Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Γέροντα, ὅταν κανεὶς ἀγωνίζεται καὶ πράγματι δὲν προοδεύη, τί φταίει;
– Μπορεῖ νὰ ἀγωνίζεται ὑπερήφανα. Ἀλλὰ νὰ σᾶς πῶ καὶ τί παθαίνουν μερικοὶ καὶ δὲν προοδεύουν; Ἐνῶ ἔχουν προϋποθέσεις, τὶς σπαταλοῦν σὲ μικροπράγματα καὶ μετὰ δὲν ἔχουν δυνάμεις, γιὰ νὰ ἀνταποκριθοῦν στὸν πνευματικὸ ἀγώνα. Ἂς ποῦμε ὅτι ξεκινᾶμε νὰ κάνουμε μιὰ ἐπίθεση στὸν ἐχθρὸ καὶ ἑτοιμαζόμαστε μὲ ὅλα τὰ ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουμε. Ἐκεῖνος ὅμως, ἐπειδὴ φοβᾶται ὅτι δὲν θὰ τὰ βγάλη πέρα, προσπαθεῖ νὰ μᾶς διασπάση καὶ νὰ τραβήξη ἀλλοῦ τὴν προσοχή μαςμὲ σαμποτὰζ καὶ προσβολὲς σὲ ἄλλα σημεῖα. Ἐμεῖς τότε στρέφουμε τὴν προσοχή μας ἐκεῖ.

Στέλνουμε δυνάμεις δεξιὰ καὶ ἀριστερά. Ὁ καιρὸς περνᾶ· τὰ πολεμοφόδια καὶ τὰ τρόφιμα λιγοστεύουν. Δίνουμε παλιὸ ρουχισμὸ στὸ στράτευμα. Οἱ στρατιῶτες ἀρχίζουν νὰ γογγύζουν. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι νὰ ἐξαντληθοῦν ὅλες οἱ δυνάμεις μας καὶ νὰ μὴν ἀντιμετωπίσουμε τὸν ἐχθρό. Ἔτσι κάνουν καὶ μερικοὶ πάνω στὸν πνευματικὸ ἀγώνα.
– Γέροντα, στὴν πνευματικὴ πρόοδο δὲν βοηθάει καὶ τὸ περιβάλλον;
– Ναί, βοηθάει, ἀλλὰ μερικὲς φορὲς μπορεῖ ἕνας νὰ ζῆ ἀνάμεσα σὲ Ἁγίους καὶ νὰ μὴν κάνη προκοπή. Ὑπῆρχε μεγαλύτερη προϋπόθεση γιὰ τὸν Ἰούδα, ποὺ ἦταν συνέχεια μαζὶ μὲ τὸν Χριστό; Ὁ Ἰούδας δὲν εἶχε ταπείνωση οὔτε καλὴ διάθεση. Καὶ μετὰ τὴν προδοσία του πάλι δὲν ταπεινώθηκε· βρόντησε τὰ ἀργύρια μὲ θυμὸ καὶ ἐγωισμὸ καὶ πῆγε μὲ πονηριὰ στὴν ἀγχόνη. Καὶ οἱ Φαρισαῖοι κινήθηκαν σὰν τὸν διάβολο. Ἀφοῦ ἔγινε ἡ δουλειά τους, εἶπαν στὸν Ἰούδα:«Σὺ ὄψει». Ὁ Θεὸς ἐνεργεῖ ἀνάλογα μὲ τὴν κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο δὲν ἐμποδίζεται ἀπὸ τίποτε. Αὐτὸ ποὺ κατάλαβα εἶναι ὅτι, ὅπου καὶ ἂν βρεθῆ κανείς, ἂν ἀγωνισθῆ φιλότιμα, μπορεῖ νὰ πετύχη τὸ ποθούμενο, τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Ἐδῶ ὁ Λὼτ ζοῦσε μέσα στὰ Σόδομα καὶ στὰ Γόμορρα καὶ σὲ τί κατάσταση πνευματικὴ ἦταν!Τώρα, εἴτε τὸ θέλουμε εἴτε δὲν τὸ θέλουμε, πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦμε νὰ γίνουμε καλύτεροι, ὥστε νὰ ἐνεργῆ ἡ θεία Χάρις μέσα μας.
Τὰ γεγονότα μᾶς ἀναγκάζουν καὶ θὰ μᾶς ἀναγκάσουν νὰ πλησιάσουμε περισσότερο στὸν Θεό, γιὰ νὰ ἔχουμε θεϊκὴ δύναμη, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίζουμε σωστὰ κάθε κατάσταση – καὶ φυσικὰ ὁ Καλὸς Θεὸς δὲν θὰ μᾶς ἀφήση· θὰ μᾶς προστατεύση.Πάντως νὰ ξέρουμε, ὅταν καλυτερεύουμε τὴν πνευματική μας κατάσταση, τότε καὶ ἐμεῖς νιώθουμε καλύτερα, ἀλλὰ καὶ τὸν Χριστὸ χαροποιοῦμε. Ποιός μπορεῖ νὰ φαντασθῆ τὴν μεγάλη χαρὰ ποὺ αἰσθάνεται ὁ Χριστός, ὅταν τὰ παιδιά Του προχωροῦν; Εὔχομαι νὰ κάνουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πνευματικὴ προκοπὴ καὶ νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι τὸ Α καὶ τὸ Ω. Ὅταν ἀπὸ τὸ Α καὶ τὸ Ω ἐξαρτᾶται ὅλη ἡ ζωή μας, τότε ὅλα εἶναι ἁγιασμένα.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’«Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» ‐ 56 ‐