Πῶς ἐργάζεται ὁ διάβολος.
Ὁ διάβολος προσπαθεῖ νὰ ἀχρηστέψη τὸν ἀγωνιστὴ Γέροντα,μερικὲς φορὲς οἱ πειρασμοὶ ἔρχονται ὁ ἕνας πάνω στὸν ἄλλον καὶ δὲν ἀντέχω.
– Νὰ σοῦ πῶ μιὰ λύση, γιὰ νὰ τοὺς ἀποφύγης;
Θὰ τὴν δεχθῆς;
– Ναί.
– Ἡ μόνη λύση γιὰ νὰ ἀποφύγης τοὺς πειρασμοὺς εἶναι νά... συμμαχήσης μὲ τὸν διάβολο!...
Τί γελᾶς; Δὲν σοῦ ἀρέσει αὐτὴ ἡ λύση; Κοίταξε νὰ σοῦ πῶ. Ὅσο κανεὶς ἀγωνίζεται, θὰ ἔχη πειρασμοὺς καὶ δυσκολίες. Καὶ ὅσο προσπαθεῖ νὰ ἀποφύγη τὸν πειρασμό, τόσο κόντρα τοῦ πάει ὁ διάβολος. Ἀλλὰ μὲ τοὺς πειρασμοὺς – ἂν τοὺς ἀξιοποιήσουμε σωστά –, δίνεται ἡ εὐκαιρία, ἐπειδὴ μερικὲς φορὲς ἡ ζωή μας εἶναι ἀντιευαγγελική, νὰ γίνη «εὐαγγελική».
– Γέροντα, σκαλώνω σὲ μερικὰ ἀσήμαντα πράγματα καὶ δὲν ἔχω μετὰ διάθεση νὰ ἀγωνισθῶ γιὰ κάτι ἀνώτερο.– Αὐτὰ εἶναι σὰν τὶς νάρκες ποὺ βάζει ὁ ἐχθρός, γιὰ νὰ ἀχρηστέψη τὸν στρατό.Τὸ ταγκαλάκι, ὅταν δῆ ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ κάνη ἄλλη ζημιὰ στὸν ἀγωνιστή, κοιτάει πῶς νὰ τὸν ἀχρηστέψη μὲ ἀσήμαντα πράγματα. Ὕστερα, νὰ ξέρης ὅτι ὑπάρχουν καὶ μικρὰ ταγκαλάκια, ποὺ κάνουν ὅμως μεγάλη ζημιά. Μιὰ φορὰ ρώτησαν ἕνα μικρὸ ταγκαλάκι:«Τάχα τί μπορεῖς νὰ κάνης ἐσύ;».«Ἐγὼ τί μπορῶ νὰ κάνω; Πάω καὶ μπερδεύω τὶς κλωστὲς στὶς μοδίστρες, στοὺς τσαγκάρηδες, ἀπάντησε, καὶ τοὺς κάνω νὰ θυμώνουν». Τὰ μεγαλύτερα σκάνδαλα γίνονται ἀπὸ τιποτένια πράγματα, ὄχι μόνο σʹ ἐμᾶς, ἀλλὰ μερικὲς φορὲς καὶ στὰ κράτη. Στοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους δὲν ὑπάρχουν σοβαρὲς ἀφορμὲς γιὰ σκάνδαλα· ἀπὸ τὰ μικρὰ παίρνει ὁ διάβολος ἀφορμή.Τσακίζει τὸν ἄνθρωπο ψυχικὰ μὲ κάτι χαζά, παιδικὰ πράγματα, ὁπότε κάνει τὴν καρδιά του ὅπως ἐκεῖνος θέλει καὶ μένει μετὰ κανεὶς ἕνα κούτσουρο.
–Γιατί,
Γέροντα, ἐνῶ βάζω ἕνα πρόγραμμα, μιὰ σειρὰ στὸν ἀγώνα μου, καὶ ξεκινῶ μὲ διάθεση νὰ ἀγωνισθῶ, σύντομα ξεχνιέμαι;
– Δὲν ξέρεις; Τὸ ταγκαλάκι, ὅταν πάρη εἴδηση ὅτι κάνουμε δουλειὰ πνευματική, τότε γυρίζει τὸ κουμπὶ ἀλλοῦ. Ἐνῶ βάζουμε ἕνα πρόγραμμα, μιὰ ἄλφα σειρά, βρισκόμαστε σὲ ἄλλη καί, ἂν δὲν προσέξουμε, τὸ ἀντιλαμβανόμαστε μετὰ ἀπὸ μέρες. Γιʹ αὐτὸ ὁ ἀγωνιστὴς πρέπει νὰ πηγαίνη ὅλο κόντρα στὸν διάβολο– φυσικὰ μὲ διάκριση
– καὶ νὰ τὸν παρακολουθῆ κάποιος ἔμπειρος Πνευματικός.
– Ἕναν ἄνθρωπο ποὺ δὲν κάνει λεπτὴ ἐργασία στὸν ἑαυτό του, ὁ σατανᾶς τὸν πολεμάει;
– Ὁ σατανᾶς δὲν πάει σὲ ἕναν ἄχρηστο ἄνθρωπο, ἀλλὰ πάει σὲ ἕναν ἀγωνιστή, γιὰ νὰ τὸν πειράξη καὶ νὰ τὸν ἀχρηστέψη. Δὲν χάνει τὸν καιρό του νὰ κάνη λεπτὴ ἐργασία σὲ κάποιον ποὺ δὲν κάνει λεπτὴ ἐργασία. Στέλνει σ ̓ αὐτὸν ποὺ ράβει μὲ σακκορράφα, διάβολο μὲ σακκορράφα. Σ ̓ αὐτὸν ποὺ κάνει λεπτὸ ἐργόχειρο,στέλνει διάβολο ποὺ κάνει λεπτὸ ἐργόχειρο. Σ ̓ αὐτὸν ποὺ κάνει πολὺ ψιλὸ κέντημα,στέλνει διάβολο γιὰ πολὺ ψιλὴ ἐργασία. Σ ̓ αὐτοὺς ποὺ κάνουν χονδρὴ δουλειὰ στὸν ἑαυτό τους, στέλνει χονδρὸ διάβολο. Στοὺς ἀρχαρίους στέλνει ἀρχάριο διάβολο.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’«Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» ‐ 6
–Γέροντα, μερικοὶ ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴν εὐωδία τῶν ἱερῶν Λειψάνων.
–Ἡ λογικὴ φταίει.
Τὰ Λείψανα τῶν Ἁγίων ἔχουν Χάρη Θεοῦ. Χειμώνα καιρὸ ὁ τόπος κοντὰ στὴν «Παναγούδα» εὐωδιάζει. Καὶ στὰ Κατουνάκια ποὺ ἤμουν56, κοντὰ στὸν «Ἅγιο Βασίλειο», εὐωδίαζε ὁ τόπος σὲ ἕνα σημεῖο.
Δὲν ὑπάρχει πιὰ Κελλὶ ἐκεῖ· μόνον κάτι πέτρες. Πόσα ἅγια Λείψανα θὰ βρίσκωνται καὶ σ’ ἐκεῖνο τὸ μέρος! Καὶ ποιός ξέρει πότε ὁ Θεὸς θὰ τὰ παρουσιάση!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -51-
Οἱ Ἅγιοι, τὰ ἀγαπημένα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ.
«Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου»
Γέροντα, διάβασα κάπου ὅτι οἱ Ἅγιοι τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τους δίνουν δῶρα σὲ ὅσους τοὺς ἐπικαλοῦνται. Ἔτσι εἶναι;
–Ναί, κερνοῦν πνευματικὰ κανταΐφια! Ἅμα γλυκαίνουμε τοὺς Ἁγίους μὲ τὴν ζωή μας, μᾶς κερνοῦν γλυκὰ πνευματικά.
–Γέροντα, πῶς θὰ ἀγαπήσω ἕναν Ἅγιο;
–Ποιόν Ἅγιο θέλεις νὰ ἀγαπήσης;
–Τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.
–Ἐσὺ νὰ κάνης εὐχὴ γιὰ μένα στοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες νὰ μὲ βοηθοῦν, κι ἐγὼ θὰ εὔχωμαι νὰ τοὺς ἀγαπήσης. Ἐὰν μπορῆς, νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Συναξάρι τοῦ Ἁγίου ποὺ γιορτάζει, γιὰ νὰ συνδέεσαι μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους. Ἡ μελέτη τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, καὶ γενικὰ τῶν Συναξαρίων, πολὺ βοηθάει, γιατὶ θερμαίνεται ἡ ψυχὴ καὶ παρακινεῖται νὰ μιμηθῆ τοὺς Ἁγίους. Ἀφήνει τότε ὁ ἄνθρωπος στὴν ἄκρη κάθε εἶδος κακομοιριᾶς καὶ προχωρεῖ μὲ λεβεντιά. Τὰ Συναξάρια βοηθοῦν στὴν ἀνδρεία τὴν ψυχική, ἀκόμη καὶ στὸ μαρτύριο.
–Πῶς συμβαίνει, Γέροντα, Ἅγιοι ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο ὄνομα νὰ ἔχουν καὶ τὸ ἴδιο μαρτύριο;
–Ἐσένα πῶς σὲ λένε;–Μαρία.–Ἁγία Μαρία ὑπάρχει;
–Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, Γέροντα.
–Ἡ Ἁγία Μαρία μαρτύριο δὲν ἔχει· ὁπότε τὸ γλυτώνεις. Ἔχει ὅμως ἄσκηση· νὰ τὴν μιμηθῆς στὴν ἄσκηση, γιὰ νὰ ἔχετε... τὸ ἴδιο Συναξάρι! Εὐλογημένη, οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ προσπάθησαν νὰ μιμηθοῦν τὸν Ἅγιό τους, ποὺ τὸν εἶχαν σὲ εὐλάβεια.
–Γέροντα, πῶς ἀποκτάει κανεὶς φιλία μὲ ἕναν Ἅγιο;
–Πρέπει νὰ συγγενέψη μὲ τὸν Ἅγιο. «Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου»54, λέει ὁ Μέγας Βασίλειος.
–Γέροντα, μὲ πειράζει ἡ συνείδηση ποὺ ἔχω τὸ ὄνομα μεγάλης Ἁγίας καὶ μὲ τὴν ζωή μου δὲν ἀνταποκρίνομαι.
–Νὰ προσπαθήσης νὰ μιμηθῆς τὴν Ἁγία σου. Ἡ Ἁγία Συγκλητικὴ ἦταν τετραπέρατη καὶ τώρα κατήργησε τὶς ἀποστάσεις καὶ μπορεῖ νὰ κινῆται ἄνετα στὰ πέρατα τῆς γῆς. Ἐσὺ τί κάνεις; Ἔχεις φιλία μαζί της; Τὴν παρακαλᾶς νὰ σοῦ λαμπικάρη τὸν νοῦ, νὰ τὸν κάνη λεπτό, γιὰ νὰ μπορῆς νὰ μπαίνης βαθιὰ στὰ θεῖα νοήματα; Βλέπεις, ἀδελφή μου, μερικὰ ὀνόματα ἔχουν καὶ εὐθύνη. Σὲ ἀγαπάει πάντως ἡ Ἁγία σου. Νὰ τὴν παρακαλᾶς καὶ νὰ ἐπιμένης, γιὰ νὰ σὲ βοηθάη. Ἐγώ, τώρα ἐσχάτως, ἔχω τεμπελιάσει καὶ ζῶ μὲ ἐλεημοσύνες τῶν Ἁγίων, ποὺ τοὺς ζητῶ συνέχεια σὰν ζητιάνος, ὅπως καὶ ἀπὸ ὅλους ζητῶ νὰ προσεύχωνται γιὰ μένα. Οἱ Ἅγιοι μὲ τὴν πολλή τους ἀγάπη μοῦ προσφέρουν ἀπὸ τὸν οὐράνιο ἄρτο καὶ ἀπὸ τὸ παραδεισένιο μέλι55
.Εὐωδία τῶν ἱερῶν Λειψάνων
–Γέροντα, ἡ ἁγία κάρα τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου εὐωδίαζε ἰδιαίτερα στὴν μνήμη του.
–Γιατί νὰ μὴν εὐωδιάζη; Νὰ μὴν κεράση ὁ Ἅγιος τὸν κόσμο στὴν γιορτή του;
–Γιατί, Γέροντα, τὰ ἅγια Λείψανα δὲν εὐωδιάζουν πάντοτε;
–Εἶναι διάφορες περιπτώσεις. Ἄλλοτε μπορεῖ αὐτὸς ποὺ προσκυνάει νὰ εἶναι πολὺ ἁμαρτωλὸς καὶ νὰ εὐωδιάζουν τὰ ἅγια Λείψανα, γιὰ νὰ βοηθηθῆ ὁ ἄνθρωπος, νὰ πάρη τὴν καλὴ στροφή, νὰ μετανοήση. Ἄλλοτε μπορεῖ νὰ εἶναι ἐνάρετος καὶ νὰ μὴν εὐωδιάσουν, γιὰ νὰ μὴν πέση στὴν ὑπερηφάνεια. Ἄλλοτε σὲ ἕναν ἐνάρετο εὐωδιάζουν τὰ Λείψανα ἑνὸς Ἁγίου, σὰν νὰ τοῦ δίνη ὁ Ἅγιος ἕνα κέρασμα!
–Γέροντα, μερικοὶ ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴν εὐωδία τῶν ἱερῶν Λειψάνων.
–Ἡ λογικὴ φταίει. Τὰ Λείψανα τῶν Ἁγίων ἔχουν Χάρη Θεοῦ. Χειμώνα καιρὸ ὁ τόπος κοντὰ στὴν «Παναγούδα» εὐωδιάζει. Καὶ στὰ Κατουνάκια ποὺ ἤμουν56, κοντὰ στὸν «Ἅγιο Βασίλειο», εὐωδίαζε ὁ τόπος σὲ ἕνα σημεῖο. Δὲν ὑπάρχει πιὰ Κελλὶ ἐκεῖ· μόνον κάτι πέτρες. Πόσα ἅγια Λείψανα θὰ βρίσκωνται καὶ σ’ ἐκεῖνο τὸ μέρος! Καὶ ποιός ξέρει πότε ὁ Θεὸς θὰ τὰ παρουσιάση!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -51-
55Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὴν θεία Χάρη, ἡ ὁποία τρέφει καὶ γλυκαίνει
τὸν ἄνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου