φαίνεται κανείς ότι είναι άνθρωπος, στην ουσία είναι πνευματικό έκτρωμα.
Να μην παίρνουμε για παράδειγμα τον ξεπεσμό από κάθε εποχή.
Σήμερα την αμαρτία την έκαναν μόδα.
Βλέπεις, ορθόδοξο έθνος εμείς και πώς είμαστε! Πόσο μάλλον οι άλλοι!
Και το κακό είναι που οι σημερινοί άνθρωποι, επειδή η αμαρτία έχει γίνη
μόδα , αν δουν έναν να μην ακολουθή το ρεύμα της εποχής, να μην
αμαρτάνη, να είναι λίγο ευλαβής, τον λένε καθυστερημένο , οπισθοδρομικό.
Αυτοί οι άνθρωποι το να μην αμαρτάνουν το θεωρούν προσβολή και την αμαρτία την θεωρούν πρόοδο.
Αυτό είναι το χειρότερο από όλα. Αν οι σημερινοί άνθρωποι που ζουν στην
αμαρτία τουλάχιστον το αναγνώριζαν, θα τους ελεούσε ο Θεός. Αλλά
δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και εγκωμιάζουν την αμαρτία. Αυτό είναι
και η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Αγίου πνεύματος∙ την αμαρτία να την
θεωρούν πρόοδο και το ηθικό να το λένε κατεστημένο. Γι’ αυτό έχουν
μεγάλο μισθό, μεγάλη αξία, αυτοί που αγωνίζονται στον κόσμο και
διατηρούν καθαρή ζωή
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη» ‐ 37 ‐
29. Ιω. 16, 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου