ΠΑΤΗΡ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ
π. Θεολόγος ο " κουφός" από τα Κατουνάκια και άγιος Παίσιος
μαρτυρία κυρίου Αναστάση
Το 1992 μας διηγείται ο κύριος Αναστάσης είχαν επισκεφτεί και φιλοξενούνταν εκεί, με ένα δικό του άνθρωπο μαζί, σε ένα κελλί στην σκήτη της μικράς Αγίας Άννας. Εκεί που συζητούσαν με τους πατέρες της καλλύβης ακούστηκαν κάποιες δυνατές φωνές από έξω. "Θα είναι ο πατήρ Θεολόγος" είπαν οι πατέρες, δεν ακούει και φωνάζει λίγο δυνατά. Είναι πολύ καλός ο γέροντας και με χάρισμα" μας είπαν. Ζει εδώ στα Κατουνάκια λίγο παραπέρα και μένει μόνος του σε ένα φτωχό καλλυβάκι, κάπου κάπου τους στέλνουμε καμμιά ευλογία, γιατί είναι πολύ φτωχός, αλλά αγωνιστής μοναχός. Όντως φαινόταν μεγάλος σε ηλικία και πολύ κουρασμένος από την άσκηση ο γέροντας.
Εμείς φιλοξενούμασταν εκεί στην καλλύβη για λίγες μέρες και η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να ακούσουμε και κάποιον λόγο από αγιασμένες μορφές της περιοχής. Ήταν βέβαια γνωστό ότι εκεί στην περιοχή ζούσε κι ο γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, αλλά ήταν άρρωστος. Την μεθεπόμενη θα επισκεπτόμασταν και τον γέροντα Παΐσιο στην Παναγούδα και για να πω την αλήθεια εγώ είχα ετοιμάσει και 9 ερωτήσεις, περισσότερο οικογενειακής και προσωπικής φύσεως και τις είχα καταγράψει σε ένα χαρτάκι να τις θέσω στον πατέρα Παΐσιο. Τον γνώριζα, τον Άγιο τώρα πλέον Παΐσιο, και τον είχα επισκεφτεί άρκετες φορές πριν, αλλά αλήθεια δεν τον είχα απασχολήσει ποτέ με προσωπικά θέματα παρά μόνο μια φορά με μια τελείως επουσιώδη ερώτηση. Ε! είπα αφού θα πάμε πολύ πρωί και μάλλον θα είναι μόνος του, (γιατί τα λεωφορεία με τον κόσμο ερχόταν απόγευμα και τότε πάντα είχε πολύ κόσμο), ευκαιρία είναι να ρωτήσω στον π. Παΐσιο αυτά που με απασχολούσαν. Πάμε τώρα στην ουσία του πράγματος. Μπήκε μέσα ο πατήρ Θεολόγος, μας χαιρέτησε, ε ήταν και λίγο φλυαρός απ` ότι μας τόνισαν οι πατέρες και μας ρωτούσε από που είμαστε, που ζούμε, επάγγελμα κλπ. Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυπίστεψα, γιατί δεν είχα ξανακούσει κάτι ποτέ γι´ αυτόν, ότι είναι αυτό το χαρισματικό πρόσωπο όπως μας τον παρουσίασαν οι πατέρες. Δεν άκουγε κιόλας, εμείς βέβαια αν χρειαζόταν του γράφαμε και τις ερωτήσεις σε ενα χαρτί, γιατί ενώ είχε το αισθητήριο να διαβάζει το στόμα μας όταν ρωτούσαμε, καμμιά φορά οι ερωτήσεις ήταν μεγάλες και έπρεπε να τις γράφουμε. Μας έλεγε πολλά κι ωραία και μας άρεσε σιγά σιγά ο λόγος αυτού του παράξενου επισκέπτη! Κάποια στιγμή άρχισε να αναπτύσσει θέματα. Ξεκινούσε μόνος του, έκανε ανάλυση του θέματος που ξεκινούσε, περίμενε κάποια τυχόν ερώτηση και μετά μόνος του πήγαινε σε επόμενο θέμα. Το παράδοξο!! Σε όλη αυτήν την διαδικασία, είχαν απαντηθεί χωρίς καν να ερωτηθεί ο γέρων και οι 9 ερωτήσεις μου!!! Το μόνο που έκανα εγώ με διακριτικό βέβαια τρόπο ήταν να γράφω κάπου κάπου και κάποια διευκρινιστική ερώτηση, όλα τα άλλα τα είχε αναλάβει μόνος του ο πατήρ Θεολόγος. Τότε κατάλαβα ότι το Άγιον Όρος έχει και τους γνωστούς, αλλά και τους αγνώστους Αγίους του και ότι εκεί μέσα δεν ξέρεις πότε , που και πως θα βρεθεί ένα αληθινό διαμάντι του Θεού, ώστε να ωφεληθούμε όλοι όσοι ψάχνουμε τέτοιες αγιασμένες ψυχές. Μας μίλησε στο τέλος της συζήτησης με πάρα πολύ μεγάλη έμφαση, χωρίς καν να υπάρξει καμμιά τέτοια ερώτηση η υπόνοια για κάποια τέτοια αμαρτία απο κανέναν που τον ακούγαμε και για μια αμαρτία. Αυτή η αμαρτία δυστυχώς είναι πάρα πολύ διαδεδομένη πλέον σε άντρες και γυναίκες μεταξύ του ιδίου ή του ετέρου φύλου.Την ονόμασε σαν "αρσενοκοιτία" και του λέμε "μα αυτό αφορά μόνο το ανδρικό φύλο". "Η αμαρτία είναι η ίδια ακριβώς κι αφορά και τα δυο φύλα" μας είπε, "μόνο που είναι ακόμη χειρότερο να γίνεται και στα ζευγάρια". "Μα του είπαμε , εμείς είμαστε παντρεμένοι και δεν κάνουμε αυτήν την αμαρτία"!! " Ναι, μας είπε, αλλά πρέπει να γνωρίζετε πόσο απεχθής είναι στον Θεό και να το λέτε παντού". Πήγαμε όπως είχαμε προγραμματίσει και στον άγιο Παΐσιο μετά, όντως τον βρήκαμε τελείως μόνο του, μας καλωσόρισε με μια φράση " ..βρε καλώς τα παιδιά από την Γ......" χωρίς καν να έχει ξαναδεί τον άνθρωπο που ήταν μαζί μου, ούτε βέβαια να έχει μιλήσει ποτέ κανείς γι´ αυτόν στον γέροντα Παΐσιο. Τώρα είναι αλήθεια, εγώ είχα πάει με άδειο το ερωτηματολόγιο μου, γιατί ήδη είχα λάβει με τον πλέον σαφή τρόπο όλες τις απαντήσεις που έψαχνα. Όμως κι ο πατήρ Παΐσιος δεν μας άφησε στενοχωρημένους , συζητήσαμε πολλά κι ενδιαφέροντα θέματα και για την σχέση ζήλειας στα ανδρόγυνα επίσης. Μας είπε πως πρέπει να είμαστε σαν τις μαλακές πέτρες οι άντρες, γιατί οι γυναίκες είναι λίγο πιο επιθετικές όταν ζηλεύουν. Όταν λοιπόν υπάρχει έντονη αψιμαχία μεταξύ του ανδρός συζύγου και της γυναικός του μας έλεγε: "αν φωνάζει ο ένας , φωνάζει κι ο άλλος ακόμα πιο πολύ, τότε είναι σαν τις σκληρές πέτρες που χτυπά η μια πάνω στην άλλη και ξαναχτυπά, βγαίνει σπίθα κι ανάβει η φωτιά που φέρνει μετά τα διαζύγια. Αν όμως ο ένας γίνει μαλακή πέτρα και χαμηλώνει τους τόνους τότε όσο κι αν χτυπά η άλλη πέτρα δεν γίνεται τίποτα, απλά σιγά σιγά ξεθυμαίνει το άλλο πρόσωπο και έρχεται η ηρεμία. Άλλωστε η γυναίκα αν την καλοπιάσεις, με ένα γλυκό λόγο, ένα χάδι στα μαλλιά θα ηρεμήσει και όλα μέλι γάλα μετά". Μας είπε κι άλλα ωραία, αλλά αυτά είχαν κυρίως σχέση με εμάς.
http://logixaritoskaisofias.blogspot.gr
μαρτυρία κυρίου Αναστάση
Το 1992 μας διηγείται ο κύριος Αναστάσης είχαν επισκεφτεί και φιλοξενούνταν εκεί, με ένα δικό του άνθρωπο μαζί, σε ένα κελλί στην σκήτη της μικράς Αγίας Άννας. Εκεί που συζητούσαν με τους πατέρες της καλλύβης ακούστηκαν κάποιες δυνατές φωνές από έξω. "Θα είναι ο πατήρ Θεολόγος" είπαν οι πατέρες, δεν ακούει και φωνάζει λίγο δυνατά. Είναι πολύ καλός ο γέροντας και με χάρισμα" μας είπαν. Ζει εδώ στα Κατουνάκια λίγο παραπέρα και μένει μόνος του σε ένα φτωχό καλλυβάκι, κάπου κάπου τους στέλνουμε καμμιά ευλογία, γιατί είναι πολύ φτωχός, αλλά αγωνιστής μοναχός. Όντως φαινόταν μεγάλος σε ηλικία και πολύ κουρασμένος από την άσκηση ο γέροντας.
Εμείς φιλοξενούμασταν εκεί στην καλλύβη για λίγες μέρες και η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να ακούσουμε και κάποιον λόγο από αγιασμένες μορφές της περιοχής. Ήταν βέβαια γνωστό ότι εκεί στην περιοχή ζούσε κι ο γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, αλλά ήταν άρρωστος. Την μεθεπόμενη θα επισκεπτόμασταν και τον γέροντα Παΐσιο στην Παναγούδα και για να πω την αλήθεια εγώ είχα ετοιμάσει και 9 ερωτήσεις, περισσότερο οικογενειακής και προσωπικής φύσεως και τις είχα καταγράψει σε ένα χαρτάκι να τις θέσω στον πατέρα Παΐσιο. Τον γνώριζα, τον Άγιο τώρα πλέον Παΐσιο, και τον είχα επισκεφτεί άρκετες φορές πριν, αλλά αλήθεια δεν τον είχα απασχολήσει ποτέ με προσωπικά θέματα παρά μόνο μια φορά με μια τελείως επουσιώδη ερώτηση. Ε! είπα αφού θα πάμε πολύ πρωί και μάλλον θα είναι μόνος του, (γιατί τα λεωφορεία με τον κόσμο ερχόταν απόγευμα και τότε πάντα είχε πολύ κόσμο), ευκαιρία είναι να ρωτήσω στον π. Παΐσιο αυτά που με απασχολούσαν. Πάμε τώρα στην ουσία του πράγματος. Μπήκε μέσα ο πατήρ Θεολόγος, μας χαιρέτησε, ε ήταν και λίγο φλυαρός απ` ότι μας τόνισαν οι πατέρες και μας ρωτούσε από που είμαστε, που ζούμε, επάγγελμα κλπ. Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυπίστεψα, γιατί δεν είχα ξανακούσει κάτι ποτέ γι´ αυτόν, ότι είναι αυτό το χαρισματικό πρόσωπο όπως μας τον παρουσίασαν οι πατέρες. Δεν άκουγε κιόλας, εμείς βέβαια αν χρειαζόταν του γράφαμε και τις ερωτήσεις σε ενα χαρτί, γιατί ενώ είχε το αισθητήριο να διαβάζει το στόμα μας όταν ρωτούσαμε, καμμιά φορά οι ερωτήσεις ήταν μεγάλες και έπρεπε να τις γράφουμε. Μας έλεγε πολλά κι ωραία και μας άρεσε σιγά σιγά ο λόγος αυτού του παράξενου επισκέπτη! Κάποια στιγμή άρχισε να αναπτύσσει θέματα. Ξεκινούσε μόνος του, έκανε ανάλυση του θέματος που ξεκινούσε, περίμενε κάποια τυχόν ερώτηση και μετά μόνος του πήγαινε σε επόμενο θέμα. Το παράδοξο!! Σε όλη αυτήν την διαδικασία, είχαν απαντηθεί χωρίς καν να ερωτηθεί ο γέρων και οι 9 ερωτήσεις μου!!! Το μόνο που έκανα εγώ με διακριτικό βέβαια τρόπο ήταν να γράφω κάπου κάπου και κάποια διευκρινιστική ερώτηση, όλα τα άλλα τα είχε αναλάβει μόνος του ο πατήρ Θεολόγος. Τότε κατάλαβα ότι το Άγιον Όρος έχει και τους γνωστούς, αλλά και τους αγνώστους Αγίους του και ότι εκεί μέσα δεν ξέρεις πότε , που και πως θα βρεθεί ένα αληθινό διαμάντι του Θεού, ώστε να ωφεληθούμε όλοι όσοι ψάχνουμε τέτοιες αγιασμένες ψυχές. Μας μίλησε στο τέλος της συζήτησης με πάρα πολύ μεγάλη έμφαση, χωρίς καν να υπάρξει καμμιά τέτοια ερώτηση η υπόνοια για κάποια τέτοια αμαρτία απο κανέναν που τον ακούγαμε και για μια αμαρτία. Αυτή η αμαρτία δυστυχώς είναι πάρα πολύ διαδεδομένη πλέον σε άντρες και γυναίκες μεταξύ του ιδίου ή του ετέρου φύλου.Την ονόμασε σαν "αρσενοκοιτία" και του λέμε "μα αυτό αφορά μόνο το ανδρικό φύλο". "Η αμαρτία είναι η ίδια ακριβώς κι αφορά και τα δυο φύλα" μας είπε, "μόνο που είναι ακόμη χειρότερο να γίνεται και στα ζευγάρια". "Μα του είπαμε , εμείς είμαστε παντρεμένοι και δεν κάνουμε αυτήν την αμαρτία"!! " Ναι, μας είπε, αλλά πρέπει να γνωρίζετε πόσο απεχθής είναι στον Θεό και να το λέτε παντού". Πήγαμε όπως είχαμε προγραμματίσει και στον άγιο Παΐσιο μετά, όντως τον βρήκαμε τελείως μόνο του, μας καλωσόρισε με μια φράση " ..βρε καλώς τα παιδιά από την Γ......" χωρίς καν να έχει ξαναδεί τον άνθρωπο που ήταν μαζί μου, ούτε βέβαια να έχει μιλήσει ποτέ κανείς γι´ αυτόν στον γέροντα Παΐσιο. Τώρα είναι αλήθεια, εγώ είχα πάει με άδειο το ερωτηματολόγιο μου, γιατί ήδη είχα λάβει με τον πλέον σαφή τρόπο όλες τις απαντήσεις που έψαχνα. Όμως κι ο πατήρ Παΐσιος δεν μας άφησε στενοχωρημένους , συζητήσαμε πολλά κι ενδιαφέροντα θέματα και για την σχέση ζήλειας στα ανδρόγυνα επίσης. Μας είπε πως πρέπει να είμαστε σαν τις μαλακές πέτρες οι άντρες, γιατί οι γυναίκες είναι λίγο πιο επιθετικές όταν ζηλεύουν. Όταν λοιπόν υπάρχει έντονη αψιμαχία μεταξύ του ανδρός συζύγου και της γυναικός του μας έλεγε: "αν φωνάζει ο ένας , φωνάζει κι ο άλλος ακόμα πιο πολύ, τότε είναι σαν τις σκληρές πέτρες που χτυπά η μια πάνω στην άλλη και ξαναχτυπά, βγαίνει σπίθα κι ανάβει η φωτιά που φέρνει μετά τα διαζύγια. Αν όμως ο ένας γίνει μαλακή πέτρα και χαμηλώνει τους τόνους τότε όσο κι αν χτυπά η άλλη πέτρα δεν γίνεται τίποτα, απλά σιγά σιγά ξεθυμαίνει το άλλο πρόσωπο και έρχεται η ηρεμία. Άλλωστε η γυναίκα αν την καλοπιάσεις, με ένα γλυκό λόγο, ένα χάδι στα μαλλιά θα ηρεμήσει και όλα μέλι γάλα μετά". Μας είπε κι άλλα ωραία, αλλά αυτά είχαν κυρίως σχέση με εμάς.
http://logixaritoskaisofias.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου