Παναγούδα –Σουρωτή . Όσο βαστάει μια ευχή…
Κρατώ τα μάτια σφαλιστά .
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με .
Όλα
πιο καθαρά μπροστά μου . Την ομίχλη του ο Άθωνας την στολίζεται μονάχος
. Και κείνη δεν παραπονιέται …Στην κορυφή της Μεταμόρφωσης προτιμά να
παραμένει σαν άλλος μετανοημένος μαθητής …Καλόν ημάς εστί ώδε είναι …
Βήματα
απαράλλαχτα , μετρημένα τώρα στο μονοπάτι του Ουρανού …Πατήματα στο
χώμα , σκαμμένοι οδοδείκτες για το κελί του Αγίου . Η γη κρατά στο
φόρεμά της , μονάχα όσα με φιλότιμο πόνο και πίστη χαράχτηκαν απάνω της .
Για τα άλλα βρίσκει χώμα ξερικό και τα απαλείφει στη στιγμή .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου