Ο μοναχός βέβαια δεν λέει ποτέ «νά σώσω τον κόσμο», αλλά προσεύχεται για την σωτηρία όλου του κόσμου, παράλληλα με την δική του.
Και όταν ο Καλός Θεός ακούση την προσευχή του και βοηθήση τον κόσμο, πάλι ο μοναχός δεν λέει «εγώ έσωσα τον κόσμο», αλλά «ο Θεός έσωσε τον κόσμο».
Ο μοναχός πρέπει να φθάση σε τέτοια κατάσταση που να πή: «Θεέ μου, μη με κοιτάς, μη με ελεής εμένα, αλλά τον κόσμο».
Όχι γιατί δεν έχει ανάγκη ο ίδιος του ελέους του Θεού, αλλά γιατί έχει πολλή αγάπη για τον κόσμο.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»

 https://el-gr.facebook.com/MonachosPaisiosAgioreites