Να ζητούμε το έλεος του Θεού για τον εαυτό μας και για τους άλλους
Όταν, Γέροντα, προσεύχωμαι για κάποιον και νιώσω κατάνυξη, τότε σταματώ
να εύχωμαι για εκείνον και κάνω ευχή για τον εαυτό μου.
– Γιατί; Δεν έχει ανάγκη εκείνος από προσευχή;
– Έχει, Γέροντα, αλλά σκέφτομαι να κάνω εκείνη την ώρα ευχή για μένα, γιατί
δεν ξέρω πότε θα νιώσω πάλι κατάνυξη.
– Καλά, εσύ να καλοπερνάς και για τον άλλον να λές: «Δεν βαριέσαι»; Τουλάχιστον να λές: «Ελέησον ημάς». Μέσα στο «ημάς» περιλαμβάνεται και ο εαυτός σου και όλοι οι άλλοι.
Εγώ λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς. Ελέησε όλους κι εμένα το κτήνος».
Πολύ βοηθάει να χωρίζουμε την προσευχή μας σε τρία μέρη: ένα για τον εαυτό μας, ένα για τους ζώντες και ένα για τους κεκοιμημένους. Αν και με αυτόν τον τρόπο πάλι για τον εαυτό μας κάνουμε περισσότερη προσευχή, γιατί ο εαυτός μας είναι ένας, ενώ οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι είναι αμέτρητοι.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.