Θαύματα μετά την κοίμησή του

Ο Γέροντας δεν έπαυσε να βοηθά τους ανθρώπους και μετά την κοίμησή του. «Ου μόνον γαρ ηνίκα εν σαρκί υπήρχενεθαυματούργει εν τοις ανθρώποις, αλλά και μετά την αυτού τελευτήν, … ουκ απέστη ημών, αλλά μετά μείζονος βοηθείας κήδεταί τε και επιμελείται ημών». Απαλλαγμένος πλέον από το φθαρτό και ευπαθές σαρκίο του μπορεί γρηγορότερα και πιο άνετα να τρέχει «εις βοήθεια των πίστει επικαλουμένων αυτόν», ενίοτε και αυτόκλητος σε πολλούς που δεν είχαν ακούσει τίποτε γι’ αυτόν και αδιάφορους για την πίστη. Οι άνθρωποι καταφεύγουν στον Γέροντα και ζητούν τις πρεσβείες του, επειδή πιστεύουν στην αγιότητά του. Ο τάφος του έγινε πανορθόδοξο προσκύνημα. Έχει πολλή ευλογία και χάρι. Συγκεντρώνει τους πονεμένους και παρηγορεί τους θλιμμένους. Έγινε νέα κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Θεραπεύονται ασθενείς και γίνονται πολλά θαύματα. Και το κελλάκι του στο Άγιον Όρος έγινε, επίσης, προσκύνημα. Καθημερινά περνούν επισκέπτες που είχαν γνωρίσει τον Γέροντα και ευεργετήθηκαν, για να τον ευχαριστήσουν ή άλλοι για να δουν που ζούσε.

Τα θαυμαστά γεγονότα που κάνουν οι Άγιοι, εμφανίσεις και θεραπείες, τα βλέπουμε και στον Γέροντα και μετά την κοίμησή του. Ιδιαιτέρως θεραπεύει καρκινοπαθείς και δαιμονισμένους. Εμφανίζεται και σώζει πολλούς από τροχαία δυστυχήματα. Πολλοί ασθενείς τον είδαν μέσα στα Νοσοκομεία. Διάφορα προσωπικά του αντικείμενα θαυματουργούν και εκπέμπουν άρρητη ευωδία.

Είναι αμέτρητα τα μετά την κοίμηση θαύματα του Γέροντα και συνεχώς γίνονται και νέα.

«Δια του λόγου το αληθές» σημειώνονται στην συνέχεια επιλεκτικά ελάχιστα, επιβεβαιωμένα και μαρτυρημένα από αυτόπτες μάρτυρες.

Ο Γέροντας Παΐσιος «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ»