Γέροντας Παΐσιος: Ο Θεός, καί νά ήθελε νά μας αφήση, δέν μπορεί.
Όπου δέν φθάνει ό άνθρωπος, βοηθάει ό Θεός
«Οί θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες »
«Οί θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες »
- Γέροντα, πολλοί ανησυχούν τί θά γίνη μέ το ένα θέμα, τί θά γίνη μέ τό άλλο.
- Κοίταξε νά δής· τώρα ό Θεός, καί νά ήθελε νά μας αφήση, δέν μπορεί.
- Τί εννοείτε, Γέροντα;
- Νά, οί γονείς όταν φέρνουν
ένα παιδάκι στον κόσμο, όσο αγωνίζονται νά τό μεγαλώσουν, τόσο
περισσότερο τό αγαπούν καί τό πονούν. Έτσι καί ό Θεός, μας έφερε στον
κόσμο, αγωνίσθηκε κατά κάποιον τρόπο, μας μεγάλωσε, κουράσθηκε νά μας
κάνη ό,τι μας έκανε...
Γέροντας Παΐσιος: "Στὴν Κατοχὴ γινόσουν ἥρωας, γιατί δὲν χαιρετοῦσες ἕναν Γερμανό. Τώρα γίνεσαι ἥρωας, γιατί δὲν χαιρετᾶς τὸν διάβολο"
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο "Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, Λόγοι Α'
"
Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νὰ γίνη τώρα ἕνα τράνταγμα γερό. Ἔρχονται δύσκολα
χρόνια. Θὰ ἔχουμε δοκιμασίες μεγάλες... Νὰ τὸ πάρουμε στὰ σοβαρά, νὰ
ζήσουμε πνευματικά. Οἱ περιστάσεις μᾶς ἀναγκάζουν καὶ θὰ μᾶς ἀναγκάσουν
νὰ δουλέψουμε πνευματικά. Καλὸ ὅμως εἶναι νὰ τὸ κάνουμε χαρούμενα καὶ
προαιρετικὰ καὶ ὄχι ἀπὸ θλίψεις, ἀναγκαστικά...
Πατὴρ Παΐσιος: Ὁ καλὸς τρόπος κάνει καὶ τὸν κακὸ καλό
Ὁ Γέροντας πάντα μᾶς συμβούλευε πὼς πρέπει σ΄ὅ,τι κάνουμε νὰ ἐνεργοῦμε μὲ καλὸ τρόπο.
Μία
φορὰ ἕνας ἀδελφὸς ἦταν μέσα στὸ ἀρχονταρίκι τοῦ Γέροντα κι ἐκεῖνος
ἑτοιμαζόταν νὰ τοῦ προσφέρει λουκούμι καὶ νερό. Ξαφνικὰ βλέπει ὁ ἀδελφὸς
μέσα στὸ δωμάτιο, κοντὰ στὸ παράθυρο, μία μέλισσα καὶ παίρνει ἕνα χαρτὶ
καὶ τὴν κυνηγᾶ χτυπώντας νὰ φύγει ἔξω. Μάταιος ὅμως ὁ κόπος του!
Βλέποντας τον ὁ Γέροντας τοῦ λέει:...
"Όσο ξεχνάμε τον εαυτό μας, τόσο μας θυμάται ο Θεός"
του Γέροντος ΄Παϊσίου
Όποιος έχει θυσία καί πίστη στον Θεό,
δέν ύπολογίζει τόν εαυτό του. Ό άνθρωπος, όταν δέν καλλιεργήση το πνεύμα
της θυσίας, σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του και θέλει όλοι νά θυσιάζωνται
γι’ αυτόν. Άλλα όποιος σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του, αυτός
απομονώνεται καί από τους ανθρώπους, απομονώνεται καί από τόν Θεό -
διπλή απομόνωση -, οπότε δέν δέχεται θεία Χάρη. Αυτός είναι άχρηστος
άνθρωπος...
«ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ! ΜΙΑ ΜΠΟΡΑ ΕΙΝΑΙ, ΛΙΓΟ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ!» (ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ)
Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται ∙ είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι.
Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες. Αν χτυπήσης την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και
αρχίζουν «βούου…» και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες.
Ύστερα η κατεύθυνσή τους θα εξαρτηθή από τον άνεμο που θα φυσήξη. Αν
φυσήξη βοριάς, θα πάνε μέσα. Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει… «Εθνικός
Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος. Όμως, αν και
γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά, μια σιγουριά.
Μπορεί να
ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξη νέα βλαστάρια. Υπάρχει μια μερίδα
Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι
του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και
πάλι θα οικονομήση τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας
δίνουν ελπίδα...
Να αποκτήσουμε την καλή μέριμνα
Περί κατακρίσεως
Αν στραφούμε στον εαυτό μας, δε θα κατακρίνουμε
- Γέροντα, όταν βλέπω κάποια αταξία στο διακόνημα, κατακρίνω μέσα μου.
- Εσύ, να κοιτάς την ευταξία τη δική σου και όχι τις αταξίες των άλλων.
Να είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου και όχι με τους άλλους. Τι δουλειά
έκανες σήμερα;
- Ξεσκόνιζα.
- Ξεσκόνιζες τους άλλους ή τον εαυτό σου;
- Δυστυχώς τους άλλους...
Γέροντας Παΐσιος: "Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήση ο Χριστός".
Ο
περισσότερος κόσμος της εποχής μας είναι μορφωμένος κοσμικά και τρέχει
με την κοσμική μεγάλη ταχύτητα. Επειδή όμως του λείπει ο φόβος του Θεού -
“αρχή σοφίας φόβος Κυρίου” -, λείπει το φρένο, και με ταχύτητα, χωρίς
φρένο, καταλήγει σε γκρεμό. Οι άνθρωποι είναι πολύ προβληματισμένοι και
οι περισσότεροι πολύ ζαλισμένοι. Έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους.
Σιγά-σιγά κατευθύνονται προς το να μην μπορούν να ελέγχουν τον εαυτό
τους. Αν αυτοί που έρχονται στο Άγιον Όρος είναι τόσο πολύ συγχυσμένοι,
τόσο μπερδεμένοι, με τόσο άγχος, σκεφθήτε οι άλλοι που είναι μακριά από
τον Θεό, από την Εκκλησία, πως θα είναι!...
Όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο διάβολος.
του Γέροντος Παϊσίου
"Η
ταπείνωση έχει μεγάλη δύναμη και διαλύει τον διάβολο. Είναι το πιο
δυνατό σόκ για τον διάβολο. Όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο
διάβολος. Και όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν
πειρασμοί. Μια φορά ένας ασκητής ζόρισε ένα ταγκαλάκι να πή το "Άγιος ο
Θεός ..."
Είπε
το ταγκαλάκι "Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος", "ελέησον
ημάς" δεν έλεγε. Πές: "ελέησον ημάς"! Τίποτε! Αν το έλεγε, θα γινόταν
Άγγελος. Όλα τα λέει το ταγκαλάκι, το "ελέησόν με" δεν το λέει, γιατί
χρειάζεται ταπείνωση. Το "ελέησον με" έχει ταπείνωση, και δέχεται η ψυχή
το μεγάλο έλεος του Θεού που ζητάει...
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ;»
Κανονικά πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε εργασία.
Καλύτερα είναι να δουλέψει κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορεί να ρυθμισθεί, και να μη δουλέψει μετά τον Εσπερινό της παραμονής. Άλλο είναι να κάνει κανείς σε μια γιορτή ή την Κυριακή ένα ελαφρό πράγμα το απόγευμα, όταν είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και αυτό πάλι με τρόπο.
Καλύτερα είναι να δουλέψει κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορεί να ρυθμισθεί, και να μη δουλέψει μετά τον Εσπερινό της παραμονής. Άλλο είναι να κάνει κανείς σε μια γιορτή ή την Κυριακή ένα ελαφρό πράγμα το απόγευμα, όταν είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και αυτό πάλι με τρόπο.
Παλιά
και οι χωρικοί που ήταν έξω στα χωράφια, μόλις άκουγαν την καμπάνα του
Εσπερινού, έκαναν τον σταυρό τους και σταματούσαν την δουλειά. Το ίδιο
και οι γυναίκες που κάθονταν στην γειτονιά. Σηκώνονταν, έκαναν τον
σταυρό τους και άφηναν το πλέξιμο ή ό,τι άλλο έκαναν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου