Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .
Γέροντα, γιὰ νὰ ἔχη κανεὶς πνευματικὴ χαρά, πρέπει νὰ εἶναι σὲ καλὴ κατάσταση;
–Ἐσὺ τί λές; Πότε θὰ ἔχη κανεὶς πνευματικὴ χαρά; ὅταν εἶναι ἀκατάστατος;
Ἡ ἐσωτερικὴ χαρὰ ἔρχεται μὲ τὴν ἐσωτερικὴ τακτοποίηση καὶ δίνει φτερὰ στὴν ψυχή. Ὅταν δὲν ζεσταθῆ ἡ ψυχὴ μὲ τὴν ἐσωτερικὴ ἐργασία, μοιάζει μὲ αὐτοκίνητο ποὺ ἔχει παγωμένη τὴν μηχανὴ καὶ τὸ σπρώχνουν, γιὰ νὰ προχωρήση.
Ἐνῶ ἡ ἐσωτερικὴ ἐργασία –ἡ ἐγρήγορση μὲ τὴν παρακολούθηση τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἡ μελέτη καὶ ἡ εὐχὴ –θερμαίνει τὴν ψυχὴ καὶ ἡ μηχανὴ παίρνει μπρὸς καὶ τρέχει. Τότε ὁ ἄνθρωπος παραβλέπει πλέον τὰ ἐξωτερικὰ καὶ κάνει ἅλματα πνευματικά.–Καὶ τότε,
Γέροντα, δὲν ἐπηρεάζεται, ἂν βρεθῆ σὲ δύσκολο περιβάλλον;
–Ὄχι,
δὲν ἐπηρεάζεται, γιατὶ κινεῖται σὲ ἄλλη ἀτμόσφαιρα· βρίσκεται ἔξω ἀπὸ αὐτὸ τὸ περιβάλλον. Καὶ ἐπειδὴ κινεῖταισὲ ἄλλη ἀτμόσφαιρα, αὐτὸ τὸ περιβάλλον δὲν τὸν ἐνοχλεῖ. Εἶναι σὰν νὰ μιλᾶνε μιὰ ἄλλη γλῶσσα ποὺ αὐτὸς δὲν τὴν γνωρίζει καὶ γι ̓ αὐτὸ δὲν καταλαβαίνει τί λένε. Καὶ καλύτερα ποὺ δὲν καταλαβαίνει, γιατί, ἂν καταλάβαινε ἔστω καὶ κάτι, θὰ πήγαινε ἡ προσοχή του πρὸς τὰ ἐκεῖ. Τώρα ὅμως εἶναι ἀφοσιωμένος στὴν γλῶσσα ποὺ γνωρίζει. Ἔτσι ἀρχίζει τὸ φτερούγισμα τὸ ἐσωτερικό. Ξέρετε τί εἶναι φτερούγισμα ἐσωτερικό; Φτερὰ ποιό ἀγγελικὸ τάγμα ἔχει; Τὰ Χερουβὶμ ἢ τὰ Σεραφίμ;
«Ἓξ πτέρυγες», ποὺ λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, ποιό τάγμα ἔχει;–Τὰ Σεραφίμ, Γέροντα.
–Ξέρετε πῶς κάνουν τὰ Σεραφίμ; Χτυποῦν τὰ φτερά τους μὲ ἕναν ρυθμό...
Ἔτσι χτυπάει καὶ ἡ καρδιά, μὲ παλμό, ὅταν ὑπάρχη φτερούγισμα ἐσωτερικό. Εἶναι πανηγύρι τότε ἡ ζωή. Ἐσεῖς ὅμως ἀκόμη εἶστε δεμένες μὲ τὸν ἑαυτό σας· δὲν λυθήκατε ἀπὸ τὸν ἑαυτό σας, κι ἔτσι ἡ καρδιὰ δὲν ἔχει ἐλευθερωθῆ, γιὰ νὰ φθάση σ ̓ αὐτὴν τὴν κατάσταση, νὰ σκιρτᾶ ἀπὸ χαρά. Γιὰ γευθῆτε, βρὲ παιδιά, πρῶτα αὐτὴν τὴν χαρὰ καὶ μετὰ ἐλᾶτε νὰ κουβεντιάσουμε!
–Ἐσὺ τί λές; Πότε θὰ ἔχη κανεὶς πνευματικὴ χαρά; ὅταν εἶναι ἀκατάστατος;
Ἡ ἐσωτερικὴ χαρὰ ἔρχεται μὲ τὴν ἐσωτερικὴ τακτοποίηση καὶ δίνει φτερὰ στὴν ψυχή. Ὅταν δὲν ζεσταθῆ ἡ ψυχὴ μὲ τὴν ἐσωτερικὴ ἐργασία, μοιάζει μὲ αὐτοκίνητο ποὺ ἔχει παγωμένη τὴν μηχανὴ καὶ τὸ σπρώχνουν, γιὰ νὰ προχωρήση.
Ἐνῶ ἡ ἐσωτερικὴ ἐργασία –ἡ ἐγρήγορση μὲ τὴν παρακολούθηση τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἡ μελέτη καὶ ἡ εὐχὴ –θερμαίνει τὴν ψυχὴ καὶ ἡ μηχανὴ παίρνει μπρὸς καὶ τρέχει. Τότε ὁ ἄνθρωπος παραβλέπει πλέον τὰ ἐξωτερικὰ καὶ κάνει ἅλματα πνευματικά.–Καὶ τότε,
Γέροντα, δὲν ἐπηρεάζεται, ἂν βρεθῆ σὲ δύσκολο περιβάλλον;
–Ὄχι,
δὲν ἐπηρεάζεται, γιατὶ κινεῖται σὲ ἄλλη ἀτμόσφαιρα· βρίσκεται ἔξω ἀπὸ αὐτὸ τὸ περιβάλλον. Καὶ ἐπειδὴ κινεῖταισὲ ἄλλη ἀτμόσφαιρα, αὐτὸ τὸ περιβάλλον δὲν τὸν ἐνοχλεῖ. Εἶναι σὰν νὰ μιλᾶνε μιὰ ἄλλη γλῶσσα ποὺ αὐτὸς δὲν τὴν γνωρίζει καὶ γι ̓ αὐτὸ δὲν καταλαβαίνει τί λένε. Καὶ καλύτερα ποὺ δὲν καταλαβαίνει, γιατί, ἂν καταλάβαινε ἔστω καὶ κάτι, θὰ πήγαινε ἡ προσοχή του πρὸς τὰ ἐκεῖ. Τώρα ὅμως εἶναι ἀφοσιωμένος στὴν γλῶσσα ποὺ γνωρίζει. Ἔτσι ἀρχίζει τὸ φτερούγισμα τὸ ἐσωτερικό. Ξέρετε τί εἶναι φτερούγισμα ἐσωτερικό; Φτερὰ ποιό ἀγγελικὸ τάγμα ἔχει; Τὰ Χερουβὶμ ἢ τὰ Σεραφίμ;
«Ἓξ πτέρυγες», ποὺ λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, ποιό τάγμα ἔχει;–Τὰ Σεραφίμ, Γέροντα.
–Ξέρετε πῶς κάνουν τὰ Σεραφίμ; Χτυποῦν τὰ φτερά τους μὲ ἕναν ρυθμό...
Ἔτσι χτυπάει καὶ ἡ καρδιά, μὲ παλμό, ὅταν ὑπάρχη φτερούγισμα ἐσωτερικό. Εἶναι πανηγύρι τότε ἡ ζωή. Ἐσεῖς ὅμως ἀκόμη εἶστε δεμένες μὲ τὸν ἑαυτό σας· δὲν λυθήκατε ἀπὸ τὸν ἑαυτό σας, κι ἔτσι ἡ καρδιὰ δὲν ἔχει ἐλευθερωθῆ, γιὰ νὰ φθάση σ ̓ αὐτὴν τὴν κατάσταση, νὰ σκιρτᾶ ἀπὸ χαρά. Γιὰ γευθῆτε, βρὲ παιδιά, πρῶτα αὐτὴν τὴν χαρὰ καὶ μετὰ ἐλᾶτε νὰ κουβεντιάσουμε!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -156
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου