Ἡ θαυμαστή ἐμφάνιση τῆς Παναγίας στόν Ἅγιο Παΐσιο
Περί Προσευχής - Λόγοι Παϊσίου
– Γέροντα, ποιά εἰκόνα τῆς Παναγίας Τήν ἀποδίδει περισσότερο;
– Ἡ Παναγία ἡ Ἱεροσολυμίτισσα.
Μία φορά Τήν εἶδα ἐκεῖ στό Καλύβι, στήν Παναγούδα… Ἄν σου τό πῶ, σέ πόσους θά τό πῆς;
– Σέ κανέναν, Γέροντα.
– Λοιπόν, εἶδα σέ ὅραμα ὅτι θά πήγαινα μακρινό ταξίδι καί ἔπρεπε νά ἑτοιμάσωτά χαρτιά μου, διαβατήριο, συνάλλαγμα κ.λπ., ἀλλά οἱ ὑπάλληλοι δέν μοῦ ἔκαναν τά χαρτιά. Ἐκεῖ
ἦταν πολλοί ἄνθρωποι, ὅμως δέν ὑπῆρχε κανείς νά μέ βοηθήση. «Ποιός θά
μέ βοηθήση; λέω. Μά δέν βρίσκεται κανένας, γιά νά ἐνδιαφερθῆ;». Εἶχα
μία ἀγωνία!... Καί ξαφνικά παρουσιάζεται μία Γυναίκα μέ λαμπερό
πρόσωπο, ντυμένη στά χρυσαφένια. Εἶχε μία ὡραιότητα! Ἄστραφτε ὁλόκληρη!
«Μήν ἀνησυχῆς, ἐγώ θά σέ βοηθήσω· ὁ Γυιός μου εἶναι Βασιλιάς», μοῦ λέει
καί μέ χτύπησε ἁπαλά στόν ὦμο. Παίρνει τά χαρτιά καί μέ μία....
Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ εὐλάβεια μέσα στὸν Ναό, στὸ Ἀντίδωρο καὶ τὶς Εἰκόνες!
Ἡ εὐλάβεια μέσα στὸν Ναό
Ὅταν ξεκινᾶς γιὰ τὸν Ναό, νὰ λὲς μὲ τὸν
λογισμό σου: «Ποῦ πηγαίνω; Τώρα μπαίνω στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Τί κάνω;
Προσκυνῶ τὶς εἰκόνες, τὸν Θεό». Ἀπὸ τὸ κελλί σου ἢ ἀπὸ τὸ διακόνημά σου
πηγαίνεις στὸν Ναό. Ἀπὸ τὸν Ναὸ νὰ πᾶς στὸν Οὐρανὸ καὶ πιὸ ἐκεῖ ἀκόμη,
στὸν Θεό.
Ὁ Ναὸς εἶναι τὸ «σπίτι» τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὸ
δικό μας πραγματικὸ σπίτι εἶναι στὸν Παράδεισο. Ἐδῶ ψάλλουν οἱ ἀδελφές.
Ἐκεῖ οἱ Ἄγγελοι, οἱ Ἅγιοι... Ἄν, ὅταν πηγαίνουμε σὲ ἕνα κοσμικὸ σπίτι,
χτυπᾶμε τὴν πόρτα, σκουπίζουμε τὰ πόδια, καθώμαστε συνεσταλμένα, τότε
μέσα στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, ὅπου θυσιάζεται ὁ Χριστός, τί πρέπει νὰ
κάνουμε; Μὲ μία σταγόνα θεϊκοῦ Αἵματος μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ
στὴν συνέχεια μᾶς νοσηλεύει μὲ κιλὰ Αἵματος καὶ μᾶς τρέφει μὲ τὸ
πανάγιο Σῶμα Του. Ὅλα λοιπὸν αὐτὰ τὰ φρικτὰ καὶ θεῖα γεγονότα, ὅταν τὰ
φέρνουμε στὴν μνήμη μας, μᾶς βοηθοῦν νὰ κινούμαστε μὲ εὐλάβεια μέσα στὸν
Ναό. Ἀλλὰ βλέπω στὴν Θεία Λειτουργία...
Ἅγιος Παΐσιος: «Οἱ Ἀπόστολοι ζήλεψαν ποὺ ὁ Χριστὸς πῆρε μόνον τοὺς τρεῖς Μαθητές... Μὲ τὴν ζήλεια ἀποδυναμώνεσαι πνευματικά»
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Πάθη καὶ ἀρετὲς» Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου,
Λόγοι Ε΄, ἔκδοση Ἱ. Ἠσυχαστηρίου «Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου»
Ἡ ζήλεια μᾶς ἀποδυναμώνει
- Γέροντα, δὲν ἔχω καθόλου κουράγιο.
- Ζηλεύεις, γι΄ αὐτὸ δὲν ἔχεις κουράγιο. Ὅταν ζηλεύη κανείς,
στενοχωριέται, δὲν μπορεῖ νὰ φάη, ὁπότε ἀδυνατίζει καὶ χάνει τὸ κουράγιο
του· καὶ οἱ ἄλλοι μπορεῖ νὰ νομίζουν πὼς εἶναι μεγάλος ἀσκητής!
- Γέροντα, αἰσθάνομαι πολὺ φτωχὴ πνευματικὰ καὶ ἀδύναμη.
- Ἐσὺ ἔχεις πολλὲς δυνάμεις, ἀλλὰ τὶς χαραμίζεις μὲ τὴ χαζὴ ζήλεια καὶ
ἐνῶ εἶσαι ἕνα ἀρχοντόπουλο, βασανίζεσαι σὰν κακόμοιρο γυφτάκι. Θὰ εἶχες
προχωρήσει πολὺ στὴν πνευματικὴ ζωή, ἂν δὲν σκάλωνες στὴν ζήλεια.
Πρόσεξε, γιατί ἡ ζήλεια σοῦ ρουφάει ὅλες τὶς ψυχικὲς καὶ σωματικές σου
δυνάμεις, ποὺ θὰ μποροῦσες νὰ τὶς προσφέρεις θυσία στὸν Θεό. Ἐὰν...
Ἅγιος Παΐσιος : Ὑπάρχει καὶ δίκαιος θυμὸς
-Γέροντα, λέει σὲ ἕνα τροπάριο: «Θυμὸν κινήσαντες τὸν δικαιότατον». Ποιὸς θυμὸς εἶναι δικαιότατος;
–
Ὅταν ἀδικοῦνται ἄλλοι καὶ φωνάζει κανεὶς καὶ θυμώνει ἀπὸ πόνο
πραγματικό, τότε εἴναι «δικαιότατος ὃ θυμός».Ὅταν ἀδικεῖται ὃ ἴδιος καὶ
θυμώνει, τότε δὲν εἶναι καθαρὸς ὃ θυμός.
Ὅταν βλέπεις ἕναν νὰ ὑποφέρει γιὰ Ἱερὰ πράγματα, αὐτὸς ἔχει θεῖο ζῆλο. Ἀπὸ αὐτὸ μπορεῖς νὰ καταλάβεις καὶ τὸν διὰ Χριστὸν σαλό.
Ἂν πάρεις λ.χ. μία εἰκόνα καὶ τὴν
βάλεις μπροστά του ἀνάποδα, θὰ τιναχθεῖ ἐπάνω ὃ διὰ Χριστὸν σαλός· ἔτσι
τοῦ κάνεις τέστ. Ὑπάρχει δηλαδὴ καὶ δικαία, θεία ἀγανάκτηση, καὶ μόνον
αὐτὴ ἡ ἀγανάκτηση δικαιολογεῖται στὸν ἄνθρωπο.
Ὃ Μωυσῆς, ὅταν εἶδε τὸν λαὸ νὰ
θυσιάζει στὸ χρυσὸ μοσχάρι, ἀγανάκτησε καὶ πέταξε κάτω τὶς πλάκες μὲ τὶς
ἐντολὲς ποῦ τοὺ ἔδωσε ὃ Θεός, καὶ ἔσπασαν. Ὃ Φινεές, ὃ ἐγγονὸς τοῦ
ἀρχιερέα Ἀαρῶν, δύο φόνους ἔκανε καὶ ὃ Θεὸς ἔδωσε...
Ἅγιος Παΐσιος: "Όποιος ἔχει πολλὴ εὐλάβεια τὴν Παναγία, ἀκούει τὸ ὄνομά Της καὶ ἀλλοιώνεται"
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὴν Παναγία
– Πέστε μᾶς , Γέροντα, κάτι γιὰ τὴν Παναγία.
– Τί νὰ σᾶς πῶ; Μὲ φέρνετε σὲ πολὺ δύσκολη θέση. Γιὰ νὰ μιλήση κανεὶς γιὰ τὴν Παναγία, πρέπει νὰ Τὴν ζήση.
– Γέροντα, καὶ τὸ ὄνομα τῆς Παναγίας ἔχει δύναμη πνευματικὴ , ὅπως καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ;
-Ναί. Όποιος ἔχει πολλὴ εὐλάβεια τὴν
Παναγία, ἀκούει τὸ ὄνομά Της καὶ ἀλλοιώνεται. Ή, νὰ τὸ βρὴ κάπου
γραμμένο, τὸ ἀσπάζεται μὲ εὐλάβεια καὶ σκιρτάει ἡ καρδιά του.
Μπορεῖ νὰ κάνη ὁλόκληρη Ἀκολουθία μὲ ἕναν συνεχῆ ἀσπασμὸ στὸ ὄνομα τῆς Παναγίας *.
Καὶ ὅταν προσκυνᾶ τὴν εἰκόνα Της,
δὲν ἔχει τὴν αἴσθηση ὅτι εἶναι εἰκόνα, ἀλλὰ ὅτι εἶναι ἡ ἴδια ἡ Παναγία,
καὶ πέφτει κάτω λειωμένος, διαλυμένος ἀπὸ τὴν ἀγάπη Της.
– Γέροντα, νὰ μᾶς λέγατε κάτι ἀπὸ τὸ προσκύνημά σας στὴν Παναγία τῆς Τήνου.
– Τί νὰ πῶ; Μία τόσο μικρὴ εἰκόνα κι ἔχει τόση Χάρη!
Δὲν μποροῦσα νὰ ξεκολλήσω ἀπὸ κοντά της. Παραμέρισα λίγο, γιὰ νὰ μὴν ἐμποδίζω τοὺς ἄλλους ποὺ...
Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος στόν Ὅσιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη
Τό 1979 ὁ Γέροντας Παϊσιος μετακόμισε ἀπό τόν Τίμιο Σταυρό στό κουτλουμουσιανό κελί τῆς Παναγούδας.
Ἦταν 3 Ἰουνίου καί ὁ Γέροντας λόγω τῆς
μετακόμισης δέν εἶχε βγάλει ἀπό τά κιβώτια τά ἐκκλησιαστικά βιβλία καί
δέν ἤξερε ἀκριβῶς τήν ἡμερομηνία οὔτε φυσικά καί τόν ἑορταζόμενο ἅγιο.
Ἔκανε τίς ἀκολουθίες μέ κομποσχοίνι καί ὅταν ἄρχισε νά εὔχεται καί γιά
τόν ἅγιό της ἡμέρας, τόν ἀπασχόλησε ὁ λογισμός ποιός ἦταν αὐτός ὁ ἅγιος.
Τότε ἐμφανίστηκαν μέσα στό ἐκκλησάκι δύο ἅγιοι, ὁ ἕνας μπροστά καί ὁ
ἄλλος ἀπό πίσω. Ὁ δεύτερος ἤταν ο ἅγιος Παντελεήμων, τόν ὁποῖο
ἀναγνώρισε ὁ Γέροντας. Ὁ πρῶτος ὅμως....
Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὴν χήρα ποὺ φιλοξένησε τὸν Προφήτη Ἠλία
Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Πάθη καὶ Ἀρετὲς», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Ε΄,
ἔκδοσις Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης
Εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶναι
καθῆκον μας νὰ κάνουμε τὸ καλό, γιατί ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος ἀγάπη. Εἶδες ἡ
χήρα πού φιλοξένησε τὸν προφήτη Ἠλία; Εἰδωλολάτρης ἦταν, ἀλλὰ τί ἀγάπη
εἶχε μέσα της! Ὅταν ὁ Προφήτης
πῆγε καὶ τῆς ζήτησε ψωμί, τοῦ εἶπε: «Ἔχουμε λίγο λάδι καὶ ἀλεύρι· αὐτὸ
θὰ φάω μὲ τὰ παιδιά μου καὶ μετὰ θὰ πεθάνουμε». Δὲν τοῦ εἶπε: «Δὲν
ἔχουμε νὰ σοῦ δώσουμε». Καὶ ὅταν ὁ Προφήτης, γιὰ νὰ δοκιμάσει τὴν
προαίρεσή της, τῆς εἶπε νὰ φτιάξη ψωμὶ πρῶτα γιὰ ἐκεῖνον καὶ μετὰ γιὰ τὰ
παιδιά της, ἡ καημένη ἀμέσως τοῦ ἒφτιαξε.
Ἂν δὲν εἶχε μέσα της ἀγάπη, θὰ ἔβαζε
λογισμούς. «Δὲν φτάνει ποὺ τοῦ λέω ὅτι ἔχουμε λίγο, θὰ ἔλεγε, ζητάει νὰ
φτιάξω πρῶτα γιὰ ἐκεῖνον!».
Φάνηκε ἡ προαίρεσή της, γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς παραδείγματα. Ἀλλὰ ἐμεῖς διαβάζουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου