Σοφία Κανλή
–Ἀρχίζω, Γέροντα, μὲ τὴν σκέψη ὅτι πρέπει νὰ προσεύχωμαι γιὰ μένα καὶ γιὰ ὅλους.
–Ἄ, παράξενος ἄνθρωπος εἶσαι! Ἐσὺ πᾶς μὲ ἕνα «πρέπει»· «πρέπει νὰ προσεύχωμαι, πρέπει νὰ κάνω πνευματικά, πρέπει, πρέπει...», καὶ ζορίζεσαι. Καλὸ εἶναι ποὺ ὑπάρχει μέσα σου αὐτὴ ἡ δύναμη, ἀλλὰ νὰ ξεκινᾶς μὲ ἕναν ταπεινὸ λογισμό, μὲ ἕναν πόνο. Νὰ δουλέψη, νὰ πονέση ἡ καρδιά, καὶ τότε δὲν θὰ ζορίζεσαι· θὰ νιώθης χαρά, θὰ ὑπάρχη μέσα σου μιὰ ἐσωτερικὴ ἀγαλλίαση.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου