Μας το διηγήθηκαν και θέλουμε νά το μοιραστούμε μαζί σας. Πριν κάνα δυό μέρες, του Αη Γιαννιού, μέ την ευκαιρία των εορτών συζητούν δύο γυναίκες. Η μία μοναχή και η άλλη λαϊκή. Για την σημερινή κατάσταση σε όλο τον κόσμο και κυρίως για την Ελλάδα. Βασικό θέμα τα τρέχοντα σοβαρά θέματα που ζούμε στις μέρες μας. Επί του θέματος ειδικά, γιατί βιώνουμε τόσο έντονα τα προβλήματα της ζωής.

 - Μα είναι λογικό να αισθανόμαστε τόσο έντονα μέσα μας τον φόβο, την θλίψη, τα διάφορα καθημερινά προβλήματα αφού δεν ζούμε σάν παιδιά του Θεού αλλά μόνο σάν όλους τους άλλους πού αδιαφορούν γιά την άλλη ζωή, λέει η μοναχή. -Κατά πρώτον δέν έχουμε βαθιά πίστη, δέν προσευχόμαστε, δέν δοξολογούμε τον Θεό γιά ότι μάς χάρισε, δέν ζητάμε βοήθεια από Αυτόν σέ όλα όσα μάς ταλανίζουν. Ακούμε και πιστεύουμε όλους τους άλλους, την αλήθεια του Χριστού την παραμελούμε. -Κατά δεύτερον και χειρότερο, κατάκριση, όλους τους κρίνουμε, όλους τους ψέγουμε γιά τα λάθη τους και τα έργα τους, τον εαυτό μας ποτέ! Καί πολλές φορές τους θεωρούμε υπεύθυνους γιά ότι άσχημο ζούμε, στον εαυτό μας ποτέ δέν βρίσκουμε κάτι να κατηγορήσουμε; Μόνο οι άλλοι φταίνε; Εμείς δέν έχουμε βάλει το λιθαράκι γι ότι κακό βιώνουμε; Ο Χριστός μας, καθόλου δέν θέλει να κατακρίνουμε, κανέναν. Όσα λάθη κι άν κάνει ο άλλος. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας;  Έναν γλυκό λόγο και πολύ προσευχή γι αυτόν. Νά τον βοηθήσει το Άγιο Πνεύμα, νά καταλάβει καί νά διορθώσει τα λάθη του. Εμείς μιλάμε μέ εμπάθεια γιά τον αδελφό μας πού σφάλλει κι αυτό έχει αρνητισμό και κακία μέσα του. Δέν έχει την αγάπη του Χριστού πού συγχωρεί και πονά γιά τα λάθη μας. Αυτόν πού εμείς κατακρίνουμε ο Χριστός τον αγαπά γιατί είναι παιδί Του. Κι όπως ένας γονιός αγαπάει καί πονάει καί αγωνίζεται γιά όλα του τα παιδιά να ζούνε ευτυχισμένα, έτσι κι ο Χριστός! Κι όπως ο καλός γονιός, τα παιδιά του άν κάνουν λάθη, με αγάπη προσπαθεί να σκεπάσει από τα μάτια του κόσμου τα σφάλματά τους κι ο ίδιος αγωνίζεται νά τα συνετίσει καί δέν θέλει νά ακούει τον κόσμο να τα κατηγορεί, το ίδιο κι ο Χριστός. Σάν καλός γονιός δέν θέλει να κατηγορούμε τα παιδιά Του. Κι όλοι είμαστε παιδιά Του, είμαστε αδέλφια εν Κυρίω. Άν κάποιον πρέπει να επικρίνουμε είναι μόνο ο εαυτός μας, ώστε να διορθωθούμε, να πλησιάσουμε τον Θεό, να ζήσουμε την Αγάπη Του κι εδώ σε αυτόν τον κόσμο και στην άλλη, την αιώνια ζωή. Και πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Κυρίως με την προσευχή, την δοξολογία και φυσικά με την μετάνοια. Ένα τέταρτο της ώρας νά το αφιερώνουμε καθημερινά προσευχόμενοι γιά όλους τους πονεμένους αδελφούς μας. Με το κομποσχοίνι στο χέρι να παρακαλάμε γιά τους ασθενείς, τους αδικημένους, τους πένητες, τους φυλακισμένους, τους αναξιοπαθούντες όπως σεισμοπαθείς, πλημυροπαθείς κπλ, τους ανθρώπους πού δέν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους και χάνουν την περιουσία τους, όλους όσους βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Κι αυτούς ακόμη πού πιεζόμενοι από διάφορες καταστάσεις κάνουν λάθος επιλογές καί βρίσκονται σε πανικό. Γιά ζώντες και κεκοιμημένους, κι άν γνωρίζουμε και κάποιων τα ονόματα και ονομαστικά γι αυτούς κάνουμε κομποσχοίνι νά βοηθήσει το Άγιο Πνεύμα.  Αυτό αγαπάει ο Χριστός, η Αγία Τριάδα. Την αγάπη και την ελεημοσύνη, όχι την κατάκριση καί το ανάθεμα! Μά αυτό κάνει καί η Παναγία καί οι Άγιοί μας, δέονται γιά εμάς από αγάπη και φιλευσπλαχνία. Μιμητές αυτών να γίνουμε κι όχι του διαβόλου πού πάντα κατακρίνει καί  συκοφαντεί τους ανθρώπους γιατί έχει κακία μέσα του! Ειδικά αυτόν τον καιρό υπάρχει πολύ λίγη προσευχή από τους ανθρώπους καί γι αυτό και υπάρχει καί τόσος πόνος στη Γή! Είναι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη να προσευχηθούμε και για τον εχθρό μας! Ελεούμε πρώτα τον εαυτό μας και έπειτα τον εχθρό μας. Αυτό θέλει ο Χριστός μας! Έτσι ανοίγει η καρδιά μας και ελευθερωνόμαστε! Έτσι μας βοηθά ο Χριστός, όταν προσευχόμαστε για τους εχθρούς και για όλον τον κόσμο! Αυτό ζητάει από τους χριστιανούς. Την προσευχή! Την αγάπη και την Μετάνοια! Γιατί η προσευχή έχει δύναμη, κυρίως όταν γίνεται με πόνο κι ελπίδα; Διότι η προσευχή είναι συγχρόνως κι αίτημα και παραδοχή ότι Αυτός στον οποίον προσεύχομαι έχει και την δύναμη και την δυνατότητα να πραγματοποιηθούν όλα όσα αναφέρονται στην προσευχή μου. Ουσιαστικά αποδίδω στον Θεό και την δόξα και την τιμή πού Του αρμόζει, παράλληλα δέ και την πίστη μου και την ελευθερία να πραγματοποιήσει αυτά που αιτούμαι. Επειδή είμαστε τελείως ελεύθερα όντα και δεν παραβιάζει ο Θεός αυτήν Του την δωρεά στους ανθρώπους κατά κανέναν τρόπο, μόνοι μας εξουσιοδοτούμε τον Θεό να παρέμβει προς όφελος μας. Έτσι επιτυγχάνεται και πραγματοποίηση όλων όσων ζητάμε και ο Θεός δεν παραβιάζει το αυτεξουσιο του ανθρώπου. Ο Κύριος άλλωστε το τονίζει ιδιαίτερα: 7 "Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. 8 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. 9 ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον –μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; 10 ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει – μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 11 εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν". (Ματθ. ζ' 7-11) 15 λεπτά προσευχής άν αφιερώσουμε καθημερινά, αποκλειστικά στον σκοπό αυτόν γιά τους συνανθρώπους μας, τους εχθρούς μας, τους φίλους μας, τους οικείους μας, τους εαυτούς μας επίσης, ζώντας και κεκοιμημένους, κάνουμε ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ. Αυτήν την προσευχή περιμένει ο Κύριος καί Θεός μας γιά να επέμβει!

 

 https://www.youtube.com/watch?v=MhMf0DXr74g