Πώς θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη μου είπε ο άγ. Παϊσιος.
« Προσπαθούν να μεταλλάξουν την Ελλάδα προς το κακό, αλλά βρίσκουν ακόμη στο χώμα της αίμα ηρώων και αγίων με αντισώματα ΧΡΙΣΤΟΥ»
Δεν διάγουμε κρίσιμες στιγμές, αλλά κρισιμότατες.
Οι αναλύσεις επί των αναλύσεων τελειώνουν, γιατί μας έκαναν οι
εχθροί και οι φίλοι μας ¨τελικές αναλύσεις¨ και μας βρήκαν καθόλα υποχωρητικούς.
Μπορεί ο λαός να είναι ανένδοτος, αλλά του
ετοιμάζουν κοκτέιλ κατάλληλων ηρεμιστικών
και ψυχοτρόπων.
Ο γείτονας περιμένει κάτι για να βάλλει σε εφαρμογή τα δόλια σχέδια του.
« Όμως το ΑΙΓΑΙΟ είναι ΑΓΙΟ και σφραγισμένο από τους
Αρχαγγέλους για αυτό όποιος το πειράξει, είτε τούρκος , είτε τοκογλύφος θα έχει
άσχημα ξεμπερδέματα»
« η αντίχριστη πνευματική γενοκτονία δεν θα περάσει τις εξετάσεις , ο κόσμος
αρχίζει και παίρνει χαμπάρι τα πράγματα ως έχουν»
« οι πλέον έγκυρες δημοσκοπήσεις γίνονται μεταξύ της
ψυχής και του ουρανού, όμως αυτά τα αποτελέσματα δεν δημοσιεύονται, αλλά καμία
φορά γνωστοποιούνται από απλούς ανθρώπους»
« τα αναμενόμενα γεγονότα έχουν ξεκινήσει και εμείς
συζητάμε για ημερομηνίες. Αυτό δείχνει
έλλειψη διάκρισης γιατί σκοτείνιασε ο ορίζοντας μας, με αυτά που θέλουν να
μάθουμε»
« κλείνει ένας ιστορικός κύκλος και ανοίγει ένας νέος
άγνωστος, αλλά ήδη γνωστός στους αγίους μας»
« όταν τρέχουν τα γεγονότα δεν μπορείς να τα
διαχειριστείς , έτσι όπως θέλεις εσύ, αλλά τότε καταλαβαίνεις , ότι είσαι στο
Έλεος του ΘΕΟΥ»
« ο πυρετός της αμαρτίας είναι χειρότερος από την
πανδημία και πέφτει όταν λαμβάνεις μετά Φόβου Θεού , το Φάρμακο της Ζωής»
« Την Ελλάδα την αγόρασε ο ΧΡΙΣΤΟΣ και δεν πουλιέται»
« τα τριάκοντα αργύρια δόθηκαν και ήδη επιστράφηκαν ,
αλλά ο Ιούδας δεν πρόλαβε να δει την ΑΝΑΣΤΑΣΗ»
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΤΟ ΕΓΓΥΣ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΘΕΙΚΗ ΛΙΑΚΑΔΑ -θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ’ ουκ εξαπορούμενοι, διωκόμενοι αλλ’ ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ’ ουκ απολύμμενοι
Στο
δωμάτιο του ΑΓΙΟΥ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού στην Αίγινα με την
Ιερά Εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της Ένθρονης, που ο ίδιος παρήγγειλε την
αγιογράφηση της στο Άγιο Όρος στον τύπο της
θαυματουργής εικόνος της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της Σηλυβριανής ,την οποία προσκυνούσε
παιδάκι με την γιαγιά του στην Σηλυβρία της Αν. Θράκης.
Τα παραπάνω ειπώθηκαν
εις τον χώρο αυτόν.
« ο εχθρός χτυπάει την πόρτα μας»
Φωτο από https://www.militaire.gr/
Ξημερώματα της μνήμης του ΟΣΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ και στην
Ιερά Αγρυπνία που επιτελέστηκε στην « πνευματική ακρόπολη» της Αττικής στην Πεντέλη , στην Ιερά Μονή του
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ( Μετόχι της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη ) με κτήτορα τον γνωστό σε όλους μας Γέροντα
Σίμωνα Αρβανίτη υπήρχε κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Ο πιστός κόσμος των Αθηνών και των περιχώρων μετά
την καραντίνα διψάει από τέτοιες
κατανυκτικές Αγρυπνίες.
Όμως η Ιερά Μονή αυτή από τα χρόνια του Γέροντα Σίμωνα
είναι αβραμιαία στην φιλοξενία της.
Στα κεράσματα που δόθηκαν μια γερόντισσα στην ηλικία
βρήκε γνωστούς της και εκμυστηρεύθηκε πως το Μυστήριο του Τίμιου και Ζωοποιού
Σταυρού θα μας σώσει από άσχημες καταστάσεις , λέγοντας τους αυτό που βίωσε τις προάλλες.
« ο εχθρός προ των πυλών , μας χτυπάει την πόρτα»
« Αυτό που είδα δεν ήταν όνειρο, αλλά μια προειδοποίηση»
« ένας δράκοντας σαν αυτούς που βλέπουμε στον
αγιογραφικό τύπο με τον ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ τον Μεγαλομάρτυρα, ετοιμαζόταν να κατασπαράξει
τον χάρτη της Ελλάδος με τα σουβλερά του δόντια , ήδη τον έκαιγε με την φωτιά
που έβγαζε από τα σωθικά του»
« αυτή η εικόνα και μόνο να την βλέπεις, είναι για
να ανατριχιάζεις»
« εκεί που έλεγα ότι τελειώσαμε , ένα παλληκάρι που
είχε πάνω ΤΟΥ την ευθύνη της Ελλάδος, έκανε μια
απρόσμενη κίνηση»
« έβαλε μέσα στο στόμα του δράκοντα ένα ΣΤΑΥΡΟ»
« άκουσα μια φωνή που έλεγε στο παλληκάρι αυτό»
¨δες να τον
βάλλεις τον ΣΤΑΥΡΟ σωστά!!¨
« τότε από το πουθενά βγήκαν σιδεριές και
ακινητοποίησαν το κεφάλι του δράκοντα , έτσι δεν μπορούσε να κάνει καμία κίνηση»
« όμως αν μας ελεήσει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ και γλυτώσουμε από
τον εχθρό αυτό , δεν θα γλυτώσουμε από την
παγκόσμια πείνα που έρχεται και θα είναι πείνα – πείνα – πείνα»
Εδώ σταμάτησε η αφήγηση της γερόντισσας αυτής, αλλά
παραμένει το ερωτηματικό μας, πως το τελευταίο διάστημα συμβαίνει πολλοί Πατέρες να βλέπουν
με τα πνευματικά τους μάτια το ίδιο πράγμα δηλ. την Ελλάδα να είναι έτοιμοι να
την κατασπαράξουν;
Τι συμβαίνει και υπάρχουν τόσες πνευματικές
ανησυχίες;
Πριν δυο 24ωρα ρωτήσαμε την γνώμη μιας άλλης σεβάσμιας γερόντισσας σχετικά με το που πάμε
με όλα αυτά.
Μας απάντησε:
-
Πάμε ακριβώς κατά τα έργα μας.
-
Έτσι μας πάει και ο Ουρανός.
-
Είναι μεγάλο θαύμα που μας ανέχεται
ακόμα ο ΚΥΡΙΟΣ, με όλα αυτά που
εξακολουθούμε να κάνουμε.
-
Μα είναι τόσο δύσκολο πράγμα να
σηκωθούμε και να πούμε « ήμαρτον ΚΥΡΙΕ»;
-
Ξεκίνα από τα απλά.
-
Σήκω το πρωί πες το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ , πες το
και το βράδι , βρες τα με τον αδελφό σου.
-
Αν τα κάναμε πολλοί αυτά τα απλά, θα σωζόταν η κοινωνία
από του δράκοντα τα δόντια.
-
Ξέρεις πόσοι πατέρες αυτόν καιρό βλέπουν την
πατρίδα μας, να τρέχει για να αποφύγει να μην την κατασπαράξει ο βύθιος δράκοντας;
-
Ξέρεις πόσοι που ακούνε αυτά γελάνε και
λένε « αυτό με το παραμύθι του δράκοντα είναι γνωστό;»
-
Αν τον δούνε τον δράκοντα άραγε να ζωντανεύει
¨ θα προλάβουν να κάνουν σωστά τον ΣΤΑΥΡΟ τους;¨
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΥΓ- σας μεταφέρουμε απλά λόγια από απλούς ανθρώπους, έστω και αν εισερχόμαστε στην βάσανο του χλευασμού, κάτι που δεν μας ενδιαφέρει, γιατί έγνοια μας είναι η σωτηρία της πατρίδος . Αυτό το πράγμα το επιθυμούν πάρα πολλοί και έχουν πέσει στα γόνατα, καθότι οι συγκυρίες που διάγουμε είναι οι χειρότερες από τότε που προ υπήρξαμε ως ΕΘΝΟΣ.
Παιχνίδι στα σύννεφα ή ένας φωτεινός ΣΤΑΥΡΟΣ που κάθισε αρκετή ώρα πάνω από τον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ στην Αίγινα και μεταμορφώθηκε σε Πύρινη Ρομφαία;
Αυτά συμβαίνουν πολλές φορές, όταν ο δυνατός αέρας μεταφέρει στο γαλάζιο Ελληνικό
Ουρανό τα πάλλευκα σύννεφα.
Όμως το παράδοξο ήταν, ότι λίγη ώρα μετά την Θεία Λειτουργία που
επιτελέστηκε στην Ιερά Μονή της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ στην Αίγινα στην μνήμη του ΑΓΙΟΥ
ΛΟΥΚΑ Αρχιεπισκόπου Κριμαίας και της Σύναξης της Εικόνος του ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ,την Πέμπτη
11 Ιουνίου 2020 εμφανίστηκε ( σχηματίστηκε ) και στάθηκε επί πολλή ώρα ένας σταυροειδής φωτεινός
σχηματισμός.
Ενώ τα υπόλοιπα σύννεφα έτρεχαν, αυτός ο σχηματισμός στάθηκε
αρκετή ώρα και μετά μεταμορφώθηκε σε Πύρινη Ρομφαία.
Αυτά συμβαίνουν, αν και πολλά σημαίνουν σε μια εποχή
που όλοι μας ψαχνόμαστε για το που πάμε.
Που πάμε , αναρωτιόμαστε και η απάντηση είναι κατά τα
έργα μας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ και η αγιαστική παρουσία του σε
όλη την οικουμένη από το σπίτι του στην ΑΙΓΙΝΑ, ας μας φωτίζει στα σκοτάδια.
Σήμερα σε πολύ κοσμάκη η λέξη παρηγοριά είναι
συνώνυμη με την εσωτερική επίκληση του ονόματος του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
« Να μας λείπει το βύσσινο, αν είναι να δούμε το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ, όταν τρώμε το φαγητό μας ανακατωμένο με τα δάκρυα μας»
Μας είπαν και τους δικαιολογούμε εν
μέρει, όμως τα ΣΗΜΕΙΑ άλλα πράγματα
φαίνονται να απεργάζονται.
Τα ΣΗΜΕΙΑ σήμερα είναι πάρα πολλά που δεν μπορεί να τα χωνέψει ο
κοινός νους. Όμως από τον Σεπτέμβριο του
2013 υπήρχαν ψυχούλες που μας μετέφεραν:
« Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα
δάκρυα σας...»
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ήταν 3 Σεπτεμβρίου του 2013, όταν
στο άρθρο μας « H Κοσμοχαλασιά και η
Αναλαμπή με το Ποθούμενο» μεταφέραμε τον παρακάτω διάλογο http://koukfamily.blogspot.com/2013/09/h.html
-Σύνελθε ρε φίλε, σε λίγο θα έχουμε
πόλεμο!!
-Άντε βρε μας έπρηξες εδώ και χρόνια
με την καταστροφολογία σου...
Ο νεαρός με
το frento-espesso τα έβαζε με τον δικτυωμένο του χωριού (ήταν έτσι το παρατσούκλι του δεύτερου που βρισκόταν
μόνιμα κολλημένος στο διαδίκτυο).
Έτσι τα
λόγια πηγαινοερχόταν μεταξύ τους δίχως νόημα, μέχρι που παρενέβη ένας τρίτος
αρκετά ηλικιωμένος στους χρόνους και σεβάσμιος στους λόγους ο μπάρμπα- Ποθητός.(
όνομα και πράγμα)
-Εδώ που κάθεστε και οι δύο και
απολαμβάνετε τον καφέ σας αμέριμνα κάτω από τον κεντρικό πλατάνι που σκεπάζει
τον καφενέ, εδώ σε τούτο το δένδρο, οι κομιταντζήδες κρέμασαν τον δάσκαλο και τον παπά του χωριού
μας.
- Λοιπόν βάλτε το καλά μέσα “στο
φευγάτο” μυαλό σας. Από τότε μέχρι και σήμερα, αλλά και από τα παλιά χρόνια ο
πόλεμος ποτέ δεν σταμάτησε πάνω σε αυτό το αλωνάκι, που το λένε Ελλάδα.
-Αντίθετα εμείς σήμερα βιώνουμε βαθύ
ύπνο και δεν καταλαβαίνουμε τις μορφές πολέμου που ενεργούνται εναντίον μας με
σκοπό να συντρίψουν σε κομμάτια τις δύο μαρμάρινες πνευματικές κολώνες του
κόσμου πάνω στις οποίες στηρίζεται ο ανθρώπινος πολιτισμός.
- Και αν στο σχολειό δεν σας έμαθαν
ποιες είναι οι κολώνες αυτές, μάθε το από την πείρα της ζωής μου, ότι είναι η
Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός.
-
Άρα και εσύ που ρουφάς το frendo και
εσύ που παπαγαλίζεις με το διαδίκτυο είσθε βαθιά νυχτωμένοι. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ- ΗΔΗ-
ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ.( είχε ξεκινήσει ο αιμοσταγής πόλεμος στην Συρία)
-
Απλώς τώρα η ΣΥΡΙΑ θα μας ΣΥΡΕΙ στην
ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!!! Και ο λόγος είναι το πυρηνικό-θανατηφόρο οπλοστάσιο που
διαθέτουν οι ανθρωποκτόνες -αντίχριστες δυνάμεις των ημερών μας.
Όλοι οι
θαμώνες του καφενέ του χωριού σιώπησαν και άκουγαν τα λόγια του κυρ. Ποθητού.
Άλλωστε από τις ειδήσεις της TV δεν έβγαζαν άκρη. Και ο παππούς συνέχιζε
ακάθεκτος να φυλλοροεί τις σκέψεις του μέσα από την σοφία των χρόνων του.
-Αν δεν το ξέρετε, εδώ πάνω στην Καστοριά μας στους χρόνους της λατινοκρατίας
υπήρχε το ζωντανό Ρωμαίικο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Γι αυτό και τα τόσα περίτεχνα
βυζαντινά Εκκλησάκια και τα καλαίσθητα ιστορικά μνημεία σε όλη την επικράτεια
της Ηπείρου, της Δυτ. Μακεδονίας και της Άρτας.
-
Μετά την λατινοκρατία και την
σύντομη Παλαιολόγεια περίοδο μας ήρθε καπάκι η Τουρκοκρατία για 500 και χρόνια
και αποκτήσαμε εδώ και 100 χρόνους λευτεριά κάποιας δημοκρατίας, αφού
μεταγγίσαμε μαρτυρικό αίμα στην γη μας ακόμα και στους τελευταίους δυνάστες που
ήταν οι φιλοσιωνιστές- κομιταντζήδες και οι παγκόσμιοι χορηγοί τους. Φυσικά δεν
εξαιρώ τους Γερμανούς φασίστες , ούτε τους κατσαπλιάδες, ήταν όλοι τους ίδια
φρούτα!!
Η συζήτηση
πήγαινε να γίνει ιστορική μέχρι που ο παππούς με μια φράση άναψε τα αίματα.
-Μπορεί να μου πει κάποιος αν η τότε
λατινοκρατία διέφερε σε τίποτε από την σημερινή παραμονή μας στην ΕΕ;
Σιώπησαν
όλοι γιατί δεν πολυκατάλαβαν το νόημα της ερώτησης. Μόνον όταν ο παππούς τους
μίλησε για τον φόρο αίματος και τα χαράτσια που κατέβαλαν παρά την θέληση τους
οι υπόδουλοι Έλληνες στους Λατίνους και στους Τούρκους όλοι ξεσηκώθηκαν γιατί
θυμήθηκαν τα δικά τους χαράτσια που έπεσαν πάνω στα κεφάλια τους με τα
μνημόνια. ( είχαμε ήδη εισέλθει στα μνημόνια).
Και άρχισαν
τότε όλοι μαζί να μιλούν για αδικίες, κλεψιές, καταχρήσεις, προδοσίες .
Μέχρι που ο
παππούς τους έβαλε στην θέση τους λέγοντας τους:
- Εσείς οι νέοι έχετε να ασχοληθείτε
με πιο σπουδαία πράγματα, αρκεί να ξεσηκωθείτε από τα παχνιά σας και να αρχίσει
να λειτουργεί το μυαλό σας. Σκεφτείτε μόνο πόσες γενιές πέρασαν στα 558 χρόνια που χάσαμε την πρωτεύουσα μας, την
Βασιλεύουσα των πόλεων. Όλες αυτές οι γενιές δεν ήταν ψόφιοι σαν και εμάς, αλλά
προσδοκούσαν το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ με ζωντανή ελπίδα.
-
Και το παράξενο είναι ότι έλαχε ο
κλήρος σε εμάς τους αδιάφορους να ζήσουμε μέσα από αυτήν την κοσμοχαλασιά που
ετοιμάζουν κάποιοι την δική μας νεκρα-Ανάσταση!!! Ήδη όλα τα πολεμικά σήμαντρα
εξαγγέλουν την απελπισία και την καταστροφή για να απονευρώσουν την ζωή και την
ελπίδα από τους ανθρώπους.
-
Επειδή τελευταία ακούω πολλές
σαχλαμάρες για το Ποθούμενο, ο λογισμός μου λέει. ότι το Ποθούμενο δεν θα έρθει
μόνον, όταν οι Ξανθοί για τα δικά τους συμφέροντα θα κατεβούν στα Στενά, αλλά
το Ποθούμενο θα αρχίσει να ολοκληρώνεται προς το τέλος των ωδινών της ανθρωπότητας
και όταν ζωντανέψει η μαρμαρωμένη- παγωμένη Ρωμαίικη Συνείδηση του Νεοέλληνα,
ώστε να τον αλλοιώσει σε πραγματικό ΡΩΜΗΟ.
-
Τότε μόνο αξίζει να ζωντανέψει ο
Μαρμαρωμένος Βασιλιάς κατά τις άγνωστες βουλές του ΘΕΟΥ για να έχει Λαό και
Ποίμνιο Άξιο που θα συνεχίσει τον Θεόσδοτο ρόλο του σαν θεματοφύλακας της
Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ελληνορωμαίικης Παράδοσης και του Ελληνοχριστιανικού
Πολιτισμού.
-
Τελικά το Ποθούμενο θα ολοκληρωθεί,
όταν η Αυτοκρατορική Μίτρα, η Ράβδος της Εξουσίας και το ένδυμα του Σάκου
φορεθούν στον ΦΙΛΟ του ΘΕΟΥ, σε εκείνον τον ΔΙΚΑΙΟ που τον προανήγγειλαν Άγιοι
Άνθρωποι, ακόμα και ο Μακρυγιάννης τον είδε και τον άκουσε σαν «πρόεδρο της
επιτροπής του ΘΕΟΥ στην Πόλη.»
-
Αν σήμερα κάποιοι και για τους
δικούς τους λόγους εφαρμόζουν στρατηγικά σχέδια για να αναδείξουν την παγκόσμια
διακυβέρνηση με τον πλανητάρχη τον εμφορούμενο από το αντίχριστο πνεύμα σίγουρα
θα απογοητευθούν γιατί παράλληλα με το μυστήριο της ανομίας ενεργείται και το
μυστήριο της Ευσεβείας που θα αναδείξει τον προαναγγελόμενο ΕΥΣΕΒΗ ΒΑΣΙΛΙΑ, τον
άγνωστο σε όλους εμάς.
-
Η πρόγιαγια μου η Μαριγώ το γένος
Νοταρά ( ο παππούς φαίνεται να είχε
ρωμιές ρίζες) από γενιά Κωνσταντινουπολίτικη
μου έδειχνε μέσα στην εκκλησία, όταν την επισκεπτόταν ο τότε ΔΕΣΠΟΤΗΣ μας κάτι
που δεν το καταλάβαινα σαν παιδάκι
«τα βλέπεις αυτά που έχει ο Δέσποτας;»
-
τι γιαγιά την ρωτούσα;
-
Και αυτή μου έδειχνε με το δάκτυλο
της «αυτό το αστραφτερό στέμμα, αυτή η χρυσή ράβδος και αυτά τα χρυσά ρούχα
είναι δανεικά γιατί τα χάρισε στον Δεσπότη μας ο Βασιλιάς της ΠΟΛΗΣ»
-
Που να καταλάβω τότε εγώ. Μέχρι που
μεγάλωσα και ένας καλόγερος μου επιβεβαίωσε τα λεγόμενα της γιαγιάς μου.
«η γιαγιά είχε δίκαιο παιδί μου, η
Οικονομία του ΘΕΟΥ διαφύλαξε τα Εθναρχικά αυτά Σύμβολα και μάλιστα έβαλε τον
ίδιο τον Μωάμεθ τον Πορθητή να τα παραδώσει στον πρώτο μετά την Άλωση της
Κωνσταντινούπολης Πατριάρχη μας Σχολάριο Γεννάδιο, κινούμενος από πολιτικούς
λόγους και ενεργώντας άθελα του Θεία Νεύση, ώστε να εξυπηρετήσει το σχέδιο του
ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ μέχρι τελευταίας κεραίας. Αυτά τα Εθναρχικά Σύμβολα την ορισμένη από
τον ΘΕΟ στιγμή μόνο οι γνήσιοι στην Ορθοπραξία ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ θα τα
παραδώσουν στον Εν Αγγελική Κελεύση ΡΩΜΗΟ-ΔΙΚΑΙΟ και ΦΙΛΟ του ΘΕΟΥ» και ο
καλόγερος γελώντας μου έλεγε «βλέπεις κανένα αληθινό Ρωμηό-πολιτικό στις ημέρες
μας που είναι άξιος τέτοιας τιμής;»
Όλοι κάτω από
την πλατάνα του καφενείου αποσβολώθηκαν με τα λεγόμενα του παππού. Κάποιος όμως
έξυπνος τον προέτρεψε να συχνάζει περισσότερο στο καφενείο για να φέρνει και τα
παιδιά του για να ακούνε τα ωραία παραμύθια του ...
Όμως ο
παππούς τον αποστόμωσε..
-Δεν χρειάζεται τα παιδιά σου να τα
ακούσουν, γιατί θα τα ζήσουν, ενώ για σένα αμφιβάλλω αν μπορέσεις να τα
αντικρύσεις γιατί αν δεν ποθείς κάτι,
δεν σου κάθεται με τίποτα.
Όλοι
παγώσανε γιατί φοβήθηκαν καυγά. Ο παππούς φαίνεται δεν χωράτευε και συνέχισε...
-Σε λίγο καιρό δεν θα πίνετε καφέ, αλλά ρεβύθι και αν υπάρχει και αυτό
μάλιστα θα το πίνετε στα χερσο- χώραφα που θα τα καλλιεργείται για να θρέψετε
τις φαμιλιές σας.
Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα
δάκρυα σας...
Τον παραπάνω διάλογο τον ακούσαμε από το σεβάσμιο κυρ Ποθητό , όπως σας είπαμε τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν πονεμένος με τα χάλια μας, μας τον επανέλαβε.
Λίγο πριν φύγει από τον
μάταιο αυτό κόσμο, μας είπε:
« Η ΕΛΛΑΔΑ μας μοιάζει
σε πολλά με τον ΑΓΙΟ ΟΝΟΥΦΡΙΟ και πρέπει
στα δύσκολα που θα έρθουν να τον επικαλείται, να θυμάσαι και την φράση του
φίλου μου ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ¨ η Ελλάδα θα πει το ψωμί – ψωμάκι¨ »
Τότε δεν έδωσα καμία σημασία, αλλά μετά από καιρό
διαβάζοντας προσεκτικά το συναξάρι το ΟΣΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ έδωσα πολλά ΔΙΚΑΙΑ στον
σεβάσμιο αυτόν Παππού.
Μπορεί να τα γνωρίζετε, αλλά τα επαναλαμβάνουμε ως
μνήμη τιμής στον κυρ Ποθητό και αυτά που μας είπε παραπάνω:
« Η Ελλάδα θα πει το ΨΩΜΙ-ΨΩΜΑΚΙ» ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Όποιος στερήθηκε ΧΡΙΣΤΟ στερήθηκε ψωμί.
¨Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες
τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.¨
Όποιος ζήτησε από τον ΧΡΙΣΤΟ ψωμί το έλαβε
πλουσιοπάροχα.
Να γιατί πρέπει να γίνουμε σαν τον μικρό
ΑΓΙΟ ΟΝΟΥΦΡΙΟ.
Ο πατέρας του ήταν βασιλιάς της Περσίας και αν και
άκληρος κατόπιν προσευχής ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ του χάρισε παιδί . ΘΕΙΑ ΝΕΥΣΗ αφιέρωσε
το μονάκριβο παιδί του σε ένα ησυχαστήριο στην ΑΙΓΥΠΤΟ στους χρόνους που
ήκμαζαν τα μεγάλα αναστήματα του μοναχισμού και του αναχωρητισμού.
ΦΩΤΟ: ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. Ι. ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΑΤΜΟΥ, ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΙΕΡΕΩΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗ. «Ο ΟΣΙΟΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ
ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ»
« Μέχρι ο µικρός Ονούφριος να γίνει
τριών χρονών ερχότανε στο µοναστήρι κάθε µέρα µια ελαφίνα και τον θήλαζε.
Ζούσε σαν µοναχός κι εκείνος ανάµεσα στους µοναχούς, ακολουθώντας τις
νηστείες και µετέχοντας στη λειτουργική ζωή µε προθυµία.
Μέσα από τα παιδικά του µάτια τα έβλεπε όλα ετούτα σαν να ήταν ένα
ατέλειωτο παιχνίδι.
Οι πατέρες του µοναστηριού τον αγαπούσαν πολύ και ο ηγούµενος είχε δώσει
εντολή στον τραπεζάρη να του δίνει φαγητό, όποτε ο µικρός Ονούφριος του
ζητούσε, γνωρίζοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες που έχει ένα παιδί όταν βρίσκεται
στην ανάπτυξη.
Έχοντας ετούτο το προνόµιο ο µικρός Ονούφριος πήγαινε µε θάρρος και ζητούσε
από τον τραπεζάρη, τον πατέρα Ευλόγιο, φαγητό. Κι έπαιρνε άλλες φορές φρούτα,
άλλοτε ελιές, συχνά ψωµί και πότε-πότε µέλι, που του άρεσε ιδιαίτερα.
Κάποια όµως στιγµή ετούτη η επίσκεψη στην κουζίνα άρχισε να γίνεται όλο και
πιο συχνή, πράγµα που έκανε εντύπωση στον τραπεζάρη.
– Κάποιο ζώο θα ταΐζει ο Ονούφριος, σκέφτηκε κι αποφάσισε να τον πάρει στο
κατόπι να δει τι κάνει το ψωµί που παίρνει.
Έτσι λοιπόν µια µέρα, όταν ο µικρός Ονούφριος βγήκε από την κουζίνα
κρατώντας το ψωµί του, ο πατήρ Ευλόγιος τον ακολούθησε.
Με έκπληξη τότε τον είδε να µπαίνει µέσα στον ναό και να κλείνει πίσω του
την πόρτα.
Αθόρυβα και γρήγορα ο καλόγερος σκαρφάλωσε πάνω σ’ ένα τοιχάκι και από το
πλαϊνό παράθυρο κοίταξε µέσα στην εκκλησιά.
Βλέπει τότε τον Ονούφριο να πλησιάζει στο τέµπλο, να στέκεται µπρος στην
εικόνα της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας και απλώνοντας ανοιχτά την παλάµη του µε
το ψωµί να λέει στον µικρό Χριστό:
Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, μιας και δεν σου δίνει κανείς να φας.
Τότε ο µικρός Χριστός άπλωσε το χεράκι Του, πήρε την φέτα του ψωµιού και,
όπως το µάζεψε ξανά, εκείνη εξαφανίστηκε µέσα στην εικόνα.
Όταν τα είδε αυτά ο πατήρ Ευλόγιος σάστισε. Σαν τρελός πήγε τρέχοντας στον
ηγούµενο και του τα διηγήθηκε όλα µε κάθε λεπτοµέρεια.
– Άκουσε καλά τι θα κάνεις, του είπε χαµογελώντας ο ηγούµενος. Δεν θα του
ξαναδώσεις ψωµί. Κι αν εκείνος σε παρακαλέσει, τότε να του πεις να πάει να
ζητήσει ψωµί από Εκείνον, που τόσο καιρό τώρα τάιζε.
Την άλλη µέρα, όταν στάθηκε ο Ονούφριος µπρος στον τραπεζάρη για να του
ζητήσει λίγο ψωµί, η απάντηση τον έκαµε να σκύψει λυπηµένος το κεφάλι του.
– Δεν σου δίνω, του είπε ο πατήρ Ευλόγιος. Αν θες ψωµί να πας να ζητήσεις
από Εκείνον, που τόσο καιρό τώρα τάιζες.
Πέρασαν έτσι δυο-τρεις µέρες κι αφού ο Ονούφριος είδε πως δεν του έδιναν
πια ψωµί, πήγε στην εκκλησιά και στάθηκε λυπηµένος µπρος στην εικόνα της
Παναγιάς.
Με θλίψη τότε λέει στον µικρό Χριστό που κρατούσε στην αγκαλιά της.
– Μέρες τώρα πάω να γυρέψω ψωµί στον τραπεζάρη κι εκείνος δεν µου δίνει.
Μου λέει µάλιστα να πάω να ζητήσω ψωµί από Εκείνον, που τόσον καιρό τώρα τάιζα.
Γι’ αυτό κι εγώ ήλθα…
Σαν τέλειωσε το παράπονό του, βλέπει τον µικρό Χριστό ν’ απλώνει το χεράκι
Του και να του δίνει ένα µεγάλο και ζεστό καρβέλι ψωµί.
Το χεράκι του Χριστού βγήκε από την εικόνα κι απόθεσε το ψωµί στα
χέρια του παιδιού.
Ο πατήρ Ευλόγιος, ο τραπεζάρης, που κατά την εντολή του γέροντα
παρακολουθούσε κατά πόδας τον µικρό Ονούφριο και είχε γίνει η σκιά του, είδε τα
όσα έγιναν σκαρφαλωµένος πάνω στο πλαϊνό παράθυρο της εκκλησιάς και λίγο έλειψε
να πέσει λιπόθυµος καταγής.
Ο Ονούφριος πήρε το ψωµί γεµάτος χαρά στην αγκαλιά του. Το καρβέλι ήταν
πολύ µεγάλο και µε δυσκολία το σήκωνε.
Μοσχοµύριζε µάλιστα τόσο ωραία, που η µυρωδιά του σκορπίστηκε σε όλο το
µοναστήρι κι έκαµε τους πατέρες να βγουν από τα κελιά τους και να αναζητήσουν
από πού έρχεται αυτή η ωραία µυρωδιά του φρεσκοψηµένου ψωµιού.
Με έκπληξη είδανε τότε τον Ονούφριο να βγαίνει από την εκκλησία κρατώντας
το μεγάλο καρβέλι.
Και προσπαθώντας να ισορροπήσει το βάρος πάνω στα µικρά του χέρια.
Αµέσως δυο µοναχοί έτρεξαν και τον βοήθησαν να το φέρει στην τράπεζα.
Για µέρες πολλές ολόκληρη η αδελφότητα έτρωγε και χόρταινε απ’ το
ευλογηµένο εκείνο ψωµί.
Για τον µικρό Ονούφριο ήτανε σίγουρα µια πρόγευση του άρτου, που ο Χριστός
θα τον έτρεφε στην έρηµο, όταν σαν ερηµίτης θα ζούσε εκεί για εξήντα ολόκληρα
χρόνια.»
*Aπό το βιβλίο της Άννας Ιακώβου, «Όταν γελάει ο Ουρανός», που κυκλοφορεί
από τις εκδόσεις Άθως Παιδικά
vimaorthodoxias.gr
http://www.pentapostagma.gr/
ΠΟΤΕ στο παρελθόν δεν συγκεντρώθηκε τέτοιο δαιμονικό
καύμα πάνω στον πλανήτη που φυσικά θα επηρεάσει και την Πατρίδα μας με άγνωστες
συνέπειες.
« Η Ελλάδα θα πει το ΨΩΜΙ-ΨΩΜΑΚΙ» ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Όποιος στερήθηκε ΧΡΙΣΤΟ στερήθηκε ψωμί.
Όποιος ζήτησε από τον ΧΡΙΣΤΟ ψωμί το έλαβε
πλουσιοπάροχα.
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ θα γίνει η παράδοση της ΠΟΛΗΣ στους Έλληνες. Καλόν να γνωρίζουμε και το τέλος των άσχημων καταστάσεων που βιώνουμε.
Φώτο από https://www.iefimerida.gr/
Δεν παρήγγειλε τα χαλιά για την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
ο Ερντογάν , όπως μάθαμε σήμερα , παρήγγειλε και ο ΟΥΡΑΝΟΣ τα δικά του γιατί βιάζεται περισσότερο από τον σουλτάνο.
Ενώ η τουρκία έχει τόσα φλέγοντα θέματα για να
ασχοληθεί από εξωτερικά , κοινωνικά , οικονομικά προβλήματα, αλλά και θέματα
επιδημιών, ασχολείται σήμερα μανιωδώς με την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.
Πολλοί λένε ότι ο Ερντογάν το κάνει για ψηφοθηρικούς λόγους καθαρά.
ΟΧΙ μας είπε ο Γέροντας:
-«τον Ερντογάν δεν τον νοιάζουν οι ψήφοι τώρα , έχει μέσα του μια παρόρμηση να τέμνει την ιστορία και να την ξανακαθορίσει στην οθωμανική πεπατημένη.»
-« Τον βάζει ο ΘΕΟΣ να ασχολείται με το θέμα της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ για να στραφεί η παγκόσμια προσοχή εκεί.»
- « και ξέρεις γιατί;»
- « εκεί μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ δίχως τον Ερντογάν θα υπογραφεί από τις εμπόλεμες πλευρές το τέλος του μεγάλου ηγριωμένου πολέμου και η παράδοση της ΠΟΛΗΣ στους Έλληνες που θα είναι η βολική λύση για τα θηρία του πολέμου αυτού»
Η Ποθητή Λευτεριά της Ελλάδος από την Φυλακή έρχεται και τον Τρόπο τον δείχνει ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο ΙΑΤΡΟΣ.
Φυλακή –
εξορία – καταναγκαστικά έργα ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο Ιατρός, ο Αρχιεπίσκοπος της
Ελληνικής Κριμαίας από την ανθρωποκτόνo σοβιετία. Φυλακή στα μνημόνια – εξορία
από την πραγματική ανάπτυξη – δίχως αναπνοή η Ελλάδα στους καταναγκαστικούς
φόρους , τα βάρη και τις άλλες γεωπολιτικές δουλείες. Πού είναι το ανάστημα μας τέτοιες ώρες ;
Παράλληλοι
βίοι – ορθά συμπεράσματα
Σήμερα
προστέθηκε και ο τούρκος μαζί με αυτούς που τον βάζουν για να κάνουν την
δουλειά τους εδώ στα νερά μας.
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Το
άρθρο
αυτό γράφεται γιατί.. πολύ σύντομα θα αποκαλυφτεί η πνευματική σχέση
των γεγονότων που συνέδεσαν την Ελληνιστική Χερσόνησο της Ταυρίδος βλ.
Κριμαία με την Ελλάδα.
Το 2015
αρθρογραφήσαμε σχετικά λόγους και γεγονότα με ένα ηλικιωμένο στάρετς από τα
μέρη αυτά.
«Παιδί μου
τώρα που οι Ρώσοι πάτησαν το πόδι τους στην Κριμαία βρίσκονται σε απόσταση
αναπνοής από την ΠΟΛΗ και τα ΣΤΕΝΑ, ξεπροβάλλει και η δική σας λευτεριά με την
κάθοδο τους, όχι από αυτούς αλλά από τον ίδιο ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ που έχει την
Ελλάδα σαν το σπίτι του»
Πάμε όμως
στον ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ της Ελληνικής Συμφερουπόλεως και Σεβαστουπόλεως, όπου
ελλιμενίζεται ο Ρωσικός στόλος που δυσκολεύει τον ύπνο των τούρκων.
Με
προειδοποίησε ο ΚΥΡΙΟΣ, ότι θα απελευθερωθώ, λέει ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ και
ανυπομονούσα.
Τόσοι ΑΓΙΟΙ
προειδοποίησαν και εμάς εδώ πολλά χρόνια τώρα για τα δεινά , την καταναγκαστική
οικονομική φυλακή , τα επερχόμενα και την λευτεριά μας από το ψευτορωαμαίικο
(που θα φύγει πίσω κατά τον ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ τον Αιτωλό, για να μην αναφέρουμε τον
ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ, τον Γέροντα Αμβρόσιο ,τον Γέροντα Σίμωνα τον Αρβανίτη και δεκάδες
άλλους πατέρες) και οι πιστοί σήμερα ανυπομονούν , βιάζονται και χάνουν τα
κουράγια τους, απόρροια της ολιγοπιστίας, αλλά και της πνευματικής
κατατρομοκράτησης μας με όλα τα αντίχριστα που επιβάλλουν .
Άλλοι που
είναι βολεμένοι χλευάζουν και αδιαφορούν.
Και άλλοι
δίχως ΧΡΙΣΤΟ και Ελλάδα υπόπτως προτείνουν άλλες δράσεις προβάλλοντας το
συμφέρον τους.
Το πως
ενεργεί ο ΚΥΡΙΟΣ, μας το λέει με το προσωπικό του βίωμα ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο
Ιατρός.
«Στα μισά
του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο– ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η
εξορία μου θα τελείωνε σύντομα [γράφει ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός]. Περίμενα με
ανυπομονησία να εκπληρωθεί αυτή η υπόσχεση, αλλά οι εβδομάδες περνούσαν και
τίποτα δεν άλλαζε.
Έπεσα σε
απόγνωση. Απογοητεύτηκα.
Κάποια μέρα
πήγα στην εκκλησία, γονάτισα μέσα στο ιερό και άρχισα να προσεύχομαι με δάκρυα
στον Ιησού. Η προσευχή μου είχε και ένα παράπονο, γιατί καθυστερεί ο Κύριος και
δεν εκπληρώνει την υπόσχεσή του.
Ξαφνικά
βλέπω στην εικόνα τον Ιησού Χριστό, ολοζώντανα, να αποστρέφει το πρόσωπό του
από μένα. Δεν με κοιτούσε πια. Τρόμαξα. Δεν μπορούσα και δεν τολμούσα να
ξανακοιτάξω την εικόνα.
Βγήκα σαν
βρεγμένη γάτα από το ιερό στον εξωνάρθηκα. Εκεί βρήκα τις «Πράξεις των
Αποστόλων». Το άνοιξα μηχανικά και διάβασα το πρώτο κείμενο που έπεσε στα μάτια
μου.
Δεν θυμάμαι,
δυστυχώς, ποιο ήταν το κείμενο που διάβασα, αλλά μου έκανε εντύπωση διότι
κατέκρινε τους ανθρώπους που δεν έχουν υπομονή, βιάζονται και δεν περιμένουν
την ώρα που ήρεμα θα εκπληρωθεί η υπόσχεση του Κυρίου.
Αυτό το
κείμενο με επηρέασε κατά ένα θαυμαστό τρόπο. Αποκάλυπτε την απερισκεψία μου και
το θράσος μου, ενώ συνάμα επιβεβαίωνε την υπόσχεση της απελευθέρωσής μου, την
οποία περίμενα να εκπληρωθεί τόσο ανυπόμονα.
Επέστρεψα
τότε πάλι στό Ιερό και με χαρά είδα πως πάλι στην εικόνα ο Κύριος με κοίταξε με
το φωτεινό και ήρεμο βλέμμα Του. Αυτό κι αν δεν ήταν θαύμα!» Από το λεύκωμα
“Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, ‘Αγάπησα το μαρτύριο,
Αυτοβιογραφία΄” (εκδόσεις Πορφύρα). Επιμέλεια Μητροπολίτη Αργολίδος, κ.
Νεκταρίου (Αντωνόπουλου)
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ
με μαεστρία ξεμπλέκει τα κουβάρια.
«Ο Καλός
Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή
υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζονται οι άνθρωποι να
ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ό Θεός με υπομονή τα
ξεμπλέκει.
Όταν δείτε
συμφορές στην Ελλάδα, το κράτος να βγάζη παλαβούς νόμους και να υπάρχει γενική
αστάθεια, μη φοβηθήτε· θα βοηθήσει ο Θεός!” (Άγιος Γέρων Παίσιος, το είπε το
1981)
Γι’ αυτό μή
στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ό Θεός, πού
κυβερνά τα πάντα και θα καθίσει τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθεί για
το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψει ανάλογα.
Θα αμειφθούν
αυτοί πού θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός πού κάνει το κακό.
Τελικά ό Θεός θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ό καθένας μας θα δώσει
λόγο για το τι έκανε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την
καλοσύνη.
Σήμερα
προσπαθούν να γκρεμίσουν την πίστη, γι’ αυτό αφαιρούν σιγά-σιγά από καμμιά
πέτρα, για να σωριασθεί το οικοδόμημα της πίστεως. Όλοι όμως ευθυνόμαστε για
το γκρέμισμα αυτό· όχι μόνον αυτοί πού αφαιρούν τις πέτρες και το γκρεμίζουν,
άλλα και όσοι βλέπουμε να γκρεμίζεται και δεν προσπαθούμε να το υποστυλώσουμε.
Οποίος
σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι’ αυτό. Και ό διπλανός
όμως θα δώσει λόγο, γιατί έβλεπε εκείνον να κάνη κακό στον συνάνθρωπο του και
δεν αντιδρούσε.» (ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ B΄ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ)
Αν ο
πνευματικός νόμος είναι αμείλικτος για ψιλοπράγματα πνευματικά σκεφτείτε πως θα
κατακόψει αυτούς που ξέφυγαν και καθοδηγούν άλλους στο σκοτάδια της νέας
πνευματικής σοβιετίας.
Με Πίστη και
Ελπίδα
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ αξίωσε μας μετάνοιας – σωτηρίας – πραγματικής λευτεριάς από την δουλεία που μας έβαλαν οι εχθροί σου.
Εμφάνιση της Παναγίας «Άξιον Εστί» στον Γέροντας Παΐσιο
Διηγήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος: «Τη Δευτέρα της Διακαινησίμου καθόμουν στο Αρχονταρίκι και έλεγα την ευχή. Ξαφνικά αισθάνθηκα μια ευωδία, άλλο πράγμα! Βγήκα στο διάδρομο να δω από πού προέρχεται, πήγα στην Εκκλησία, τίποτα. Βγήκα έξω στην αυλή. Η ευωδία ήταν πολύ πιο έντονη. Ακούστηκε να χτυπά το τάλαντο. Κοίταξα και είδα να κατεβαίνει προς τα κάτω η λιτανεία, και κατάλαβα ότι προέρχεται από την εικόνα της Παναγίας».
Αυτή την ημέρα γίνεται η λιτανεία της θαυματουργού εικόνος του «Ἄξιον ἐστίν». Κατεβαίνει πιο κάτω από το Κουτλουμούσι, ως το Κελλί των Αγίων Αποστόλων (Αλυπίου). Το Κελλί της «Παναγούδας» απέχει ένα χιλιόμετρο περίπου. Από αυτή την απόσταση η Παναγία έστειλε τρόπον τινά τον χαιρετισμό της στον Γέροντα.
Η εικόνα της Παναγίας, το «Ἄξιον ἐστι», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Αρχικά η εικόνα αυτή βρισκόταν σε ένα παντοκρατορινό κελί στην τοποθεσία τη λεγόμενη κοιλάδα του «Ἄδειν» κοντά και κάτω από τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα.
Την 11 Ιουνίου 980 μ.Χ. (κατά άλλους το 982 μ.Χ.) ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας μόνο τον υποτακτικό του. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του. Ακούει σε μια στιγμή να του χτυπάνε την πόρτα, ανοίγει και βλέπει έναν περαστικό να του ζητάει να τον φιλοξενήσει, πράγμα που γίνεται. Συνεχίζει ο μοναχός τον κανόνα του μέχρι που φτάνει στην θ' ωδή «Τὴν Τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ...». Τότε τον διακόπτει ο φιλοξενούμενος και του λέει: «Όχι, πρώτα θα πεις: Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς...» ως συμπλήρωμα του υπό του Κοσμά Μαϊουμά (βλέπε 14 Οκτωβρίου) Μεγαλυνάριου της Θεοτόκου. Ο μοναχός ενθουσιασμένος ζητάει να του γράψει ο νέος τον ύμνο για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός. Επειδή όμως δε βρέθηκε μελάνι και χαρτί μέσα στο κελλί, ο μυστηριώδης ξένος μοναχός χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και προσθέτοντας ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθόδοξούς, έγινε άφαντος.
Οι Αγιορείτες έστειλαν την πλάκα στον βασιλιά και στον Πατριάρχη Νικόλαο Χρυσοβέργη (βλέπε 16 Δεκεμβρίου), ο οποίος ενέκρινε την εισαγωγή του αγγελικού αυτού ύμνου στο λειτουργικό βίο της Εκκλησίας. Την δε εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος, τη μετέφεραν στο Πρωτάτο, στο οποίο καθιερώθηκε να γίνεται και η ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου.
Σύμφωνα με το αρχαίο συναξάριο, η γιορτή αυτή αρχικά τελούνταν στο Κελλί, όπου είχε γίνει το θαύμα, και μάλιστα προς τιμή του αρχάγγελου Γαβριήλ, που χωρίς άλλο ήταν ο θαυμαστός εκείνος ξένος μοναχός.
Έτσι, το Μεγαλυνάριο αυτό της Θεοτόκου που συνέθεσε ο Κοσμάς (ο επίσκοπος Μαϊουμά) σήμερα ονομάζεται «Άξιον Εστί», εκ των δύο πρώτων λέξεων του Θεομητορικού αυτού Ύμνου που έχει ως εξής:
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς,
μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον,
τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον,
καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ
καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ
τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν,
τὴν ὄντως Θεοτόκον,
σὲ μεγαλύνομεν.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι το γεγονός αυτό είναι πολύ παλαιό και τούτο μαρτυρείται από τα Μηναία της Εκκλησίας, όπου στις 11 Ιουνίου αναγράφεται: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ ἐν τῷ Ἄδειν».
Η εικόνα «Ἄξιον Ἐστί» έχει διαστάσεις 70,5x44 εκ. χωρίς την αργυρή θήκη που την περιβάλλει. Λόγω του χρόνου που πέρασε, η μορφή της Θεοτόκου ήταν πολύ σβησμένη, αλλά μετά ανακαίνιση διατηρείται σε ικανοποιητική κατάσταση και διαβάζεται η επιγραφή «Μήτηρ Θεού Καρυώτισσα». Κατασκευάστηκε στην Κωνσταντινούπολη κατά το πρότυπο της Παναγίας Ελεούσας του Κύκκου της Κύπρου, έργο του Ευαγγελιστού Λουκά και απεικονίζει την Θεοτόκο με τη μορφή που είχε λίγο πριν την κοίμησή της.
Στις 3 Οκτωμβρίου 1913 μ.Χ., μετά από ολονύκτια αγρυπνία στο Ναό του Πρωτάτου, οι Αγιορείτες μοναχοί συνέταξαν το μνημειώδες ψήφισμα της αιωνίου και αδιασπάστου ενώσεως με την Μητέρα Ελλάδα και το υπέγραψαν ένας-ένας με μετάνοια ενώπιον της εικόνας αυτής.
Η πρώτη έξοδος της εικόνος «Άξιον Εστί» από το Άγιον Όρος έγινε το 1963 μ.Χ. κατά τον εορτασμό της Χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους, όταν μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου την προσκύνησαν πλήθη πιστών. Το 1985 μ.Χ. μεταφέρθηκε με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού για προσκύνηση στη Θεσσαλονίκη, όπου οι επίσημοι της πόλεως την υποδέχθηκαν μπροστά στο Λευκό Πύργο με τιμές Αρχηγού Κράτους
Διηγήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος: «Τη Δευτέρα της Διακαινησίμου καθόμουν στο Αρχονταρίκι και έλεγα την ευχή. Ξαφνικά αισθάνθηκα μια ευωδία, άλλο πράγμα! Βγήκα στο διάδρομο να δω από πού προέρχεται, πήγα στην Εκκλησία, τίποτα. Βγήκα έξω στην αυλή. Η ευωδία ήταν πολύ πιο έντονη. Ακούστηκε να χτυπά το τάλαντο. Κοίταξα και είδα να κατεβαίνει προς τα κάτω η λιτανεία, και κατάλαβα ότι προέρχεται από την εικόνα της Παναγίας».
Αυτή την ημέρα γίνεται η λιτανεία της θαυματουργού εικόνος του «Ἄξιον ἐστίν». Κατεβαίνει πιο κάτω από το Κουτλουμούσι, ως το Κελλί των Αγίων Αποστόλων (Αλυπίου). Το Κελλί της «Παναγούδας» απέχει ένα χιλιόμετρο περίπου. Από αυτή την απόσταση η Παναγία έστειλε τρόπον τινά τον χαιρετισμό της στον Γέροντα.
Η εικόνα της Παναγίας, το «Ἄξιον ἐστι», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Αρχικά η εικόνα αυτή βρισκόταν σε ένα παντοκρατορινό κελί στην τοποθεσία τη λεγόμενη κοιλάδα του «Ἄδειν» κοντά και κάτω από τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα.
Την 11 Ιουνίου 980 μ.Χ. (κατά άλλους το 982 μ.Χ.) ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας μόνο τον υποτακτικό του. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του. Ακούει σε μια στιγμή να του χτυπάνε την πόρτα, ανοίγει και βλέπει έναν περαστικό να του ζητάει να τον φιλοξενήσει, πράγμα που γίνεται. Συνεχίζει ο μοναχός τον κανόνα του μέχρι που φτάνει στην θ' ωδή «Τὴν Τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ...». Τότε τον διακόπτει ο φιλοξενούμενος και του λέει: «Όχι, πρώτα θα πεις: Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς...» ως συμπλήρωμα του υπό του Κοσμά Μαϊουμά (βλέπε 14 Οκτωβρίου) Μεγαλυνάριου της Θεοτόκου. Ο μοναχός ενθουσιασμένος ζητάει να του γράψει ο νέος τον ύμνο για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός. Επειδή όμως δε βρέθηκε μελάνι και χαρτί μέσα στο κελλί, ο μυστηριώδης ξένος μοναχός χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και προσθέτοντας ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθόδοξούς, έγινε άφαντος.
Οι Αγιορείτες έστειλαν την πλάκα στον βασιλιά και στον Πατριάρχη Νικόλαο Χρυσοβέργη (βλέπε 16 Δεκεμβρίου), ο οποίος ενέκρινε την εισαγωγή του αγγελικού αυτού ύμνου στο λειτουργικό βίο της Εκκλησίας. Την δε εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος, τη μετέφεραν στο Πρωτάτο, στο οποίο καθιερώθηκε να γίνεται και η ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου.
Σύμφωνα με το αρχαίο συναξάριο, η γιορτή αυτή αρχικά τελούνταν στο Κελλί, όπου είχε γίνει το θαύμα, και μάλιστα προς τιμή του αρχάγγελου Γαβριήλ, που χωρίς άλλο ήταν ο θαυμαστός εκείνος ξένος μοναχός.
Έτσι, το Μεγαλυνάριο αυτό της Θεοτόκου που συνέθεσε ο Κοσμάς (ο επίσκοπος Μαϊουμά) σήμερα ονομάζεται «Άξιον Εστί», εκ των δύο πρώτων λέξεων του Θεομητορικού αυτού Ύμνου που έχει ως εξής:
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς,
μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον,
τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον,
καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ
καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ
τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν,
τὴν ὄντως Θεοτόκον,
σὲ μεγαλύνομεν.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι το γεγονός αυτό είναι πολύ παλαιό και τούτο μαρτυρείται από τα Μηναία της Εκκλησίας, όπου στις 11 Ιουνίου αναγράφεται: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ ἐν τῷ Ἄδειν».
Η εικόνα «Ἄξιον Ἐστί» έχει διαστάσεις 70,5x44 εκ. χωρίς την αργυρή θήκη που την περιβάλλει. Λόγω του χρόνου που πέρασε, η μορφή της Θεοτόκου ήταν πολύ σβησμένη, αλλά μετά ανακαίνιση διατηρείται σε ικανοποιητική κατάσταση και διαβάζεται η επιγραφή «Μήτηρ Θεού Καρυώτισσα». Κατασκευάστηκε στην Κωνσταντινούπολη κατά το πρότυπο της Παναγίας Ελεούσας του Κύκκου της Κύπρου, έργο του Ευαγγελιστού Λουκά και απεικονίζει την Θεοτόκο με τη μορφή που είχε λίγο πριν την κοίμησή της.
Στις 3 Οκτωμβρίου 1913 μ.Χ., μετά από ολονύκτια αγρυπνία στο Ναό του Πρωτάτου, οι Αγιορείτες μοναχοί συνέταξαν το μνημειώδες ψήφισμα της αιωνίου και αδιασπάστου ενώσεως με την Μητέρα Ελλάδα και το υπέγραψαν ένας-ένας με μετάνοια ενώπιον της εικόνας αυτής.
Η πρώτη έξοδος της εικόνος «Άξιον Εστί» από το Άγιον Όρος έγινε το 1963 μ.Χ. κατά τον εορτασμό της Χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους, όταν μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου την προσκύνησαν πλήθη πιστών. Το 1985 μ.Χ. μεταφέρθηκε με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού για προσκύνηση στη Θεσσαλονίκη, όπου οι επίσημοι της πόλεως την υποδέχθηκαν μπροστά στο Λευκό Πύργο με τιμές Αρχηγού Κράτους
Κρίσιμοι καιροί – χρήσιμα τα συναξάρια των ΑΓΙΩΝ της Πονεμένης και Αφυπνισμένης Ρωμιοσύνης.
Η
ρωμιοσύνη υπάρχει ακόμα και στα λιθάρια γιατί ποτίστηκαν αυτά με το αίμα των
μαρτύρων της.
Συνεχίζουμε
την σειρά της εκφαντορικής παρουσίας των Νεοφανών Αγίων Ραφαήλ , Νικολάου και
Ειρήνης.
Όχι
μόνο τότε, πριν 40 χρόνια αλλά και σήμερα να είστε από μια μεριά και να δείτε
τι θα γίνει.
Ἀπό το
βιβλίο: Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ & ΕΙΡΗΝΗΣ
τοῦ Μητροπολίτου Γουμενίσσης κ.κ. Δημητρίου. https://www.facebook.com/pg/ieramitro...
https://youtu.be/X65WG2tGTqo
Το παιχνίδι του αντίδικου δεν γίνεται στην Λιβύη – παραπλάνηση κάνει εκεί τώρα- ανοίγει δουλειές στην Κρήτη και στο ΑΙΓΑΙΟ. Η μεγάλη μπίζνα του είναι στην ΠΟΛΗ και τα Στενά – κατάλαβε ότι πλησίασε ο χρόνος και βάζει σε εφαρμογή όλα τα τρελά του σχέδια βλ. ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ- όμως εκεί μέσα θα ηττηθεί μαζί με τους συνεταίρους του.
Το ηχητικό απεστάλη από ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ από τις Καρυές Αγίου Όρους.
☦Η ομιλία του
Γέροντα Γαβριήλ του Αγιορείτη, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος 26-5/8-6-2020 στο Ι.
Κελί Αγίου Χριστοδούλου εν Πάτμο Αγίου Όρους Το ηχητικό απεστάλη από ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ
ΠΑΤΕΡΕΣ από τις Καρυές Αγίου Όρους. Το βίντεο μεταφορτώθηκε από το ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ¨ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΛΑΕ¨
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ τον πήρε μαζί του και του έδειχνε τις Εκκλησιές που θα αναστηλωθούν στην ΠΟΛΗ . Έβαζαν στους Τρούλους τον ΣΤΑΥΡΟ.
Το παρακάτω περιστατικό που θα σας αφηγηθούμε έγινε
πριν δυο χρόνια , απλώς δεν υπήρχε ευλογία για να το αναφέρουμε .
Σήμερα τα πράγματα έχουν ωριμάσει αρκετά. Από το πρωί τρέχουμε μέσω άλλων πατέρων για να βρούμε στην παλαίστρα του τον ηλικιωμένο ασκητή που μας το εκμυστηρεύθηκε .
Έτσι μας έδωσε την ευλογία του να το αναφέρουμε μαζί με τον λογισμό του, ότι δεν έχουμε μέρες για να συγκρουστούμε με τους τούρκους, αλλά ούτε έχει μέρες μετά από αυτό ο Ερντογάν.
Μας τόνισε μάλιστα, ότι ο σημερινός ηγέτης της τουρκίας είναι εργαλείο του ΘΕΟΥ μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Μας επεσήμανε επίσης, ότι μέσα από αυτά που λέει και απειλεί να κάνει εναντίων μας , φαίνεται ολοφάνερα και το δικό μας μέλλον , το πέρασμα μας δηλαδή από συμπληγάδες.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Τι συμβαίνει σήμερα στην γείτονα χώρα;
Πολλά και διάφορα, ακόμα και τρελά.
Κατέχουν οι τούρκοι την πρωτεύουσα της Ρωμιοσύνης εδώ και 567 χρόνια και πιστεύουν ακόμα ότι δεν τους ανήκει .Με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί νομίζουν ότι τελικά θα αλώσουν την Πόλη!
Για αυτό και κάθε χρόνο κάνουν εορτές ώστε να κατασιγάσουν τους φόβους τους.
Μιλάνε για την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ γιατί φοβούνται την ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ.
Γνωρίζουν πολύ καλά , μάλιστα έγιναν και μάρτυρες θαυμαστών σημείων μέσα στο λειτουργικό χώρο αυτής, αλλά και στο περιβάλλοντα χώρο της Αγίας Σοφίας τέτοιων παράδοξων.
Και δεν τα μαρτυρούν αυτά υποτιθέμενοι κρυπτοχριστιανοί, αλλά κυρίως τούρκοι που εξίστανται από την θέαση και την ακοή αυτών.
Ενώ η τουρκία έχει τόσα φλέγοντα θέματα για να ασχοληθεί από εξωτερικά , κοινωνικά , οικονομικά προβλήματα, αλλά και θέματα επιδημιών, ασχολείται σήμερα μανιωδώς με την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.
Πολλοί λένε ότι ο Ερντογάν το κάνει για ψηφοθηρικούς λόγους καθαρά.
ΟΧΙ μας είπε ο προαναφερθείς Γέροντας
-«τον Ερντογάν δεν τον νοιάζουν οι ψήφοι τώρα , έχει μέσα του μια παρόρμηση να τέμνει την ιστορία και να την ξανακαθορίσει στην οθωμανική πεπατημένη.»
-« Τον βάζει ο ΘΕΟΣ να ασχολείται με το θέμα της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ για να στραφεί η παγκόσμια προσοχή εκεί.»
- « και ξέρεις γιατί;»
- « εκεί μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ δίχως τον Ερντογάν θα υπογραφεί από τις εμπόλεμες πλευρές το τέλος του μεγάλου ηγριωμένου πολέμου και η παράδοση της ΠΟΛΗΣ στους Έλληνες που θα είναι η βολική λύση για τα θηρία του πολέμου αυτού»
Και συνεχίζουμε για να πάμε στο κυρίως θέμα μας.
Δεν είναι μόνο η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ που ζει και αναπνέει ως ζωντανός οργανισμός, είναι και τόσες άλλες ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ρημαγμένες εκκλησίες που έγιναν τζαμιά . Και σε αυτές συμβαίνουν τόσα ΘΑΥΜΑΣΤΑ, με μάρτυρες μάλιστα τούρκους.
Γνωρίζουμε από πληροφορίες , ότι σε μια συγκεκριμένη τέτοια ΟΡΘΟΔΟΞΗ εκκλησία- τζαμί, όταν μια Παρασκευή εισήλθαν τούρκοι, έβλεπαν στους τοίχους της σαν να διαδραματίζεται μέσα σε γιγαντοοθόνες όλο το λειτουργικό μιας Ορθόδοξης Ακολουθίας - ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ.
Όσοι βιντεοσκόπησαν αυτά τα παράδοξα είχαν κακά ξεμπερδέματα.
Ιερός ναός των Δώδεκα Αποστόλων Fatih Cami
Μονή της Χώρας Kariye Cami
Μονή Παντοκράτορα Zeyrek Cami
Και άλλες μικρότερες εκκλησιές που έγιναν τζαμιά ή αποθηκευτικοί χώροι ή μετατράπηκαν με τα οικοδομικά υλικά τους σε δημόσια κτίρια ή μονοκατοικίες περιτριγυρίζονται από τα φαντάσματα των Ρωμιών, όπως συνηθίζουν να λένε οι τούρκοι, αλλά και ξένοι ανατολικής προέλευσης που διαμένουν σήμερα κοντά εκεί.
Για ποιο πράγμα λάβαμε ευλογία σήμερα να αναφέρουμε, αυτό δηλ. που ακούσαμε πριν δυο χρόνια από τον
σεβάσμιο αυτό ασκητή;
Ήταν μια όμορφη καλοκαιρινή νύχτα με πολύ ζέστη.
Ο Γέροντας μετά το μεσονυκτικό βγήκε έξω στην
απλωταριά της ασκητικής παλαίστρας του.
Πήρε λίγο νερό και με τον φακό για να βλέπει ,πήγε να
δροσίσει τα νυχτολούλουδα.
Είχε ξαστεριά και άπνοια , απέναντι στην θάλασσα φαινόταν τα φώτα με τα γρι – γρι που έριχναν καλάδα.
Δεν πρόλαβε να ποτίσει τα λουλούδια και ένα χέρι τον
σήκωσε και το πήγε πάνω από τα αλιευτικά , λέγοντας τον μια αόρατη φωνή :
« Γέροντα ευλόγησε τα δίχτυα τους , το ψάρι είναι ευλογημένο και αυτό θα
ταίσει την Ελλάδα στα δύσκολα»
Όλος αυτός ο αρπαγμός του Γέροντα έγινε αστραπιαία ,
τόσο ξαφνικά που ο παππούλης αυτός δεν μπόρεσε να αισθανθεί ούτε φόβο , ούτε
έκπληξη.
Όπως μας αφηγήθηκε το όλο αυτό ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ:
-
« αισθανόμουν μόνο μια
σιγουριά, ότι με κρατούσαν Άγια Αγγελικά
χέρια. Μπορεί να περνούσα με ταχύτητα πάνω από την νήσο της Θάσου, της Σαμοθράκης
και να έβλεπα τα φώτα των χωριών τους, αλλά και τα φωτισμένα πλοία που διαπορευόταν
στο ΑΙΓΑΙΟ, αλλά παρέμενα σίγουρος, ότι δεν θα έπεφτα από αυτό το ύψος»
-
« η ταχύτητα που είχα ξαφνικά
αυξήθηκε, έλεγα μόνο την ΕΥΧΗ , τίποτε άλλο δεν μπορούσα να πω ή να ρωτήσω ,
δεν έβλεπα τίποτε , μόνο αισθανόμουν την μυρωμένη υγρασία της Θάλασσας , μέχρι που βρέθηκα ( μαζί με το
χέρι που με κρατούσε ) πάνω από μια μεγάλη Πολιτεία με πολλά φώτα , ψηλά κτίρια
, μεγάλες αποβάθρες και φωτισμένα μεγάλα πλοία.»
-
« ο άγνωστος αόρατος συνοδός
μου , μου λέει:
“ Πάρε αυτόν το ΣΤΑΥΡΟ να τον
βάλουμε στον τρούλο, στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ”
-
« τότε κατάλαβα ότι βρισκόμασταν
στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ»
-
« όμως αυτό επαναλήφθηκε σε όλες τις εκκλησίες της ΠΟΛΗΣ , έβγαζα τον
οθωμανικό τουρά και έβαζα τον ΣΤΑΥΡΟ που μου έδινε το αόρατο χέρι, που με κρατούσε»
-
« αυτό έγινε όλη την νύχτα και
αναρωτιόμουν , μα τόσες πολλές εκκλησίες
είχε η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ;»
-
« άρχισε να ξημερώνει , έβλεπα
από την ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ το πρώτο ελάχιστο φως και δεν αισθανόμουν τον ώμο και
το χέρι μου από την κούραση να τοποθετώ ΣΤΑΥΡΟΥΣ στις εκκλησίες της ΠΟΛΗΣ»
-
« ο αόρατος συνοδός μου, τότε
μου είπε :
“ πιστεύω να σημείωσες όλες τις
θέσεις των εκκλησιών γιατί σε λίγα χρόνια θα σου χρειαστεί να θυμάσαι που
βρισκόταν, όταν η ΠΟΛΗ του ΘΕΟΥ γίνει Ελληνική”
-
« δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω
για κάτι , όταν μια εκτυφλωτική λάμψη από τον πρωινό ήλιο που ήδη ανέτελλε με
έκανε να χάσω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου»
-
« Βρέθηκα όρθιος έξω από την
απλωταριά μου, το ποτιστήρι μου ήταν ακόμα γεμάτο με νερό και τα νυχτολούλουδα έκλειναν
από το φως του ήλιου της ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ»
-
« αυτό που έζησα δεν ήταν ούτε
ενύπνιο ή όραμα , ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου που δεν θα το ξεχάσω. Μετά δύο
χρόνια θα τρέχουν πολλά γεγονότα, τότε να με αναζητήσεις για να σου πω αν πρέπει
να γραφεί»
Σήμερα αυτό κάναμε και εμείς, λαμβάνοντας μάλιστα την ΕΥΧΗ του Γέροντα , το αναφέρουμε προς Δόξα του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ
ΘΕΟΥ.
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου