Στις 23 Μαρτίου του 1993 επισκεφθήκαμε με τρείς Φλωρινιώτες τον Γέροντα Πα'ίσιο στην Παναγούδα,οι οποίοι σημειωτέον είχαν ξαναεπισκεφθεί τον γέροντα.
Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και είχε πολλή υγρασία.
Όταν φθάσμε στην Παναγούδα,εκεί περίμεναν τον γέροντα γύρω στους εκατό προσκυνητές.Αφού φάγαμε τα λουκουμάκια,ήπιαμε και νερό,περιμέναμε γύρω στις δύο ώρες να βγεί ο γέροντας από το κελλί του.
Κάποια στιγμή άνοιξε η πόρτα από το καλύβι του γέροντα και σηκωθήκαμε ξαφνικά όλοι όρθιοι.
Εκείνη την στιγμή τον είδα από μακρυά και μου έκανε μεγάλη εντύπωση που είχε ένα χαμόγελο,ενώ το σώμα του φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένο.
Νωρίτερα μιλούσα μέ κάποιον Γιώργο από την Ήπειρο, ο οποίος ερχόταν για τρίτη χρονιά στο Άγιο Όρος και περνούσε κάθε φορά να πάρει την ευχή του γέροντα.
Όταν περνούσαμε από τον γέροντα ,μπροστά μου ήταν ο Γιώργος ,στον οποίο είπε ο γέροντας....Γιωργάκη ήρθες πάλι στο Περιβόλι της Παναγιάς....με την ευχή της.
Έπειτα φιλάω το χέρι του γέροντα,τον κοιτάζω στο πρόσωπο και με χτυπάει στην πλάτη καθώς του λέω.... την ευχή σου γέροντα και μου απαντα.....στην ευχή της Παναγιάς παιδί μου.
Στον δρόμο της επιστροφής για την μονή Ιβήρων ρωτάω τον Γιώργο...που σε ήξερε και μου απαντά....δεν ξέρω,πρώτη φορά με αποκάλεσε με το όνομα μου.
Η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη και το προσκύνημα μου ήταν η αρχή μιας καινούργιας Χριστιανικής ζωής ,αφού η συνάντηση μου με τον γέροντα άλλαξε ριζικά την ζωή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου