Γιατί το κακό και η αδικία στον κόσμο
Όσιος Παϊσιος ο Αγιορείτης
Ο Γέροντας
θέλοντας να μας δείξει το πώς ο Θεός προνοεί και κρίνει για τα πλάσματά
του, ενώ εμείς πολλές φορές αγανακτούμε και δεν καταλαβαίνουμε τις
ενέργειές Του, μας διηγήθηκε ιστορίες, όπως αυτή:
«Ένας ασκητής
βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του
ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι
δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν
και αναπαύονται. Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το
μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:...
Ο χειρισμός της ψυχής είναι λεπτός (Αγίου Παϊσίου)
- Γέροντα, μερικοί χαρακτήρες που είναι δύσκολοι, στριμμένοι, πως θα βοηθηθούν;
- Εγώ σαν
μαραγκός δούλευα και στριμμένα ξύλα. Χρειαζόταν όμως υπομονή, γιατί τα
στριφτά ξύλα τα πλανίζεις από ‘δώ, σηκώνουν αντιξυλιά, τα πλανίζεις από
‘κεί, σηκώνουν πάλι αντιξυλιά. Τα έτριβα λοιπόν με το διπλό λεπίδι λίγο
από τι μια μεριά κόντρα, λίγο από την άλλη, και έτσι τα έφερνα σε
λογαριασμό. Γίνονταν μάλιστα πολύ όμορφα, επειδή και ωραία νερά έχουν
και δεν σπάζουν εύκολα· έχουν πολλή αντοχή. Αν δεν το ήξερες αυτό,
μπορεί να τα έβλεπες έτσι και να τα πετούσες. Θέλω να πω, και οι
άνθρωποι που έχουν δύσκολο χαρακτήρα, έχουν μέσα τους δυνάμεις και, να
αφεθούν να τους δουλέψης, μπορούν να κάνουν άλματα στην πνευματική ζωή,
αλλά χρειάζεται να διαθέσης αρκετό χρόνο...
Όσιος Παϊσιος: «Να αφεθούμε στην θεία πρόνοια»
Όποιος
παρακολουθεί τις ευεργεσίες του Θεού, μαθαίνει να εξαρτά τον εαυτό του
από την θεία πρόνοια. Νιώθει μετά σαν το μωρό στην κούνια, που, αν το
αφήσει για λίγο η μητέρα του, αρχίζει να κλαίει, μέχρι να τρέξει πάλι
κοντά του.
Αν αφεθεί κανείς
στον Θεό, είναι μεγάλη υπόθεση. Όταν πρωτοπήγα στην Ιερά Μονή Στομίου,
δεν είχα που να μείνω. Όλο το μοναστήρι ήταν γεμάτο μπάζα. Βρήκα μια
γωνιά κοντά στην μάνδρα, έβαλα κάτι από πάνω, για να την σκεπάσω λίγο,
και εκεί περνούσα τα βράδυα καθιστός, γιατί δεν χωρούσα να ξαπλώσω...
Άγιος Παίσιος - Προφητείες: "Εμείς θα είμαστε θεατές σε αυτόν τον πόλεμο..."
"Μετά θα αρχίσουν όλα τα γεγονότα, που θα καταλήξουν στο να πάρουμε την Πόλη"...
"Θα γίνει πόλεμος
μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας"... "Στην αρχή, οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι
νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή τους" ... "οι Ρώσοι, τελικά, θα
νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς.
Θα αναγκασθούν να μας τη δώσουν. Εμείς θα είμαστε θεατές σε αυτόν τον
πόλεμο. Οι Τούρκοι θα καταστραφούν. Θα σβήσουν από το χάρτη, διότι είναι
ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Από τους
Τούρκους το 1/3 θα πάει από όπου ξεκίνησαν, στα βάθη της Τουρκίας, το
1/3 θα σωθεί, διότι θα έχει εκχριστιανισθεί και το τελευταίο 1/3 θα
σκοτωθεί στον πόλεμο αυτό»...
Ὁ Ὅσιος Παΐσιος ἀπαντᾶ εὐστοχώτατα σ᾿ αὐτούς πού κατηγορούν τά χριστιανικά «μή!» στήν ἁμαρτία, ὡς ἀνελευθερία
Ο Όσιος Παΐσιος απαντά
ευστοχώτατα σ’ αυτούς που κατηγορούν τα χριστιανικά «μη!» στην αμαρτία,ως
ανελευθερία:
«Δεν είναι ελευθερία όταν πούμε στους ανθρώπους ότι όλα επιτρέπονται. Αυτή είναι σκλαβιά...
«Δεν είναι ελευθερία όταν πούμε στους ανθρώπους ότι όλα επιτρέπονται. Αυτή είναι σκλαβιά...
Γιατί, Γέροντα, νιώθω μέσα μου ένα κενό;
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
- Γιατί, Γέροντα, νιώθω μέσα μου ένα κενό;
-
Από την κενοδοξία είναι. Όταν επιδιώκουμε να ανεβαίνουμε στα μάτια των
ανθρώπων, νιώθουμε μέσα μας κενό- τον καρπό της κενοδοξίας - , γιατί ο
Χριστός δεν έρχεται στο κενό, αλλά στην καρδιά του καινού ανθρώπου.
Δυστυχώς, πολλές φορές οι πνευματικοί άνθρωποι θέλουν την αρετή, αλλά θέλουν και κάτι που να τρέφη την υπερηφάνειά τους, δηλαδή αναγνώριση, πρωτεία κ.λπ., κι έτσι μένουν με ένα κενό στην ψυχή τους, το κενό της κενοδοξίας• δεν υπάρχει το πλήρωμα, το φτερούγισμα της καρδιάς. Και όσο μεγαλώνει η κενοδοξία τους, τόσο μεγαλώνει και το κενό μέσα τους και τόσο υποφέρουν...
Δυστυχώς, πολλές φορές οι πνευματικοί άνθρωποι θέλουν την αρετή, αλλά θέλουν και κάτι που να τρέφη την υπερηφάνειά τους, δηλαδή αναγνώριση, πρωτεία κ.λπ., κι έτσι μένουν με ένα κενό στην ψυχή τους, το κενό της κενοδοξίας• δεν υπάρχει το πλήρωμα, το φτερούγισμα της καρδιάς. Και όσο μεγαλώνει η κενοδοξία τους, τόσο μεγαλώνει και το κενό μέσα τους και τόσο υποφέρουν...
Να εύχεσθε να δίνουμε συνέχεια χαρά στον Χριστό και στενοχώρια στο ταγκαλάκι ( Άγιος Παΐσιος )
"Η
ταπείνωση έχει μεγάλη δύναμη και διαλύει τον διάβολο. Είναι το πιο
δυνατό σόκ για τον διάβολο. Όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο
διάβολος. Και όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν
πειρασμοί. Μια φορά ένας ασκητής ζόρισε ένα ταγκαλάκι να πή το "Άγιος ο Θεός ...;" Είπε το ταγκαλάκι "Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος", "ελέησον ημάς" δεν έλεγε. Πές: "ελέησον ημάς"! Τίποτε! Αν το έλεγε, θα γινόταν Άγγελος. Όλα τα λέει το ταγκαλάκι, το "ελέησόν με" δεν το λέει, γιατί χρειάζεται ταπείνωση. Το "ελέησον με" έχει ταπείνωση, και δέχεται η ψυχή το μεγάλο έλεος του Θεού που ζητάει...
Όπου υπάρχει αγάπη,εκεί είναι ο Χριστός και όπου είναι ο Χριστός,εκεί Παράδεισος. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
– Γέροντα, τί να ζητάμε στην προσευχή μας για όλον τον κόσμο;
–Να ευχόμαστε για
όλους «καλόν Παράδεισο». Ο Χριστός θυσιάστηκε, για να σωθούν όλοι οι
άνθρωποι, και αυτοί που είναι κοντά Του και αυτοί που είναι μακριά
Του.
Να παρακαλούμε
λοιπόν να γνωρίσουν όλοι τον Θεό, για να Τον αγαπήσουν, να Τον
ευαρεστήσουν και να σωθούν· να πάνε στον Παράδεισο...
Ποια είναι η γνήσια αγάπη; ( Αγιος Παϊσιος )
Κατ' εμέ η αγάπη
είναι τριών ειδών: η σαρκική αγάπη, η οποία είναι γεμάτη πνευματικά
μικρόβια, η κοσμική αγάπη, η οποία είναι φαινομενική, τυπική,
υποκριτική, δίχως βάθος, και η πνευματική αγάπη, η οποία είναι αληθινή, η
αγνή, η ακριβή αγάπη. Αυτή η αγάπη είναι αθάνατη!
Να έχετε το νου σας συνέχεια στο Θεό. Να λέτε την ευχή, να μιλάτε με το Θεό. Όταν ο άνθρωπος κάνει αυτήν την εργασία, κατ' αρχάς νιώθει λίγο την αγάπη του Θεού και αργότερα, όσο προχωράει, την νιώθει όλο και πιο πολύ. Ο νους του βρίσκεται μόνιμα πλέον στον Θεό, και δεν τον συγκινεί τίποτα πλέον το γήινο και το μάταιο. Στην καρδιά του φουντώνει η αγάπη προς το Θεό, γεμίζει και δε θέλει πια να σκέφτεται τίποτα άλλο εκτός από τον Θεό. Αδιαφορεί για όλα τα του κόσμου και σκέφτεται συνέχεια τον Ουράνιο Πατέρα. Βλέπεις, όσοι ασχολούνται με εφευρέσεις, απορροφούνται από την επιστήμη. Πού είναι όμως η δική μας απορρόφηση από τον Χριστό;...
Να έχετε το νου σας συνέχεια στο Θεό. Να λέτε την ευχή, να μιλάτε με το Θεό. Όταν ο άνθρωπος κάνει αυτήν την εργασία, κατ' αρχάς νιώθει λίγο την αγάπη του Θεού και αργότερα, όσο προχωράει, την νιώθει όλο και πιο πολύ. Ο νους του βρίσκεται μόνιμα πλέον στον Θεό, και δεν τον συγκινεί τίποτα πλέον το γήινο και το μάταιο. Στην καρδιά του φουντώνει η αγάπη προς το Θεό, γεμίζει και δε θέλει πια να σκέφτεται τίποτα άλλο εκτός από τον Θεό. Αδιαφορεί για όλα τα του κόσμου και σκέφτεται συνέχεια τον Ουράνιο Πατέρα. Βλέπεις, όσοι ασχολούνται με εφευρέσεις, απορροφούνται από την επιστήμη. Πού είναι όμως η δική μας απορρόφηση από τον Χριστό;...
Ξέρεις γιατί γίνονται οι πόλεμοι; Για το χρήμα.... ( Αγιος Παΐσιος )
«Φοβάμαι πως το πολύ χρήμα μας έχει κάνει ζημιά»
Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε. Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο. Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν.
Χαρακτήριζαν τους χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες, επειδή η ζωή τους -έλεγαν- δεν συμβαδίζει με τα λόγια τους και τα έργα τους δεν είναι χριστιανικά...
Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε. Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο. Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν.
Χαρακτήριζαν τους χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες, επειδή η ζωή τους -έλεγαν- δεν συμβαδίζει με τα λόγια τους και τα έργα τους δεν είναι χριστιανικά...
Γέροντας Παΐσιος: "Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε Ορθόδοξοι"
ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΙΑΤΡΟΣ, ΚΑΒΑΛΑ
Στην
συνέχεια του λέω : ‘Γέροντα , η πατρίδα μας περιβάλλεται από εχθρούς και
όλοι οι μεγάλοι (Αμερικάνοι , Ευρωπαίοι) βοηθούν αυτούς και , κυρίως ,
τους Τούρκους ’ .
‘Οι Τούρκοι’,
απάντησε , ‘τα κόλλυβα τα έχουν στη μέση τους . Θα πάθουν μεγάλο κακό.
Θα γίνει σύγκρουση στο Αιγαίο . Εμείς δεν θα πάθουμε μεγάλο κακό . Τότε
θα επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του
Αγίου Κοσμά.
Οι μεγάλοι θα
φροντίσουν ….Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να την φυλάξουν. Και
, έτσι ,ο Θεός θα την χαρίσει σε εμάς .Θα μας βοηθήσει ο Θεός , γιατί
είμαστε ορθόδοξοι ’.
Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 261- 263...
Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 261- 263...
«Έστω και λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού να μείνουν πιστοί , θα προστατεύει ο Θεός την Ελλάδα»
~ Μαζί με την
οικογένεια μου επισκεπτόμαστε το Γέροντα , στο Μοναστήρι της Σουρωτής.
Μα έδινε πάντα την ευλογία του και κουράγιο, παρόλο που βρισκόταν σε
δύσκολη κατάσταση από πλευράς υγείας.
Δεν έχανε την
ηρεμία του και τη γαλήνη του και μας τόνωνε το ηθικό. Για την δύσκολη
κατάσταση στη σημερινή εποχή, μας έλεγε :«Μην στεναχωριέστε , παιδιά μου
, ο Θεός αγαπάει πολύ την Ελλάδα και τους Έλληνες. Έστω και λίγοι,
μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού να μείνουν πιστοί , θα
προστατεύει ο Θεός την Ελλάδα». Επειδή κατά καιρούς πολλά συμβαίνουν με
τους εξ’ ανατολών γείτονες μας , όταν του ζητήσαμε να μας πει πως θα
βγούμε απ΄αυτό το αδιέξοδο, απ΄αυτή την μόνιμη απειλή, μας έλεγε να μην
στεναχωρούμαστε και ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι υπέρ των
Ελλήνων...
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης: «Μην χάνεις την ελπίδα σου στο Θεό»
– Γέροντα, μαθαίνω για την ταλαιπωρία των δικών μου. Θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανά τους;
– Κάνε υπομονή,
αδελφή μου, και μη χάνεις την ελπίδα σου στον Θεό. Όπως κατάλαβα από
όλες τις δοκιμασίες που περνούν οι δικοί σου, ο Θεός σας αγαπάει και
επιτρέπει όλες αυτές τις δοκιμασίες για ένα λαμπικάρισμα πνευματικό
ολόκληρης της οικογένειας. Εάν εξετάσουμε κοσμικά τις δοκιμασίες της
οικογένειάς σου, φαίνεστε δυστυχισμένοι. Εάν όμως τις εξετάσουμε
πνευματικά, είστε ευτυχισμένοι, και στην άλλη ζωή θα σας ζηλεύουν όσοι
θεωρούνται σε τούτη την ζωή ευτυχισμένοι. Με αυτόν τον τρόπο
ασκούνται και οι γονείς σου, μια που τον αρχοντικό τρόπο, τον
πνευματικό, δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον καταλαβαίνουν. Πάντως, κρύβεται
ένα μυστήριο στις δοκιμασίες του σπιτιού σου, αλλά και σε ωρισμένα άλλα
σπίτια, ενώ γίνεται τόση προσευχή! «Τις οίδε τα κρίματα του Θεού;». Ο
Θεός να βάλη το χέρι Του και να δώση τέρμα στις δοκιμασίες...
Όσιος Παϊσιος: Η υπερηφάνεια γελοιοποιεί τον άνθρωπο!
-Γέροντα, τί
είναι αυτό που μας κάνει να… θέλουμε να γίνη γνωστό στους άλλους ό,τι
καλό κάνουμε, ενώ έχει τόση γλυκύτητα, τόση απαλάδα, το να ζη και να
εργάζεται κανείς στην αφάνεια;
-Το πιο σπουδαίο
είναι ότι, όταν ο άνθρωπος έχη εσωτερικότητα και προσπαθή να μη γίνεται
γνωστό το καλό που κάνει, είναι αισθητό στους άλλους όλοι τον
ευλαβούνται και τον αγαπούν, χωρίς ο ίδιος να το καταλαβαίνη.
Πόσο συμπαθής είναι ο ταπεινός άνθρωπος και πόσο αποκρουστικός ο υπερήφανος!...
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:΄΄Η ΑΔΙΚΙΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ΄΄
Μεγάλη υπόθεση να
έχει ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού! Πλούτος είναι! Ό,τι έχει ευλογία,
στέκει, δεν γκρεμίζεται. Ότι δεν έχει ευλογία, δεν στέκει. Η αδικία
είναι μεγάλη αμαρτία.
Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει? μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους.
Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία...
Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει? μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους.
Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία...
Άγιος Παΐσιος :Ο εγωισμός είναι το αναρχικό παιδί της υπερηφάνιας
– Γέροντα, άλλο πάθος είναι η υπερηφάνεια και άλλο ο εγωισμός;
– Η υπερηφάνεια, ο εγωισμός, η κενοδοξία κ.λπ., εκτός από την έπαρση που είναι εωσφορικός βαθμός, είναι το ίδιο πάθος με μικρές διαφορές και διαβαθμίσεις.
Ο εγωισμός είναι το αναρχικό παιδί της υπερηφανείας δεν το βάζει κάτω, επιμένει. … Όπως όμως τα δένδρα που δεν λυγίζουν, σπάζουν τελικά από τον αέρα, έτσι και ο άνθρωπος που έχει εγωισμό, επειδή δεν κάμπτεται, σπάζει τελικά τα μούτρα του. Μεγάλο κακό ο εγωισμός! Ενώ και ανάπαυση δεν έχει ο εγωιστής, πάλι επιμένει! Δεν βλέπεις, ο Άρειος; Όταν η μητέρα του του είπε: «καλά, τόσοι λένε ότι σφάλλεις δεν το καταλαβαίνεις;», «ναι, το ξέρω, της απάντησε, αλλά πώς να υποταχθώ σ’ αυτούς;». Ο εγωισμός του δεν τον άφηνε να παραδεχθή το λάθος του...
– Η υπερηφάνεια, ο εγωισμός, η κενοδοξία κ.λπ., εκτός από την έπαρση που είναι εωσφορικός βαθμός, είναι το ίδιο πάθος με μικρές διαφορές και διαβαθμίσεις.
Ο εγωισμός είναι το αναρχικό παιδί της υπερηφανείας δεν το βάζει κάτω, επιμένει. … Όπως όμως τα δένδρα που δεν λυγίζουν, σπάζουν τελικά από τον αέρα, έτσι και ο άνθρωπος που έχει εγωισμό, επειδή δεν κάμπτεται, σπάζει τελικά τα μούτρα του. Μεγάλο κακό ο εγωισμός! Ενώ και ανάπαυση δεν έχει ο εγωιστής, πάλι επιμένει! Δεν βλέπεις, ο Άρειος; Όταν η μητέρα του του είπε: «καλά, τόσοι λένε ότι σφάλλεις δεν το καταλαβαίνεις;», «ναι, το ξέρω, της απάντησε, αλλά πώς να υποταχθώ σ’ αυτούς;». Ο εγωισμός του δεν τον άφηνε να παραδεχθή το λάθος του...
Όσιος Παΐσιος: Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη!
Είπα
σε κάποιον μια φορά: «Τι είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή μαχητής του
πειρασμού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;».
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε. Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο πού της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά»...
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε. Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο πού της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου