Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Όταν δηλαδή κανείς συναναστρέφεται με εναρέτους, βοηθιέται;
– Και βέβαια βοηθιέται.
Αν πάς σε ένα κελλί που το θυμιάζουν συνέχεια, όταν βγής, θα μυρίζης θυμίαμα. Αν πάς σε έναν στάβλο, θα πάρης την μυρωδιά του στάβλου. Αν πάς σε ένα κοσμικό σπίτι, θα μυρίζης κοσμικά αρώματα, όταν φύγης.
Θέλω να πώ, αν ένας Χριστιανός που δεν είναι πολύ προοδευμένος πάη κοντά σε έναν πνευματικά προοδευμένο άνθρωπο, μπορεί να κουρασθή ο δεύτερος, να ζημιωθή λίγο, αλλά ωφελείται ο πρώτος.
Αν όμως ένας κοσμικός άνθρωπος, που δεν πιστεύει, πάη κοντά σε έναν πνευματικό άνθρωπο, θα πάη χαμένος ο κόπος και ο χρόνος που θα διαθέση ο πνευματικός άνθρωπος.
Το πολύ‐πολύ ο κοσμικός να συγκινηθή από μερικά πνευματικά που θα του πη ο άλλος και να τα φιλοσοφήση κοσμικά· θα τα πάρη δηλαδή με το κοσμικό πνεύμα και δεν θα ωφεληθή.
Ακόμη και στις συζητήσεις πρέπει κανείς να είναι προσεκτικός, γιατί μερικές φορές αρχίζει πνευματική συζήτηση και καταλήγει σε κουτσομπολιό.
Και δεν φθάνει που χάνει την ώρα του, αλλά χάνει και την ψυχή του με την κατάκριση, γιατί δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε κανέναν, ούτε και καταστάσεις.
Εάν μπορούμε, μετάαπό την συζήτηση που θα κάνουμε με πόνο, να κοιτάξουμε να βοηθήσουμε μια άσχημη κατάσταση. Ούτε και πεθαμένους πρέπει να καταδικάζουμε, γιατί οι ψυχές όλων των ανθρώπων ευτυχώς είναι στα χέρια του Θεού.
Βλέπω πόσες φορές χαλνάει ο λογισμός πολλών ανθρώπων από έναν απρόσεκτο λόγο.
Αν ζητούσαν φόρο για τα λόγια που λέμε, ξέρετε πόσο θα προσέχαμε; Αν έλεγαν «θά πής τόσα λόγια, θα πληρώσης τόσο», θα μετρούσαμε τα λόγια μας! Και στο τηλέφωνο σκεφτόμαστε τί θα πούμε, πόσο θα μιλήσουμε, γιατί θα πληρώσουμε.
Τώρα χάνεται πολύς χρόνος σε λόγια

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση» ‐ 71