Η φτηνή αγάπη πάντα αποβλέπει σε συμφέρον, και όποιος Χριστιανός την ζη, επειδή είναι λίγη αυτή η αγάπη, έχει όριο το μέχρι εκεί που δεν κολάζει, για να απολαμβάνη τα του κόσμου. Λόγου χάρη να τρώη [//207] μέχρι τα μεσάνυκτα τις Αποκριές (μέχρι δώδεκα παρά πέντε λεφτά) και να θέλη να απολαμβάνη και κάθε κοσμική χαρά μέχρις εκεί που δεν κολάζει, να έχη μετά και την απαίτηση, γιατί δεν νιώθει την αγάπη του Θεού μέσα του κ.λπ. (μέσα στην φτηνή αγάπη του). Η ακριβή (θερμή) αγάπη, που θυσιάζεται και δεν τρώει κοσμικά, τρώγεται από την αγάπη του Θεού εσωτερικά, και τότε όλη η ζωή του ανθρώπου είναι μια συνεχής Σαρακοστή, και όλες οι μέρες του είναι μια συνεχής χαρά της Λαμπρής.
Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά, και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρως, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθή, και ενώνεται με τον Θεό. Η έξαλλη αυτή κατάσταση, η Πνευματική, βγάζει τον άνθρωπο όχι μόνον έξω του εαυτού του, αλλά και αυτήν την καρδιά ακόμη την βγάζει έξω από την σάρκα (τις σαρκικές επιθυμίες), και δίνεται πια ολοκληρωμένη και λαμπικαρισμένη στον Θεό.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: Επιστολές
https://el-gr.facebook.com
https://el-gr.facebook.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου