Ἡ μεγαλύτερη περιουσία γιὰ τὸν κόσμο εἶναι ἡ εὐχή τῶν γονέων.
Ὅπως καὶ στὴν μοναχική ζωή ἡ μεγαλύτερη εὐλογία εἶναι νὰ πάρης τὴν εὐχή τοῦ Γέροντά σου.
Γι' αὐτὸ λένε: «Νὰ πάρης τὴν εὐχή τῶν γονέων».
Μία μάνα, θυμᾶμαι, εἶχε τέσσερα παιδιά καὶ ἔκλαιγε ἡ καημένη: «Θὰ πεθάνω μὲ τὸν καημό, μοῦ ἔλεγε, δὲν παντρεύτηκε κανένα παιδί. Κάνε προσευχή».
Χήρα γυναίκα ἐκείνη, ὀρφανά αὐτα τούς πόνεσα.
Κάνω προσευχή, κάνω προσευχή, τίποτε.
Λέω, «κάτι συμβαίνει ἐδώ». «Μας ἔχουν κάνει μάγια», ἔλεγαν τὰ παιδιά.
«Δὲν εἶναι μάγια, φαίνεται αὐτό, ὅταν εἶναι ἀπὸ μάγια.
Μήπως σᾶς καταριόταν ἡ μάνα σας;»,
τὰ ρωτάω.
«Ναί, Πάτερ, μοῦ λένε, ἡ μητέρα μας, ὅταν ἤμασταν μικρά, ἐπειδή ἤμασταν πολύ ζωηρά, μᾶς ἔλεγε συνέχεια ἀπὸ τὸ πρωί μέχρι τὸ βράδυ: «Κούτσουρα νὰ μείνετε, κούτσουρα νὰ μείνετε».
«Πάτε νὰ τραντάξετε τὴν μάνα σας, τὰ λέω, καὶ νὰ τῆς πῆτε νὰ μετανοήση, νὰ ἐξομολογηθῆ καὶ ἀπὸ 'δω καὶ πέρα νὰ σᾶς δίνει εὐχές συνέχεια».
Μέσα σὲ ἑνάμισι χονο παντρεύτηκαν καὶ τὰ τέσσερα.
Ἐκείνη ἡ καημένη ἦταν χήρα γυναίκα, ἦταν, φαίνεται, καὶ στενόκαρδη, καὶ ἐκεῖνα ζωηρά, τὴν ἔσκαγαν, καὶ ἔτσι τὰ καταριόταν.

Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου!!