–Γέροντα, βλέπω ὅτι δὲν ἀγαπῶ τὴν ἀφάνεια.
Μήπως γι ̓ αὐτὸ νιώθω μέσα μου ἄδεια;
–Ἐσὺ μόνο γιὰ σαλὴ δὲν κάνεις!...
Ἐκεῖ θέλει πολλὴ ταπείνωση. Κοίταξε, ἂν θέλης νὰ ἀγαπήσης τὴν ἀφάνεια, διάβασε τὸν βίο τῆς Ὁσίας Ἰσιδώρας6, γιὰ νὰ γνωρίσης τὰ φλωριὰ τῆς Ἁγίας, τὶς ἀρετές της, νὰ πετάξης τὰ δικά σου τὰ κάλπικα, τὰ μπακιρένια, καὶ στὸ ἑξῆς νὰ μαζεύης χρυσαφένια καὶ νὰ τὰ κρύβης στὴν καρδιά σου καὶ νὰ τὰ κλειδώνης καλά, γιὰ νὰ μὴν τὰ κλέψη τὸ ταγκαλάκι.Οἱ διὰ Χριστὸν Σαλοὶ δὲν ἔχουν μέσα τους κενό, ἀλλὰ ξεχείλισμα ἀπὸ τὸ πολὺ γέμισμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι μεγάλοι Ἅγιοι. Λένε μὲν μπανταλομάρες, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα λένε σωστὲς συμβουλὲς μὲ πολὺ βάθος. Ἔχουν πολὺ μεγάλη ταπείνωση· δὲν λογαριάζουν καθόλου τὸν ἑαυτό τους. Γι ̓ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τοὺς ἀξιώνει νὰ γνωρίσουν τὰ θεῖα μυστήρια καὶ νὰ ἀποκτήσουν πολλὰ χαρίσματα.
–Γέροντα, πῶς μερικοὶ Φαρασιῶτες7, ἐνῶ ἔβλεπαν τὸν Ἅγιο Ἀρσένιο νὰ κάνη τόσα θαύματα, δὲν τὸν καταλάβαιναν καὶ τὸν παρεξηγοῦσαν;
–Οἱ Ἅγιοι περισσότερο ἀγώνα ἔκαναν, γιὰ νὰ κρύψουν τὸν πνευματικό τους πλοῦτο, παρὰ γιὰ νὰ τὸν ἀποκτήσουν. Καὶ ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος κάλυπτε τὶς ἀρετές του μὲ διάφορα ἐξωτερικὰ καπιά8, καὶ ἦταν ἑπόμενο οἱ ἐξωτερικοὶ ἄνθρωποι νὰ μὴν τὸν «βλέπουν» καὶ νὰ τὸν παρεξηγοῦν ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ καπιά, δηλαδὴ τὶς προσποιητὲς ἰδιοτροπίες ποὺ ἔβλεπαν. Προσπαθοῦσε δηλαδὴ πάντοτε ὁ Ἅγιος νὰ παρουσιάζη στοὺς ἀνθρώπους τὸ ἀντίθετο τῆς κάθε ἀρετῆς του, γιὰ νὰ ἀποφύγη τὸν θαυμασμό τους.
Ὅσοι φυσικὰ εἶχαν κρυμμένες ἀρετές, καταλάβαιναν πόσο θησαυρὸ ἔκρυβε ὁ Ἅγιος. Οἱ ταπεινοὶ καὶ ἀφανεῖς ἥρωες τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ ἐξυπνότεροι τοῦ κόσμου, διότι κατορθώνουν νὰ φυλάσσουν τὸν πνευματικό τους θησαυρὸ στὸ θησαυροφυλάκιο τοῦ Θεοῦ.
Γι ̓ αὐτὸ μεγάλη χαρὰ νὰ νιώθουμε, ὅταν ζοῦμε στὴν ἀφάνεια, γιατὶ τότε θὰ δοῦμε πρόσωπο Θεοῦ στὴν ἄλλη ζωὴ καὶ θὰ νιώθουμε καὶ ἀπ' αὐτὴν τὴν ζωὴ τὴν παρουσία Του δίπλα μας.
Μήπως γι ̓ αὐτὸ νιώθω μέσα μου ἄδεια;
–Ἐσὺ μόνο γιὰ σαλὴ δὲν κάνεις!...
Ἐκεῖ θέλει πολλὴ ταπείνωση. Κοίταξε, ἂν θέλης νὰ ἀγαπήσης τὴν ἀφάνεια, διάβασε τὸν βίο τῆς Ὁσίας Ἰσιδώρας6, γιὰ νὰ γνωρίσης τὰ φλωριὰ τῆς Ἁγίας, τὶς ἀρετές της, νὰ πετάξης τὰ δικά σου τὰ κάλπικα, τὰ μπακιρένια, καὶ στὸ ἑξῆς νὰ μαζεύης χρυσαφένια καὶ νὰ τὰ κρύβης στὴν καρδιά σου καὶ νὰ τὰ κλειδώνης καλά, γιὰ νὰ μὴν τὰ κλέψη τὸ ταγκαλάκι.Οἱ διὰ Χριστὸν Σαλοὶ δὲν ἔχουν μέσα τους κενό, ἀλλὰ ξεχείλισμα ἀπὸ τὸ πολὺ γέμισμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι μεγάλοι Ἅγιοι. Λένε μὲν μπανταλομάρες, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα λένε σωστὲς συμβουλὲς μὲ πολὺ βάθος. Ἔχουν πολὺ μεγάλη ταπείνωση· δὲν λογαριάζουν καθόλου τὸν ἑαυτό τους. Γι ̓ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τοὺς ἀξιώνει νὰ γνωρίσουν τὰ θεῖα μυστήρια καὶ νὰ ἀποκτήσουν πολλὰ χαρίσματα.
–Γέροντα, πῶς μερικοὶ Φαρασιῶτες7, ἐνῶ ἔβλεπαν τὸν Ἅγιο Ἀρσένιο νὰ κάνη τόσα θαύματα, δὲν τὸν καταλάβαιναν καὶ τὸν παρεξηγοῦσαν;
–Οἱ Ἅγιοι περισσότερο ἀγώνα ἔκαναν, γιὰ νὰ κρύψουν τὸν πνευματικό τους πλοῦτο, παρὰ γιὰ νὰ τὸν ἀποκτήσουν. Καὶ ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος κάλυπτε τὶς ἀρετές του μὲ διάφορα ἐξωτερικὰ καπιά8, καὶ ἦταν ἑπόμενο οἱ ἐξωτερικοὶ ἄνθρωποι νὰ μὴν τὸν «βλέπουν» καὶ νὰ τὸν παρεξηγοῦν ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ καπιά, δηλαδὴ τὶς προσποιητὲς ἰδιοτροπίες ποὺ ἔβλεπαν. Προσπαθοῦσε δηλαδὴ πάντοτε ὁ Ἅγιος νὰ παρουσιάζη στοὺς ἀνθρώπους τὸ ἀντίθετο τῆς κάθε ἀρετῆς του, γιὰ νὰ ἀποφύγη τὸν θαυμασμό τους.
Ὅσοι φυσικὰ εἶχαν κρυμμένες ἀρετές, καταλάβαιναν πόσο θησαυρὸ ἔκρυβε ὁ Ἅγιος. Οἱ ταπεινοὶ καὶ ἀφανεῖς ἥρωες τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ ἐξυπνότεροι τοῦ κόσμου, διότι κατορθώνουν νὰ φυλάσσουν τὸν πνευματικό τους θησαυρὸ στὸ θησαυροφυλάκιο τοῦ Θεοῦ.
Γι ̓ αὐτὸ μεγάλη χαρὰ νὰ νιώθουμε, ὅταν ζοῦμε στὴν ἀφάνεια, γιατὶ τότε θὰ δοῦμε πρόσωπο Θεοῦ στὴν ἄλλη ζωὴ καὶ θὰ νιώθουμε καὶ ἀπ' αὐτὴν τὴν ζωὴ τὴν παρουσία Του δίπλα μας.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -102-
6.Ἡ Ὁσία Ἰσιδώρα ἔζησε στὸ Μοναστήρι τῶν Ταβεννησιωτῶν, τὸ ὁποῖο εἶχε ἱδρύσει ὁ Ὅσιος Παχώμιος στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνος. Ταπείνωνε καὶ ἐξευτέλιζετὸν ἑαυτό της καὶ ὑποκρινόταν τὴν σαλὴ «διὰ τὸν Χριστόν». Περιφερόταν πάντοτε ξυπόλυτη καὶ φοροῦσε ἕνα κουρέλι στὸ κεφάλι της, ἐνῶ οἱ ἄλλες μοναχὲς φοροῦσαν κουκούλι. Ἂν καὶ πολλὲς φορὲς δέχθηκε ὕβρεις καὶ χτυπήματα, ποτὲ δὲν γόγγυσε. Ἡ ἁγιότητα τοῦ βίου της ἀποκαλύφθηκε μὲ ὅραμα στὸν μεγάλο ἀσκητὴ Πιτηροῦν, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε τὸ Μοναστήρι καὶ φανέρωσε ἐνώπιον ὅλης τῆς Ἀδελφότητος ὅτι ἡ Ἰσιδώρα, τὴν ὁποία θεωροῦσαν σαλή, ἦταν Ἀμμᾶς, δηλαδὴ πνευματικὴ μητέρα.
7.Αγιου Αρσενίου.
8.Καπί: Ἐπανωφόρι χονδρό.
6.Ἡ Ὁσία Ἰσιδώρα ἔζησε στὸ Μοναστήρι τῶν Ταβεννησιωτῶν, τὸ ὁποῖο εἶχε ἱδρύσει ὁ Ὅσιος Παχώμιος στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνος. Ταπείνωνε καὶ ἐξευτέλιζετὸν ἑαυτό της καὶ ὑποκρινόταν τὴν σαλὴ «διὰ τὸν Χριστόν». Περιφερόταν πάντοτε ξυπόλυτη καὶ φοροῦσε ἕνα κουρέλι στὸ κεφάλι της, ἐνῶ οἱ ἄλλες μοναχὲς φοροῦσαν κουκούλι. Ἂν καὶ πολλὲς φορὲς δέχθηκε ὕβρεις καὶ χτυπήματα, ποτὲ δὲν γόγγυσε. Ἡ ἁγιότητα τοῦ βίου της ἀποκαλύφθηκε μὲ ὅραμα στὸν μεγάλο ἀσκητὴ Πιτηροῦν, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε τὸ Μοναστήρι καὶ φανέρωσε ἐνώπιον ὅλης τῆς Ἀδελφότητος ὅτι ἡ Ἰσιδώρα, τὴν ὁποία θεωροῦσαν σαλή, ἦταν Ἀμμᾶς, δηλαδὴ πνευματικὴ μητέρα.
7.Αγιου Αρσενίου.
8.Καπί: Ἐπανωφόρι χονδρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου