Ἡ δικαιολογία ὀφείλεται στὸν ἐγωισμό.
Τοῦ Γέροντος Παϊσίου
-Γέροντα, ὅταν δὲν δικαιολογῶ τοὺς
ἄλλους γιὰ μία πράξη τους, αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἔχω σκληρὴ καρδιά;
-Δὲν δικαιολογεῖς τοὺς ἄλλους καὶ
δικαιολογεῖς τὸν ἑαυτό σου; Μεθαύριο καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰ σὲ δικαιολογήσει.
Μπορεῖ σὲ μία στιγμὴ ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου νὰ γίνει σκληρὴ σὰν πέτρα, ἂν φερθεῖ
μὲ κακία, καὶ σὲ μία στιγμὴ νὰ γίνει πολὺ τρυφερή, ἂν φερθεῖ μὲ ἀγάπη. Νὰ ἀποκτήσεις
μητρικὴ καρδιά. Βλέπεις, ἡ μάνα ὅλα τὰ συγχωρεῖ καὶ καμμιὰ φορᾶ κάνει πὼς δὲν
βλέπει.
Ὅποιος κάνει σωστὴ πνευματικὴ ἐργασία,
γιὰ ὅλους βρίσκει ἐλαφρυντικά, ὅλους τους δικαιολογεῖ, ἐνῶ τὸν ἑαυτὸ τοῦ ποτὲ δὲν
τὸν δικαιολογεῖ, ἀκόμη καὶ ὅταν ἔχει δίκαιο. Πάντοτε λέει ὅτι φταίει, γιατί
σκέφτεται ὅτι δὲν ἀξιοποιεῖ τὶς εὐκαιρίες ποὺ τοῦ δίνονται. Βλέπει λ.χ. ἕναν νὰ
κλέβει καὶ σκέφτεται ὅτι καὶ ὁ ἴδιος, ἂν δὲν εἶχε βοηθηθεῖ, θὰ ἔκλεβε
περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν καὶ λέει: «Ὁ Θεὸς ἐμένα μὲ βοήθησε, ἀλλὰ ἐγὼ οἰκειοποιήθηκα
τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου