Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Νὰ προσέξουμε πολὺ τὰ ἐκ προθέσεως σφάλματα, γιατὶ αὐτὸ ποὺ θὰ ἐξετάση ὁ Θεὸς εἶναι ἡ πρόθεσή μας.
Τὰ σφάλματα ποὺ κάνουμε ἀπὸ ἀπροσεξία εἶναι ἐλαφρότερα. Μερικὲς ἁμαρτίες εἶναι ἁμαρτίες, ἀλλὰ ἔχουν καὶ ἐλαφρυντικά.Ὕστερα, ὅταν σφάλουμε χωρὶς νὰ τὸ θέλουμε, ὁ Θεὸς οἰκονομάει ἔτσι τὰ πράγματα, ὥστε νὰ χρησιμοποιηθῆ τὸ σφάλμα μας γιὰ καλό.
Δηλαδή, ὄχι ὅτι ἔπρεπε νὰ σφάλουμε, γιὰ νὰ γίνη αὐτὸ τὸ καλό, ἀλλὰ ἀφοῦ σφάλαμε χωρὶς νὰ τὸ θέλουμε, ὁ Θεὸς ἀξιοποιεῖ τὸ σφάλμα μας καὶ βγ...

Συνεχίστε την ανάγνωση

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, ὁ Χριστὸς χωράει σὲ ὅλες τὶς καρδιές;
– Ὁ Χριστὸς χωράει, οἱ ἄνθρωποι δὲν Τὸν χωρᾶνε, γιατὶ δὲν προσπαθοῦν νὰ διορθωθοῦν. Γιὰ νὰ χωρέση ὁ Χριστὸς μέσα μας, πρέπει νὰ καθαρίση ἡ καρδιά.«Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός...»1.
– Γέροντα, γιατί τὰ ἄγρια ζῶα δὲν πειράζουν τοὺς Ἁγίους;– Ἀφοῦ ἡμερεύουν οἱ ἄνθρωποι, ἡμερεύουν καὶ τὰ ἄγρια ζῶα καὶ ἀναγνωρίζουν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀφεντικό τους. Στὸν Παράδεισο, πρὶν ἀπὸ τὴν πτώση, τὰ ἄγρια θηρία ἔγλειφαν ...

Δείτε περισσότερα

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ἡ θυσία, Γέροντα, δίνει χαρά.

– Ὤ, χαρά! Αὐτὴν τὴν χαρὰ τῆς θυσίας δὲν τὴν γεύονται σήμερα οἱ ἄνθρωποι, γι᾿ αὐτὸ εἶναι βασανισμένοι. Δὲν ἔχουν ἰδανικὰ μέσα τους· βαριοῦνται ποὺ ζοῦν. Ἡ λεβεντιά, ἡ αὐταπάρνηση, εἶναι ἡ κινητήρια δύναμη στὸν ἄνθρωπο. Ἂν δὲν ὑπάρχη αὐτὴ ἡ δύναμη, ὁ ἄνθρωπος εἶναι βασανισμένος.
Παλιά, στὰ χωριὰ πήγαιναν τὴν νύχτα νὰ ἀνοίξουν ἀθόρυβα κανέναν δρόμο, χωρὶς νὰ τοὺς δῆ κανείς, γιὰ νὰ τοὺς συγχωρᾶνε, ὅταν πεθάνουν. Τώρα σπάνια συναντᾶς αὐτὸ τὸ πνεῦμα ...

Δείτε περισσότερα

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, τί εἶναι ἡ θεία παρηγοριά;
–Ἡ θεία παρηγοριὰ τί εἶναι;
Θὰ σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβετε καλύτερα. Ἕνα παιδάκι κάνει μιὰ μικρὴ ζημιά, σπάζει λ.χ. ἕνα ἐργαλεῖο τοῦ πατέρα του, καὶ ὕστερα στενοχωριέται καὶ κλαίει, γιατὶ τὴν θεωρεῖ πολὺ μεγάλη. Ὅσο περισσότερο κλαίει καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ζημιὰ ποὺ ἔκανε καὶ ὑποφέρει, τόσο περισσότερο ὁ πατέρας του τὸ χαϊδεύει καὶ τὸ παρηγορεῖ: «Καλά, παιδάκι μου, μὴ στενοχωριέσαι, δὲν πειράζει, θὰ ἀγοράσουμε ἄλλο». Ἐκεῖνο ὅμως,...

Δείτε περισσότερα

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Περί εξυπνάδας και πονηρίας.

Όταν ο άνθρωπος δεν τροχίζη το μυαλό με το Θείο, αλλά το τροχίζη με την πονηριά, παραδίνει τον εαυτό του στον διάβολο. Καλύτερα να το είχε χάσει το μυαλό, για να έχη ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως.

– Γέροντα, διαφέρει η απλότητα από την πονηριά;

– Ναι, όσο η αλεπού από το τσακάλι. Το τσακάλι, αν δη κάτι και το θέλη, με λεβεντιά θα πάη να το πάρη. Ενώ η αλεπού θα κάνη πονηριές και μετά θα πάη να το πάρη.

– Μπορεί, Γέροντα, να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;

– Ναι, μπορεί, αλλά, αν εξετάζη τον εαυτό του, θα καταλάβη τι είναι πονηριά και τι εξυπνάδα. Έχει τον πίνακα αναγνωρίσεως. Ποια είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος; αγάπη, χαρά, ειρήνη κ.λπ. * Έχει συγγένεια μ’ αυτά; Αν δεν συγγενεύη μ’ αυτά, θα έχη κάτι το σατανικό, θα έχη γνωρίσματα του ταγκαλακιού.

Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος, ο καθαρισμένος από τα πάθη. Αυτός που έχει αγιάσει και το μυαλό του, αυτός είναι ο πραγματικά έξυπνος. Άμα δεν αγιασθή το μυαλό, η εξυπνάδα δεν ωφελεί σε τίποτε. Να, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, έξυπνοι είναι, αλλά πολλοί από αυτούς, επειδή δεν έχουν αγιασμένο το μυαλό τους, εκεί που λένε εξυπνάδες, λένε και ανοησίες. Από την πολλή εξυπνάδα λένε μεγάλες ανοησίες! Αν δεν αξιοποιήση ο άνθρωπος το μυαλό, το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Αν δεν αξιοποιήση την εξυπνάδα για το καλό, την χρησιμοποιεί ο διάβολος για το κακό.

– Δηλαδή, επειδή δεν αξιοποίησε την εξυπνάδα, δίνει και δικαίωμα στον διάβολο;

– Άμα δεν την αξιοποιή, ήδη τα δικαιώματα δίνονται μόνα τους. Όταν ο άνθρωπος δεν εργάζεται πνευματικά, αλλοιώνει το καλό και κάνει ο ίδιος το κακό, δεν είναι ότι ο διάβολος το κάνει. Ένας λ.χ. είναι έξυπνος, αλλά δεν το δουλεύει το μυαλό του και τεμπελιάζει. Όταν δεν χρησιμοποιή το μυαλό του, σε τι τον ωφελεί η εξυπνάδα;

– Μπορεί ένας άνθρωπος που είναι έξυπνος, αλλά έχει πάθη, να έχη σωστή κρίση;

– Κατ’ αρχάς να προσέξη να μην πιστεύη στο μυαλό του, γιατί, αν είναι πνευματικός άνθρωπος, θα πλανηθή και, αν είναι κοσμικός, θα τρελλαθή. Να μην πιστεύη στον λογισμό του. Να ρωτάη, να συμβουλεύεται, να αγιάση την εξυπνάδα του. Και γενικά όλα όσα έχει ο άνθρωπος, όλα να τα αγιάζη. Όταν η εξυπνάδα αγιασθή, βοηθάει να αποκτήση κανείς την διάκριση. Ένας έξυπνος, αν δεν αγιασθή, δεν έχει πνευματική διάκριση. Ένας πάλι από την φύση του απλός μπορεί έναν πλανεμένο να τον πάρη για άγιο και έναν θηλυπρεπή να τον πάρη για ευλαβή. Ενώ, όταν εξαγνισθή ο έξυπνος, γίνεται πολύ διακριτικός.

– Γέροντα, πώς εξαγνίζεται η εξυπνάδα;

– Για να εξαγνισθή, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τα τηλεγραφήματα του πονηρού ούτε και να σκέφτεται πονηρά, αλλά να ενεργή όλο με καλωσύνη και απλότητα. Έτσι έρχεται η διαύγεια η πνευματική, ο θείος φωτισμός, και τότε ο άνθρωπος βλέπει καρδιές ανθρώπων και δεν βγάζει ανθρώπινα συμπεράσματα.

*. Βλ. Γαλ. 5, 22-23.

Αγίου Παισίου του Αγιορείτου.

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Σε καμιά εποχή δεν υπήρχε η ανασφάλεια που έχουν οι σημερινοί άνθρωποι.
Σήμερα ο κόσμος γέμισε ασφάλειες-ανασφάλειες, αλλά, για να είναι απομακρυσμένος από τον Χριστό, νιώθει την μεγαλύτερη ανασφάλεια. Σε καμιά εποχή δεν υπήρχε η ανασφάλεια που έχουν οι σημερινοί άνθρωποι. Και επειδή δεν τους βοηθούν οι ανθρώπινες ασφάλειες, τρέχουν τώρα να μπουν στο καράβι της Εκκλησίας, για να νιώσουν πνευματική ασφάλεια, γιατί βλέπουν ότι το κοσμικό καράβι βούλιαξε. Αν όμως δουν ότι και στο καράβι της Εκκλησίας μπαίνει λίγο νερό, ότι και εκεί έχουν πιαστεί από το κοσμικό πνεύμα και δεν υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, τότε θα απογοητευθούν οι άνθρωποι, γιατί δεν θα έχουν μετά από που να πιαστούν.
Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ’ αυτήν την κόλαση του κόσμου. Νιώθουν οι περισσότεροι μια μεγάλη εγκατάλειψη, μια αδιαφορία -ιδίως τώρα- από παντού. Δεν έχουν από που να κρατηθούν. Είναι αυτό που λένε:
“Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται”. Αυτό δείχνει ότι ο πνιγμένος ζητάει από κάπου να πιαστεί, να σωθεί. Βλέπεις, το καράβι βουλιάζει και ο άλλος πάει να πιαστεί από το κατάρτι.
Μα, αφού το καράβι κινδυνεύει να βουλιάξει, δεν σκέφτεται ότι και το κατάρτι θα βουλιάξει. Πιάνεται από το κατάρτι και βουλιάζει πιο γρήγορα!
Θέλω να πω ότι οι άνθρωποι ζητούν κάπου να ακουμπήσουν, από κάπου να πιαστούν. Και αν δεν έχουν πίστη να ακουμπήσουν σ’ αυτήν, αν δεν εμπιστευθούν στον Θεό, ώστε να εγκαταλείψουν τελείως τον εαυτό τους σ’ Αυτόν, θα βασανίζονται. Μεγάλη υπόθεση η εμπιστοσύνη στον Θεό!
Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός.
.
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου .

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

–Γέροντα, ὅταν ἔχω πονηροὺς ἢ βλάσφημους λογισμοὺς καὶ προσπαθῶ νὰ λέω τὴν εὐχή, μπορεῖ νὰ ἐπισύρω τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ;
–Ὄχι.
Τὸ ταγκαλάκι ἀπὸ τὴν κακία του σπέρνει πονηροὺς λογισμούς, ἀλλὰ ἐσὺ νὰ τὸ ἀξιοποιῆς γιὰ ἐργάτη στὴν ἀδιάλειπτη προσευχή. Νὰ τοῦ λές: «καλὰ ποὺ μοῦ ἔφερες αὐτοὺς τοὺς λογισμούς, γιατὶ εἶχα ξεχάσει τὸν Θεό», καὶ νὰ λὲς τὴν εὐχή. Τὸ ταγκαλάκι, ὅταν δῆ ὅτι σοῦ κάνει καλό, θὰ ὑποχωρήση μόνο του, γιατὶ δὲν τὸ συμφέρει νὰ γίνεται αὐτὸ ἀφορμή, γιὰ νὰ προσεύχεσα...

Συνεχίστε την ανάγνωση