Αυτογνωσία

 Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε;

Έπεσε πολύς πειρασμός.

Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξη μια βροχή γερή, για να σβήση. Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήση ο Θεός.

Όλος ο κόσμος πάει να γίνη μια περίπτωση. Γενικό ξεχαρβάλωμα! Δεν είναι να πης: “Σ’ ένα σπίτι χάλασε λίγο το παράθυρο ή κάτι άλλο, ας το διορθώσω”. Όλο το σπίτι είναι ξεχαρβαλωμένο. Έχει γίνει χαλασμένο χωριό. Δεν ελέγχεται πια η κατάσταση. μόνον από πάνω, ό,τι κάνει ο Θεός. Τώρα είναι να δουλεύη ο Θεός με το κατσαβίδι, με χάδια, με σκαμπίλια, να το διορθώση. Μια πληγή έχει ο κόσμος που κιτρίνισε και θέλει σπάσιμο, αλλά ακόμη δεν ωρίμασε καλά. Πάει να ωριμάσει το κακό, όπως τότε στην Ιεριχώ που ήταν για απολύμανση.

 Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο. Λόγοι Α΄

Πηγή:  iconandlight 

 

 

Αυτογνωσία

Σε τίποτε δεν ωφελεί να ερευνήσει κανείς όλον τον κόσμο, αν δεν έχει ερευνήσει τόν δικό του κόσμο, τον εαυτό του και όταν ο άνθρωπος «αναγνωρίζει» ταπεινά τον εαυτό του, αναγνωρίζεται και από τους ανθρώπους.

 Άγιος  Παΐσιος

 Όποιος αγνοεί τον εαυτό του, αγνοεί και τον Θεό· όποιος δε αγνοεί τον Θεό, αγνοεί την αλήθεια, και ζει βίον αβίωτον, είναι γεμάτος θλίψεις και πίκρες, και πάντοτε αμαρτάνει προς τον Θεό.

 Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

Πνευματική υγεία

-Γέροντα, ποιά είναι η πνευματική υγεία;

- Υγεία πνευματική ίσον αγνοί λογισμοί, φωτισμένος νούς και εξαγνισμένη καρδιά που φιλοξενεί συνέχεια τον Χριστό και την Παναγία. Η πολλή προσοχή με την παρακολούθηση του εαυτού μας και την προσευχή βοηθούν πολύ θετικά να αποκτήσουμε την υγεία της ψυχής. Η προσευχή είναι απαραίτητη για τον εξαγνισμό της ψυχής και η σύνεση για την διατήρηση της καλής πνευματικής καταστάσεως.

Η ζωή βέβαια δεν είναι κατασκήνωση· έχει χαρές, έχει όμως και λύπες. Πριν από την Ανάσταση προηγείται η Σταύρωση. Τα χτυπήματα των δοκιμασιών είναι απαραίτητα για την σωτηρία της ψυχής μας, γιατί αυτά λαμπικάρουν την ψυχή. Όπως συμβαίνει και με τα ρούχα· όσο τα τρίβουμε, όταν τα πλένουμε, τόσο καλύτερα καθαρίζουν. Το ίδιο και με το χταπόδι· όσο το χτυπάμε, τόσο περισσότερο καθαρίζει και μαλακώνει. Και το ψάρι φαίνεται ωραίο, όταν πλέη στην θάλασσα και είναι ζωντανό, ακόμη και όταν είναι στην αγορά με τα λέπια και τα εντόσθιά του, αλλά γίνεται χρήσιμο, μόνον όταν καθαρισθή – ασχημήνη εξωτερικά – και μετά ψηθή. Έτσι και ο άνθρωπος, όταν αποβάλη καθετί κοσμικό, ενώ εξωτερικά φαίνεται ότι χάνει την ζωή, την κοσμική ζωντάνια – τα λέπια –, αδειάζει ό,τι άχρηστο έχει μέσα του, «ψήνεται», και τότε γίνεται χρήσιμος.

 Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»

 

Δεν γίνεται να ΄σαι πάντα ευτυχισμένος και αμέριμνος

Είναι αδύνατο να περάσει η ζωή σου ολόκληρη χωρίς ν΄ αντιμετωπίσεις πειρασμούς και θλίψεις. Δε γίνεται να ΄σαι πάντα ευτυχισμένος και αμέριμνος. Να ξέρεις πως όταν σε επισκέπτονται θλίψεις και στεναχώριες ο Θεός σε νοιάζεται, προσπαθεί μέσα από τις δυσκολίες αυτές να σε διδάξει, να σε κάνει σοφότερο στην πνευματική γνώση. Χωρίς θλίψεις δεν ταπεινωνόμαστε, δεν αποκτούμε πνευματική γνώση.

Να ΄σαι σίγουρος πως αν ο Θεός δεν το επιτρέψει, καμιά θλίψη δεν μπορεί να μας αγγίξει. Αν και πολλές φορές νομίζουμε πως αιτία των θλίψεων είναι οι άνθρωποι, εκείνοι λειτουργούν μόνο σαν όργανα που χρησιμοποιεί ο Θεός για τη σωτηρία μας.

 Στάρετς Μακαρίου, Μικρή Ρωσική Κίμακα- Εκδόσεις Πέτρου Μπότση

 Στην πνευματική αντιμετώπιση δεν υπάρχει θλίψη, γιατί όταν ο άνθρωπος τοποθετηθεί σωστά, πνευματικά, όλα αλλάζουν. Αν ο άνθρωπος ακουμπήσει την πίκρα του πόνου του στον γλυκύ Ιησού, οι πίκρες και τα φαρμάκια του μεταβάλλονται σε μέλι.

 Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

Οι δικοί μας σταυροί είναι σταυρουδάκια

Γέροντα, το σταυρουδάκι που μου δώσατε το φορώ συνέχεια και με βοηθάει στις δυσκολίες.

 – Να, τέτοια σταυρουδάκια είναι οι δικοί μας σταυροί, σαν αυτά που κρεμούμε στον λαιμό μας και μας προστατεύουν στην ζωή μας. Τι νομίζεις, έχουμε μεγάλο σταυρό εμείς;  

Μόνον ο Σταυρός του Χριστού μας ήταν πολύ βαρύς, γιατί ο Χριστός από αγάπη προς εμάς τους ανθρώπους δεν θέλησε να χρησιμοποιήση για τον εαυτό Του την θεϊκή Του δύναμη. Και στην συνέχεια σηκώνει το βάρος των σταυρών όλου του κόσμου και μας ελαφρώνει από τους πόνους των δοκιμασιών με την θεία Του βοήθεια και με την γλυκειά Του παρηγοριά.

Ο Καλός Θεός οικονομάει για τον κάθε άνθρωπο έναν σταυρό ανάλογο με την αντοχή του, όχι για να βασανιστή, αλλά για να ανεβή από τον σταυρό στον Ουρανό – γιατί στην ουσία ο σταυρός είναι σκάλα προς τον Ουρανό. Αν καταλάβουμε τι θησαυρό αποταμιεύουμε από τον πόνο των δοκιμασιών, δεν θα γογγύζουμε, αλλά θα δοξολογούμε τον Θεό σηκώνοντας το σταυρουδάκι που μας χάρισε, οπότε και σε τούτη την ζωή θα χαιρώμαστε, και στην άλλη θα έχουμε να λάβουμε και σύνταξη και «εφάπαξ». Ο Θεός μας έχει εξασφαλισμένα κτήματα εκεί στον Ουρανό. Όταν όμως ζητούμε να μας απαλλάξη από μια δοκιμασία, δίνει αυτά τα κτήματα σε άλλους και τα χάνουμε. Ενώ, αν κάνουμε υπομονή, θα μας δώση και τόκο.

 Άγιος Παΐσιος- “Περί Σταυρού”

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου, μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού