Aγίου Παϊσίου Αγιορείτου

 


























 Γέροντα, πώς εφαρμόζεται ή θεία δικαιοσύνη σέ κάποιον πού σφάλλει;
-Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη λέει: Έσφαλες; Πρέπει νά τιμωρηθής. Ή θεία δικαιοσύνη λέει: Αναγνωρίζεις το λάθος σου καί μετανοείς; Συγχωρείσαι. Βλέπεις, ακόμη καί άπό τόν ανθρώπινο νόμο δικάζεται μέ επιείκεια κάποιος πού κάνει ένα έγκλημα, όταν μετανοή ειλικρινά καί πάη μόνος του καί τό όμολογή, ενώ δέν υπάρχει καμμία υποψία γιά το πρόσωπο του. Καί αν από τους ανθρώπους δικάζεται με επιείκεια, πόσο μάλλον άπό τον δικαιοκρίτη καί πολυεύσπλαχνο Θεό!
Είμαστε στα χέρια του Θεοϋ. Ό Θεός μάς παρακολουθεί μέ ακρίβεια καί γνωρίζει την καρδιά του καθενός. Δεν θά μάς άδικήση. Άφου υπάρχει θεία δικαιοσύνη καί θεία ανταπόδοση, καί δ Θεός μάς αγαπάει -τό κυριώτερο απ' όλα -, ό,τι καλό κάνει κανείς δέν χάνεται. Γι' αυτό είναι χαμένος, τελείως λειψός, όποιος ζητάει νά δικαιωθή άπό τους ανθρώπους.
Σήμερα ή ζωή μας έγινε άχαρη καί δύσκολη, γιατί λιγόστεψε ό ηρωισμός, τό φιλότιμο. Ακόμη καί πνευματικοί άνθρωποι σκέφτονται μπακαλίστικα. Φθάνουν νά ζουν μία ζωή δήθεν πνευματική. Κοιτάνε νά απολαύσουν ό,τι θέλουν, μέχρι εκεί πού δέν κολάζονται. Λογαριάζουν: ¨Αυτό κολάζει; δέν κολάζει. Άρα μπορώ νά τό απολαύσω.
Στο θέμα τής νηστείας π.χ. λένε: ¨Αύριο είναι Παρασκευή. Έ, απόψε μπορώ νά φάω κρέας μέχρι δώδεκα παρά πέντε τήν νύχτα φέρε λοιπόν νά φάμε. Μετά τις δώδεκα όμως δέν κάνει αλλάζει ή μέρα είναι αμαρτία³.
Δηλαδή, θέλουν καί τόν Παράδεισο νά μή χάσουν, άλλα καί αυτήν τήν ζωή νά τήν απολαύσουν. Έτσι αντιμετωπίζουν καί τήν αμαρτία καί τήν κόλαση μέ τρόπο μπακαλίστικο. Άν όμως σκέφτονταν φιλότιμα, θά έλεγαν:
¨Ό Χριστός σταυρώθηκε καί υπέφερε τόσα γιά μένα κι έγώ πώς νά Τόν πληγώσω μέ μιά αμαρτωλή πράξη μου; Δέν θέλω νά πάω στην κόλαση, όχι γιά τίποτε άλλο, άλλα γιατί δεν θά αντέξω νά στενοχωριέται ό Χριστός, πού θά είμαι στην κόλαση.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου.