Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Μερικά παιδιά, Γέροντα, ρωτοῦν: «Γιατί ἔπρεπε νὰ σταυρωθῆ ὁ Χριστός;
Δὲν μποροῦσε νὰ σώση ὁ Θεὸς τὸν κόσμο μὲ ἄλλον τρόπο;». –Ἐδῶ τὸν ἔσωσε μὲ τέτοιο τρόπο καὶ δὲν συγκινοῦνται οἱ ἄνθρωποι, ποῦ νὰ τὸν ἔσωζε μὲ ἄλλον τρόπο! Εἶναι καὶ μερικοί ποὺ λένε:
«Ὁ Θεὸς δὲν ἔπαθε τίποτε. Ὁ Υἱός θυσιάστηκε».
Ἕνας πατέρας, γιὰ μένα, θὰ προτιμοῦσε νὰ θυσιασθῆ ὁ ἴδιος, παρά νὰ θυσιασθῆ τὸ παιδί του. Πιὸ ὀδυνηρό εἶναι γιὰ ἕναν πατέρα νὰ θυσιασθῆ τὸ παιδί τοῦ παρά ὁ ἴδιος. Ἀφοῦ δὲν καταλαβαίνουν τί θὰ πῆ ἀγάπη, τί νὰ πῆς;
Ἄλλος μου εἶπε: «Ὁ Ἀδάμ εἶχε δύο παιδιά, τὸν Ἄβελ καὶ τὸν Κάιν.
Μετά ποῦ βρέθηκε ἡ γυναίκα γιὰ τὸν Κάιν;». Ἄν διαβάση ὅμως κανεὶς στὴν Παλαιά Διαθήκη, θὰ δή ὅτι ὁ Ἀδάμ «ἐγέννησεν υἱούς καὶ θυγατέρας»141μετά τὸν Σήθ.
Ὁ Κάιν142εἶχε φύγει στὰ βουνά μετά τὸν φόνο τοῦ ἀδελφοῦ του καὶ δὲν ἤξερε ὅτι ἡ γυναίκα ποὺ πῆρε ἦταν ἀδελφή του. Τὰ οἰκονόμησε ἔτσι ὁ Θεός, νὰ εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ μία φυλή, γιὰ νὰ μήν ὑπάρχη ἡ κακία καὶ τὸ ἔγκλημα. Νὰ λένε: «Ἀπὸ τούς ἴδιους γονεῖς εἴμαστε, τὸν Ἀδάμ καὶ τὴν Εὕα», γιὰ νὰ φρενάρεται ἡ κακία ἡ ἀνθρώπινη. Πάρ ́ ὅλα αὐτά, βλέπεις τί κακία ὑπάρχει σήμερα!
Τί τραβάω μὲ μερικούς τέτοιους ποὺ ἔρχονται στὸ Καλύβι! Τούς λέω: «Μὲ πονάει τὸ κεφάλι καὶ δὲν ἔχω ἀσπιρίνη». Μετά φεύγουν καὶ στενοχωρημένοι. Δὲν καταλαβαίνουν γιατί τούς λέω ὅτι μὲ πονάει τὸ κεφάλι μουκαὶ λένε: «Τόσο κόπο κάναμε καὶ μᾶς λέει ὅτι πονάει τὸ κεφάλι του!».Ἄλλοι μὲ ρωτοῦν: «Νὰ σοῦ φέρουμε μία ἀσπιρίνη;».

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «ΜὲΠόνο καὶἈγάπη»-146-
141. Γέν. 5, 4.
142. Βλ. Γέν. 4, 14-15.