Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

 































Γέροντας Παΐσιος καί..ἁγιοπότηρα
Πριν λίγο καιρό ο αγιορείτης ιερομόναχος π. Μ, μου αποκάλυψε ένα περιστατικό που με προβλημάτισε πολύ, ίσως και λόγω της εποχής που διερχόμαστε και το οποίο παραθέτω
"Μία φορά , μου διηγήθηκε ο π. Μ, καθώς λειτουργούσα, ήρθε μέσα μου έντονη η επιθυμία να προσφέρω εις μνήμην των γονέων μου και για την ψυχή τους ένα καλό αγιοπότηρο στο μοναστήρι μου. Πριν κάνω όμως οποιαδήποτε ενέργεια σκέφτηκα να περάσω από τον Γέροντα Παΐσιο, με τον οποίο με συνέδεε πνευματική φιλία πολλών ετών. Πράγματι του εκμυστηρεύτηκα τον λογισμό μου. Μόλις με άκουσε ο Γέροντας με ρώτησε : -Το μοναστήρι σας έχει άλλα αγιοπότηρα;

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, μερικὲς φορὲς δὲν μπορῶ νὰ χαρῶ, καὶ τότε σκέφτομαι μήπως ἡ χαρὰ δὲν εἶναι γιὰ μένα.
–Τί λές; Δὲν εἶναι ἡ χαρὰ γιὰ σένα; Καὶ γιὰ ποιόν εἶναι; γιὰ τὸ ταγκαλάκι;
Χαμένο τὄχεις; Γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ χαρά. Ὁ Θεὸς δὲν ἔδωσε λύπη· ἔδωσε μόνο χαρά.
–Γιατί ὅμως, Γέροντα, δὲν ἔχω πάντοτε μέσα μου χαρά;
–Ὅταν ὁ νοῦς σου δὲν εἶναι στὸν Θεό, πῶς θὰ νιώσης τὴν χαρὰ τοῦ Θεοῦ; Ἐσὺ ξεχνᾶς τὸν Χριστὸ καὶ ὁ νοῦς σου γυρίζει συνέχεια στὶς δουλειὲς καὶ στὶς μηχανές, καὶ ἔτσι σταματάει ἡ πνευματική σου μηχανή. Βάλε λοιπὸν μπρὸς τὴν εὐχὴ καὶ τὴν σιγανὴ ψαλμωδία, καὶ μετὰ θὰ τρέχης καὶ θὰ γυρίζης σὰν σβούρα γύρω ἀπὸ τὸν Χριστό. Μόνον κοντὰ στὸν Χριστὸ βρίσκει κανεὶς τὴν πραγματική, τὴν γνήσια χαρά, γιατὶ μόνον ὁ Χριστὸς δίνει χαρὰ καὶ παρηγοριὰ πραγματική. Ὅπου Χριστός,ἐκεῖ χαρὰ ἀληθινὴ καὶ ἀγαλλίαση παραδεισένια. Ὅσοι εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό, δὲν ἔχουν πραγματικὴ χαρά. Μπορεῖ νὰ κάνουν ὄνειρα: «θὰ φτιάξω αὐτό, θὰ φτιάξω τὸ ἄλλο, θὰ πάω ἐδῶ, θὰ πάω ἐκεῖ», μπορεῖ νὰ ἀπολαμβάνουν τιμὲς ἢ νὰ τρέχουν στὶς διασκεδάσεις καὶ νὰ χαίρωνται, ἀλλὰ ἡ χαρὰ ποὺ νιώθουν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γεμίση τὴν ψυχή τους.
Αὐτὴ ἡ χαρὰ εἶναι ὑλική, κοσμικὴ χαρά, ἀλλὰ ἀπὸ ὑλικὲς χαρὲς δὲν γεμίζει ἡ ψυχή, καὶ ὁ ἄνθρωπος μένει μ ̓ ἕνα κενὸ στὴν καρδιά του. Εἶδες τί λέει ὁ Σολομών; «Ἔχτισα σπίτια, φύτεψα ἀμπέλια, ἔκανα κήπους, μάζεψα χρυσάφι, ἀπέκτησα ὅ,τι πόθησε ἡ καρδιά μου, ἀλλὰ στὸ τέλος κατάλαβα ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι μάταια».
Ἡ κοσμικὴ χαρὰ δίνει κάτι τὸ πρόσκαιρο, κάτι γιὰ ἐκείνη τὴν στιγμή, δὲν δίνει αὐτὸ ποὺ δίνει ἡ πνευματικὴ χαρά.
Ἡ πνευματικὴ χαρὰ εἶναι ζωὴ παραδεισένια. Ὅσοι πέρασαν πρῶτα ἀπὸ τὴν Σταύρωση καὶ ἀναστήθηκαν πνευματικά, ζοῦν τὴν πασχαλινὴ χαρά. «Πάσχα, Κυρίου Πάσχα»
Καὶ μετὰ ἔρχεται ἡ Πεντηκοστή!... Καὶ ὅταν φθάσουν πιὰ στὴν Πεντηκοστὴ καὶ δεχθοῦν τὴν πύρινη γλῶσσα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τότε ὅλα τελειώνουν.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -155-

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, πολύ παιδεύομαι μέ κάτι λογισμούς...
-Είναι τοϋ πειρασμού. Ειρήνευε και μήν τους άκοϋς. Έσύ είσαι ευαίσθητη. Ό διάβολος εκμεταλλεύεται τήν ευαισθησία σου, σέ κάνει νά λεπτολογής μερικά πράγματα, κολλάει τό μυαλό σου έκεϊ και βασανίζεσαι άδικα. Μπορεί νά σοϋ φέρη άσχημους λογισμούς λ.χ. γιά τήν Γερόντισσα ή και γιά μένα τον ϊδιο. Μήν τους δίνης σημασία. Ένας βλάσφημος λογισμός, αν τοϋ δώσης λίγη σημασία, μπορεί νά σέ ταλαιπωρήση, νά σέ τσακίση. Σοϋ χρειάζεται λίγη καλή αδιαφορία. Μέ βλάσφημους λογισμούς βασανίζει ό διάβολος συνήθως τους πολύ ευλαβείς και πολύ ευαίσθητους. Μεγαλοποιεϊ τήν πτώση τους, γιά νά τους θλίβη, και εάν δέν κατορθώση νά τους φέρη σέ απόγνωση, ώστε νά αυτοκτονήσουν, προσπαθεί τουλάχιστον νά τους τρελλάνη και νά τους άχρηστέψη. Καί εάν δέν μπόρεση νά κάνη ούτε καί αυτό, τον ευχαριστεί νά τους φέρη έστω μία μελαγχολία.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου 

Σοφία Κανλή

Εσένα η αμφισβήτηση θα σε οδηγήσει στην πίστη·αυτός είναι ο δρόμος σου
Κάποιοι λαϊκοί, προσπαθώντας να εξηγήσουν με την λογική το διορατικό χάρισμα που ο Θεός είχε δώσει στον Πατέρα Παΐσιο, έψαχναν να βρουν τους τρόπους που ίσως χρησιμοποιούσε, ώστε να μαθαίνει κάποια πράγματα για τους ανθρώπους που θα τον επισκέπτονταν. Αλλά και τους λογισμούς αυτούς τους «έπιανε» μερικές φορές ο άνθρωπος του Θεού.

Ένας νεαρός, ο οποίος είχε σπουδάσει ηλεκτρονικός, ακούγοντας για τον Πατέρα Παΐσιο, υποπτευόταν ότι ο Όσιος είχε τοποθετήσει στην στέγη της Καλύβης του, στον φράχτη και στον γύρω χώρο κεραίες, μικρόφωνα και πομπούς, για να καταγράφει τις συνομιλίες των επισκεπτών και να παρουσιάζεται ύστερα ως διορατικός. Αποφάσισε λοιπόν να τον επισκεφθεί, για να ερευνήσει, αν θα μπορούσε τον χώρο.
Ενώ περίμενε έξω από τον φράχτη μαζί με άλλους είκοσι περίπου ανθρώπους και στεκόταν προς τα πίσω, βγήκε ο Όσιος, σήκωσε το χέρι του και δείχνοντάς τον φώναξε:
― Ε, παλληκάρι, έλα εσύ μπροστά, σε παρακαλώ!
― Σ’ εμένα μιλάτε; Ρώτησε εκείνος.
― Ναι, σ’ εσένα.
Ο Όσιος άνοιξε την πόρτα και αμέσως τον πήρε και πήγαν πίσω από το Καλύβι. «Κάθησε, Στυλιανέ», του είπε. Αυτό ήταν το πρώτο «χαστούκι» που δέχθηκε η λογική του νέου. Ο Όσιος κάθησε δίπλα του, του έδειξε την σκεπή και τον ρώτησε.
― Βλέπεις τίποτε περίεργο στην σκεπή μου;
― Όχι, είπε ο νέος κοιτάζοντας την σκεπή.
― Έχω μια κεραία κρυμμένη εκεί επάνω, είπε ο Όσιος και, πριν προλάβει εκείνος να συνέλθει, συνέχισε: Βλέπεις τίποτε περίεργο μέσα στους θάμνους;
― Όχι, απάντησε και πάλι ο νέος.
― Έχω, του είπε, κρυμμένο ένα μηχάνημα που γράφει αυτά που λένε οι άνθρωποι και μετά κοροϊδεύω τον κόσμο ότι κάνω θαύματα! Εσύ γιατί ήρθες; Εμένα τι με θέλεις τώρα;
Ο νέος άρχισε να κλαίει.
― Μη στενοχωριέσαι, Στυλιανέ, του είπε τότε ο Όσιος. Οι καιροί είναι πονηροί, και καλά κάνεις που αμφισβητείς. Εσένα η αμφισβήτηση θα σε οδηγήσει στην πίστη· αυτός είναι ο δρόμος σου. Για κανόνα τώρα, πήγαινε και μοίρασε λουκούμι και νερό στους άλλους και έλα κάποια άλλη φορά να τα πούμε!
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

 

–Γέροντα, ἀνησυχῶ, μήπως δὲν ἀγωνίζομαι σωστά.
–Ἔχεις ἄγχος;
–Ὄχι, ἀλλὰ γιατί ἔχω αὐτὴν τὴν ἀνησυχία;
–Εὐλογημένη, ὑπάρχει ἡ ἥσυχη ἀνησυχία καὶ ἡ ἀνήσυχη ἡσυχία. Ἡ καλὴἀνησυχία πρέπει πάντοτε νὰ ὑπάρχη μέσα μας· ἄγχος νὰ μὴν ὑπάρχη.
Ὅταν κανεὶς ἀγωνίζεται σωστά, ποτὲ δὲν μένει εὐχαριστημένος ἀπὸ τὸν ἑαυτό του· ἔχει συνέχεια μέσα του μιὰ ἀνησυχία ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν φιλότιμη προσπάθεια ποὺ κάνει.

Απειλείται γενική ανάφλεξη στη Συρία: Δραματικό διάγγελμα Νετανιάχου.

 ΣΧΟΛΙΟ : Είχαμε ειδοποιήσει έγκαιρα με το άρθρο μας Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ-ΑΠΟ ΩΡΑ ΣΕ ΩΡΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΓΕΓΓΟΝΟΤΑ.ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ.και το  Ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι τα γεγονότα θα ξεκινήσουν στις 18 Μα'ί'ου!Τώρα περιμένουμε το επίσημο διάγγελμα του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου.

"Κεραυνοί" Χαμενέι προς ΗΠΑ - Ισραήλ: "Θα σας πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα"

 

Τις πρώτες φωτιές γενικευμένου πολέμου στης Συρία άναψαν τα τελευταία πλήγματα του Ισραήλ σε ιρανικές βάσεις.

Διαβάστε περισσότερα »

 

 

 

ΣΚΕΨΕΙΣ

 






'Εγινε πάλι κόλαση η Συρία. Τελικά δεν θα μπεί τάξη ποτέ εκεί κάτω. Και μέχρι να φτάσουμε στα τελικά γεγονότα που θα έχουν πάλι συμμετοχή οι ίδιοι πρωταγωνιστές, εκεί στα ίδια μέρη, θα σέρνονται και τα εθνικά μας θέματα. Μιά το όνομα της Μακεδονίας, μιά τα ελληνοτουρκικά, μιά επιπλέον και τα εσωτερικά οικονομικής φύσεως θέματα, θα μας απασχολούν αδιάλειπτα. Κι εμείς μπερδεμένοι θα αναρωτιόμαστε, που θα πάει αυτή η κατάσταση; Που πάει ο κόσμος όλος τέλος πάντων; Φίλοι μας νομίζουμε ότι οι εκπλήξεις θα γίνονται συνεχώς και πιό μεγάλες και τα ερωτηματικά ακόμη μεγαλύτερα! Η λογική έδωσε την θέση της στόν παραλογισμό και οι μεγάλοι της γής μάλλον βάλθηκαν να μας οδηγήσουν στο απόλυτο όλεθρο.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ή ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
- Γέροντα, όποιος έχει υπερηφάνεια πάντοτε λέει το καλό που κάνει;
- Και να το πει και να μην το πει, το χει μέσα του κρυφό καμάρι! Να, αυτές τις μέρες ήρθε κάποιος να με δει. Μου μιλούσε συνέχεια για τον εαυτό του και κάθε τόσο μου πρόσθετε: «Εις δόξαν Θεού τα λέω». Με τρόπο του είπα: «Μήπως μπαίνει λίγο και η δόξα η δική σου;». «Α, όχι, μου λέει, όλα εις δόξαν Θεού…». Και τελικά δεν είχε έρθει να μου πει κάτι που τον απασχολούσε, αλλά να μου διηγηθεί τα κατορθώματά του «εις δόξαν Θεού..», ενώ στην πραγματικότητα όλα τα έλεγε για την δόξα την δική του
Πάντως, όταν ο άνθρωπος κάνη γνωστό το καλό που κάνει και υπερηφανεύεται, πάντοτε το χάνει. Τότε και κουράζεται άσκοπα και κολάζεται.
Κάποιος που επρόκειτο να γίνει ιερέας πήγε σε ένα απομονωμένο μοναστήρι να καθίσει σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του. Στις τριάντα οκτώ όμως μέρες παρουσιάσθηκε κάποια ανάγκη και χρειάσθηκε να κατεβεί στον κόσμο.
Μετά έκανε το παν να επιστρέψει, για να μείνει ακόμη δυο μέρες, γιατί πως θα έλεγε ότι κάθισε στην έρημο σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του; Βλέπεις, και ο Μωυσής σαράντα μέρες κάθισε στο Σινά , πριν πάρει τις δέκα εντολές!... Έλεγε μετά παντού: «Εγώ πριν από την χειροτονία μου κάθισα στην ησυχία σαράντα μέρες». Έτσι έρχεται η Χάρις;
Χίλιες φορές να καθόταν είκοσι μέρες ή δεκαπέντε ή να μην καθόταν ούτε μια μέρα, για να μη καυχιέται ότι κάθισε σαράντα μέρες.
Τότε περισσότερη Χάρη θα είχε.- Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος λέει: «Ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω». Αυτή η καύχηση, μπορεί να έχει υπερηφάνεια;
- Όχι, πώς να έχει υπερηφάνεια; Αυτό έχει μια δοξολογία, μια ευχαριστία στον Θεό. Αν θεωρούμε μεγάλη τιμή και ευεργεσία, που οικονόμησε ο Καλός Θεός να είμαστε Χριστιανοί, αυτή η καύχηση δεν έχει υπερηφάνεια.. Όταν κάποιος, ας υποθέσουμε, θεωρεί ευλογία και χαίρεται που ο Θεός οικονόμησε να έχει καλούς, ευλαβείς γονείς αυτό δεν σημαίνει ότι καμαρώνει κοσμικά, αλλά ότι έχει ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Ε΄ - ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

 


















Τι φταίει Γέροντα, που θυμώνω με το παραμικρό;
Φταίει που πιστεύεις ότι πάντοτε φταίνε οι άλλοι...
Αγίου Παϊσίου

Γέροντας Παΐσιος: «Όσο αξίζει μια ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος»!

Γέροντας Παΐσιος: «Όσο αξίζει μια ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος»!

Η ψυχή που συγκινείται από τις ομορφιές του υλικού κόσμου φανερώνει ότι ζη μέσα της ο μάταιος κόσμος γι' αυτό έλκεται από την πλάση κι όχι από τον Πλάστη, από τoν πηλό κι όχι από τον Θεό.

Διαβάστε περισσότερα »

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, μερικοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος.
– Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος; Πως είναι δυνατόν οι νεκροί να μείνουν στην ανυπαρξία, αφού είναι ψυχές;
Ο Θεός είναι αθάνατος και ο άνθρωπος είναι κατά χάριν αθάνατος.

Επομένως αθάνατος θα είναι και στην κόλαση.
Ύστερα τον Παράδεισο και την κόλαση τα ζει η ψυχή μας σε έναν βαθμό και από αυτήν την ζωή, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Όταν κάποιος έχει τύψεις συνειδήσεως και νιώθει φόβο, ταραχή, άγχος, απελπισία, ή είναι κυριευμένος από μίσος, από φθόνο κ.λπ., τότε ζει την κόλαση. Ενώ, όταν μέσα του υπάρχει αγάπη, χαρά, ειρήνη, πραότητα, καλωσύνη κ.λπ., τότε ζει τον Παράδεισο.
Όλη η βάση είναι η ψυχή, γιατί αυτή είναι που αισθάνεται και την χαρά και τον πόνο.
Να, πήγαινε σε έναν πεθαμένο και πες του τα πιο ευχάριστα πράγματα λ.χ. «ήρθε ο αδελφός σου από την Αμερική» κ.λ.π., δεν θα καταλάβει τίποτε.
Αν του σπάσεις τα χέρια, τα πόδια, πάλι δεν θα καταλάβει.
Επομένως η ψυχή είναι που αισθάνεται. Αυτά όλα δεν τους προβληματίζουν; Ή, ας υποθέσουμε, βλέπεις ένα ωραίο, ένα ευχάριστο όνειρο, χαίρεσαι, χτυπάει γλυκά η καρδιά σου και δεν θέλεις να τελειώσει.
Ξυπνάς και στενοχωριέσαι, γιατί ξύπνησες.
Ή βλέπεις ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσες λ.χ. και έσπασες τα πόδια σου, και υποφέρεις, κλαις.
Από την αγωνία σου ξυπνάς με δάκρυα στα μάτια, βλέπεις ότι δεν έπαθες τίποτε, και λες: «Ευτυχώς όνειρο ήταν!».
Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή. Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ότι στην πραγματικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ’ ότι την ημέρα.
Έτσι και όταν πεθάνει ο άνθρωπος, αν πάει στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό. Σκεφθείτε να ζει κανείς ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! Εδώ δεν μπορείς να αντέξεις για λίγα λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια – Θεός φυλάξει – να είσαι μέσα στην θλίψη.
Γι’ αυτό καλύτερα να μην πάμε στην κόλαση. Εσείς τι λέτε;
– Τόσον καιρό, Γέροντα, κάνουμε αγώνα να μην πάμε στην κόλαση· λέτε, εκεί να καταλήξουμε;
– Αν δεν έχουμε μυαλό, εκεί θα πάμε. Εγώ εύχομαι ή όλοι στον Παράδεισο ή κανένας στην κόλαση… Καλά δεν λέω; Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξει, όχι μόνον άνθρωπος, αλλά ούτε πουλί να μην πάει στην κόλαση.
Ο Καλός Θεός ας μας δώσει καλή μετάνοια, για να μας βρει ο θάνατος σε καλή πνευματική κατάσταση και να αποκατασταθούμε στην Ουράνια Βασιλεία Του.
Αμήν.
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, ὅταν εἶμαι στενοχωρημένη, πῶς θὰ βρῶ παρηγοριά;
-Νὰ καταφύγεις στὴν προσευχή.
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με».

Καὶ μόνον τὸ κεφάλι σου νὰ ἀκουμπήσεις σὲ μία εἰκόνα, θὰ βρεις παρηγοριά.
Κᾶνε τὸ κελλί σου σὰν ἐκκλησάκι μὲ εἰκόνες ποὺ σὲ ἀναπαύουν , καὶ θὰ δής, θὰ βρίσκεις μέσα σὲ αὐτὸ πολλὴ παρηγοριά.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ 

Πῶς γίνεται, Γέροντα, μερικὲς φορές, ἐνῶ βρίσκεσαι σὲ μιὰ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση καὶ χαίρεσαι, ξαφνικὰ νὰ χάνης αὐτὴν τὴν χαρά;
–Σοῦ στέλνει ὁ Θεὸς πνευματικὲς χαρὲς καὶ χαίρεσαι. Τὶς παίρνει, κι ἐσὺ μετὰ τὶς ἀναζητᾶς καὶ καταβάλλεις περισσότερο ἀγώνα καὶ προχωρᾶς πιὸ πολὺ πνευματικά.
–Γέροντα, τί χαρὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ νιώθω; Μήπως δὲν ἔχω συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μου;–Ὄχι, παιδί μου! Σοῦ δίνει ὁ Θεὸς καμμιὰ σοκολάτα, γιὰ νὰ χαίρεσαι.
Τώρα σοκολάτες, ἀργότερα κρασί, σὰν κι αὐτὸ ποὺ πίνουν στὸν Παράδεισο. Ξέρεις τί γλυκὸ κρασὶ πίνουν ἐκεῖ; Οὔ! Λίγο φιλότιμο νὰ δῆ ὁ Θεός, λίγη καλὴ διάθεση, καὶ δίνει πλούσια τὴν Χάρη Του καὶ σὲ μεθάει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ζωή. Τὴν πνευματικὴ ἀλλοίωση ποὺ δέχεται ὁ ἄνθρωπος καὶ τὴν ἀγαλλίαση ποὺ νιώθει στὴν καρδιά του, ὅταν τὸν ἐπισκέπτεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ τὴν δώση οὔτε ὁ ...μεγαλύτερος καρδιολόγος τοῦ κόσμου. Ὅταν νιώθης αὐτὴν τὴν χαρά, προσπάθησε νὰ τὴν κρατήσης, ὅσο μπορεῖς περισσότερο.
–Πρέπει, Γέροντα, νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ μᾶς δίνη πνευματικὲς χαρές;
–Εἶναι φθηνὸ νὰ ζητᾶμε πνευματικὲς χαρές· αὐτὲς ἔρχονται μόνες τους, ὅταν ὑπάρχουν οἱ προϋποθέσεις.
Ἂν θέλης νὰ εἶσαι συνέχεια χαρούμενη, αὐτὸ ἔχει φιλαυτία. Ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο,γιὰ νὰ σταυρωθῆ ἀπὸ ἀγάπη· πρῶτα σταυρώθηκε καὶ μετὰ ἀναστήθηκε.Τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ δὲν ἐργάζονται οὔτε γιὰ οὐράνιο μισθό, ἀλλὰ οὔτε καὶ γιὰ πνευματικὲς χαρὲς σ ̓ αὐτὴν τὴν ζωή. Γιατὶ τὰ παιδιὰ δὲν πληρώνονται ἀπὸ τὸν Πατέρα, ἀφοῦ ὅλη ἡ περιουσία τοῦ Πατέρα τους εἶναι δική τους.
Ἄλλο τὰ θεῖα δῶρα ποὺ θὰ προσφέρη ὁ Θεὸς σὰν Καλὸς Πατέρας καὶ σ' αὐτὴν τὴν ζωὴ καὶ στὴν αἰώνια.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»

Γέροντά μου, θα τα ζήσουμε αυτά τα Γεγονότα;

Γέροντά μου, θα τα ζήσουμε αυτά τα Γεγονότα;

Θα δεις τι θα πάθουν οι τούρκοι! Χαστούκι που θα φάνε από το Θεό! 

Διαβάστε περισσότερα »

Η μέλλουσα ζωή (Άγιος Γέροντας Παΐσιος)

Η μέλλουσα ζωή (Άγιος Γέροντας Παΐσιος)

ή όλοι στον Παράδεισο ή κανένας στην κόλαση...

Διαβάστε περισσότερα »

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ο Άγιος Παΐσιος για τον θυμό
Άγιος Παΐσιος: Γέροντα, εγώ νομίζω ότι δεν θυμώνω, αλλά απλώς νευριάζω.
– Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδί; Αν νευριάζης, πρέπει να εξετάσης να δης μήπως έχεις το πάθος του θυμού. Άλλο αν κάποιος νευριάση και πη καμμιά κουβέντα, επειδή είναι νευριασμένος ή έχει κάποιο πρόβλημα, έναν πόνο κ.λπ. Τότε «καλημέρα» να του πη ο άλλος , «δεν με παρατάς κι εσύ!» – μπορεί να του απαντήση.

Μα καλά, «καλημέρα» του είπε∙ δεν του είπε κάτι κακό. Αυτός όμως είναι κουρασμένος, έχει τον πόνο του, γι’ αυτό αντιδρά έτσι. Βλέπεις, και το πιο υπομονετικό γαϊδουράκι, όταν το παραφορτώσης, θα κλωτσήση.
– Γέροντα, όταν δεν είμαι συμφιλιωμένη με τον εαυτό μου, μου φταίει το καθετί και αντιδρώ.
– Αν δεν είσαι συμφιλιωμένη με τον εαυτό σου , αυτό σημαίνει ότι έχεις μια πνευματική αδιαθεσία και είναι φυσικό μετά να αντιδράς. Όπως, όταν κάποιος είναι σωματικά άρρωστος, χάνει καμμιά φορά την υπομονή του και κουράζεται λ.χ. να ακούη τους άλλους να μιλάνε, έτσι και όταν δεν είναι σε καλή πνευματική κατάσταση, του λείπει η εγρήγορση, η υπομονή , η ανεκτικότητα.
– Τι φταίει, Γέροντα, που θυμώνω με το παραμικρό;
– Φταίει που πιστεύεις ότι πάντοτε φταίνε οι άλλοι. Ο θυμός σ’ εσένα ξεκινάει από τους αριστερούς λογισμούς που βάζεις για τους άλλους. Εάν βάζης δεξιούς λογισμούς, δεν θα εξετάζης τί σου είπαν ή πώς σου το είπαν, θα παίρνης το βάρος επάνω σου και δεν θα θυμώνης.
– Όμως, Γέροντα, δεν μπορώ να πιστέψω ότι πάντοτε φταίω εγώ.
– Φαίνεται, υπάρχει μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Να προσέχης, γιατί ο θυμός έχει μέσα δικαιολογία, υπερηφάνεια, ανυπομονησία, αναίδεια.
– Γέροντα, γιατί σήμερα οι άνθρωποι νευριάζουν τόσο εύκολα;
– Τώρα και οι μύγες νευριάζουν! Έχουν πείσμα, θέλημα!… Παλιά, αν τις έδιωχνες, έφευγαν. Τώρα, επιμένουν… Είναι όμως αλήθεια ότι και μερικά επαγγέλματα σήμερα όχι μόνο δεν βοηθούν για την ψυχική ηρεμία, αλλά και τον εκ φύσεως ήρεμο άνθρωπο μπορεί να τον κάνουν νευρικό.
– Γέροντα, εγώ όταν ήμουν στον κόσμο, θύμωνα πολύ∙ τώρα στο μοναστήρι γιατί δεν θυμώνω;
– Πολλές φορές ,από μερικές εξωτερικές αφορμές αγανακτεί ο άνθρωπος και ξεσπά, επειδή δεν αναπαύεται με αυτό που κάνει και θέλει κάτι άλλο. Αυτές όμως οι αντιδράσεις είναι εξωτερικές σκόνες που φεύγουν, όταν βρη ο άνθρωπος αυτό που τον αναπαύει.
Από τους Λόγους του Αγίου Παϊσίου

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .

 

 

 

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Όσιος Παΐσιος: Να δίνουμε στην ψυχή την τροφή που επιθυμεί.
Γέροντα, όταν δεν έχω όρεξη για πνευματικά, πώς να βάλω αρχή;
- Να κάνης κάτι πνευματικό που σε ευχαριστεί, και θα σου έρθη η όρεξη και για τα άλλα. Να απλώσης μπροστά σου την πνευματική τράπεζα και να βρης τί τραβά η όρεξή σου. Θέλεις να διαβάσης λίγο;
Θέλεις να κάνης ένα κομποσχοίνι Θέλεις να κάνης μία Παράκληση; Θέλεις να διαβάσης Ψαλτήρι ή να κάνης λίγες μετάνοιες; Αν δεν έχης όρεξη για τίποτε, ε, τότε θέλεις βρεγμένη σανίδα.

- Από εργόχειρο, Γέροντα, μπορώ να αρχίσω;
- Μπορείς αλλά να λες συγχρόνως και την ευχή.
- Μήπως, όμως, Γέροντα, κάνοντας ό,τι με ευχαριστεί , κάνω το θέλημά μου;
- Κοίταξε, στα πνευματικά πρέπει να δίνουμε στην ψυχή την τροφή που επιθυμεί και ζητάει μόνη της. Έτσι γλυκαίνεται ,τρέφεται και παρακινείται για περισσότερα πνευματικά. Βλέπεις, και όταν αρρωσταίνουμε και ζητά κάτι ο οργανισμός μας , του το δίνουμε , για να γίνουμε καλά. Μικρός, είχα αρρωστήσει από αναιμία, και ζητούσα να φάω λεμόνι.
Οι δικοί μου όμως, επειδή δεν ήξεραν αν έπρεπε να φάω λεμόνι, δεν μου έδιναν και περίμεναν τον γιατρό. Και τελικά, όταν ήρθε ο γιατρός, συνέστησε να τρώω λεμόνια, γιατί ο οργανισμός μου είχε ανάγκη από βιταμίνες που περιέχονται στα λεμόνια.
- Γέροντα, για να αντιμετωπίσω αυτόν τον καιρό την αμέλεια, έκανα μια προσπάθεια να εφαρμόσω ένα πρόγραμμα.
- Το πρόγραμμα καλό είναι, αλλά πρέπει πρώτα να μπη η καρδιά και μετά το πρόγραμμα.
- Μήπως, Γέροντα, να μου βάζατε εσείς ένα πρόγραμμα;
- Το πρόγραμμα που θα σου βάλω, είναι να κάνης ό,τι πνευματικό σ’ ευχαριστεί. Να μη στριμώχνης με άγχος τον εαυτό σου, αλλά να εξετάζης από τί είδους πνευματική τροφή έχει ανάγκη η ψυχή σου και να της το δίνης.
Όταν νιώθης την ανάγκη να ψάλης, να ψάλης˙ όταν σε τραβάη η μελέτη, να μελετάς˙ όταν σε τραβάη η ευχή, να λες την ευχή. Να κάνης και ό,τι άλλο πνευματικό επιθυμείς, αρκεί να μην καταπιέζης τον εαυτό σου. Νομίζω ότι κατάλαβες.
Αυτό θα γίνη τώρα στις αρχές , μέχρι να γλυκαθή η ψυχή σου, και μετά θα μπης σε μια πνευματική σειρά που θα σε τραβάη από μόνη της. Μην ανησυχής λοιπόν, με την Χάρη του Θεού θα πάρη μπρος η μηχανή σου και θα τρέχης.
Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ ζ΄ - ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥXHΣ

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ο Καλός Θεός ας μας δώσει καλή μετάνοια, για να μας βρει ο θάνατος σε καλή πνευματική κατάσταση και να αποκατασταθούμε στην Ουράνια Βασιλεία Του.
Αμήν.

'Αγιος Γέροντας Παΐσιος: Πώς έρχεται η κάθαρση του νού και της καρδιάς

Από: diakonima.gr 

 

Γέροντα, πώς έρχεται η κάθαρση του νού και της καρδιάς;

– Σάς έχω πει ότι, για να εξαγνισθούν ο νούς και η καρδιά, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τους πονηρούς λογισμούς που του φέρνει το ταγκαλάκι, ούτε ο ίδιος να σκέφτεται πονηρά.

Να προσπαθή να βάζη πάντα καλό λογισμό, να μη σκανδαλίζεται εύκολα και να βλέπη με επιείκεια και αγάπη τα σφάλματα των άλλων.
Όταν πληθαίνουν οι καλοί λογισμοί, ο άνθρωπος εξαγνίζεται ψυχικά, κινείται με ευλάβεια, ειρηνεύει, και η ζωή του είναι Παράδεισος. Διαφορετικά, τα βλέπει όλα με καχυποψία και γίνεται η ζωή του κόλαση. Μόνος του κάνει την ζωή του κόλαση. Χρειάζεται να εργασθούμε για την κάθαρση. Μπορεί να αναγνωρίζουμε τα χάλια μας, αλλά αυτό δεν αρκεί.

Αν δεν δεχώμαστε πονηρούς λογισμούς και οι ίδιοι δεν σκεφτώμαστε πονηρά, αλλά για ό,τι μας λένε, για ό,τι βλέπουμε, βάζουμε καλό λογισμό, θα καθαρίσουν ο νούς και η καρδιά.
Ο πειρασμός βέβαια δεν θα σταματήση να μας στέλνη από κανένα πονηρό τηλεγράφημα. Και να απαλλαγούμε από τους δικούς μας λογισμούς, του διαβόλου τα πειράγματα θα υπάρχουν, αλλά δεν θα κολλούν, αν είναι καθαρή η καρδιά.

Η αγάπη έχει ακατανίκητη δύναμη. Κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να την εμποδίσει. Με την αγάπη στο Χριστό o αδύνατος και δειλός γίνεται ατρόμητος και γενναίος, αψηφώντας τους κινδύνους και το θάνατο ακόμα.

 

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Όταν συναναστρεφώμαστε έναν άνθρωπο που έχει πάθη, και δεν επηρεαζόμαστε από τα πάθη του, εμείς επιδρούμε στον χαρακτήρα του;
- Εάν έχουμε πνευματική κατάσταση , αγιότητα, πολύ επιδρούμε, γιατί επιδρά η Χάρις του Θεού και βοηθιέται ο συνανθρωπός μας. Όταν ανεχώμαστε τον αδελφό μας από αγάπη, εκείνος το καταλαβαίνει. Όπως και όταν υπάρχη μέσα μας κακία, χωρίς να εκδηλώνεται, πάλι εκείνος την καταλαβαίνει.
Ό,τι έχει μια ψυχή, αυτό και μεταδίδει. Το πάθος μεταδίδει πάθος, ο θυμός θυμό, η οργή οργή. Ενώ, όταν στην ψυχή υπάρχουν χαρίσματα, το χάρισμα θα μεταδώση χάρισμα.
- Όταν δηλαδή κανείς συναναστρέφεται με εναρέτους, βοηθιέται;
- Και βέβαια βοηθιέται.
Αν πας σε ένα κελλί που το θυμιάζουν συνέχεια, όταν βγης, θα μυρίζης θυμίαμα. Αν πας σε έναν στάβλο, θα πάρης τη μυρωδιά του στάβλου.
Αν πας σε ένα κοσμικό σπίτι , θα μυρίζης κοσμικά αρώματα.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ζητά κανείς βοήθεια ,και ο Θεός και οι Άγιοι την δίνουν.
Μέχρι να ανοιγοκλείσης τα μάτια σου ,έχουν κιόλας βοηθήσει. Μερικές φορές δεν προλαβαίνεις ούτε να τα ανοιγοκλείσης . Τόσο γρήγορα βρίσκεται ο Θεός δίπλα σου.
« Αιτείτε και δοθήσεται » , λέει η Γραφή. Αν δεν ζητάμε βοήθεια από τον Θεό , θα σπάζουμε τα μούτρα μας.
Ενώ, όταν ζητάμε την θεία βοήθεια , ο Χριστός μας δένει με ένα σχοινάκι και μας συγκρατεί. Φυσάει ο αέρας από εδώ-εκεί ,αλλά, επειδή είμαστε δεμένοι, δεν κινδυνεύουμε.
Όταν όμως ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι ο Χριστός είναι που τον κρατάει, λύνεται πλέον από το σχοινάκι και τον χτυπούν οι άνεμοι από δω κι από κει και ταλαιπωρείται.
Να ξέρετε, μόνον τα πάθη και οι αμαρτίες είναι δικές μας .
Ό,τι καλό κάνουμε είναι από τον Θεό, ό,τι ανοησίες κάνουμε είναι δικές μας. Λίγο η Χάρις του Θεού να μας αφήση, τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΡΓΕΙ...

ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΡΓΕΙ...

Αυτό που έγινε στην Ελλάδα είναι μοναδικό στα 

παγκόσμια χρονικά κι ακόμη πιο μοναδικό αυτό 

που θα γίνει... 

Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε «Αν ο Θεός άφηνε την 

τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα

 καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα 

πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός»...

Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 

ΡΙΖΙΚΗ!

Διαβάστε περισσότερα »

Λόγοι Ἁγίου Παϊσίου περὶ ἀποφυγῆς τεκνογονίας στὰ ζευγάρια

Λόγοι Ἁγίου Παϊσίου περὶ ἀποφυγῆς τεκνογονίας στὰ ζευγάρια

Ἀποσπάσματα 

ἀπὸ 

τὸ βιβλίο

«Σκεῦος 

ἐκλογῆς»,

τοῦ ἱερομονάχου 

Χριστόδουλου Ἁγιορείτου

Πάρα πολλὰ 

ζευγάρια τὰ 

ἀπασχολοῦσε 

τὸ πρόβλημα τῶν παιδιῶν. Ἄλλοι

 εἶχαν κάποιο πρόβλημα καὶ δὲν ἔκαναν 

παιδιὰ κι εἶχαν 

λογισμὸ νὰ υἱοθετήσουν ἕνα ξένο

 παιδί, ἄλλοι σκεφτόντουσαν νὰ κάνουν ἕνα, τὸ πολὺ δύο παιδιὰ καὶ μετὰ νὰ παίρνουν προφυλάξεις γιὰ νὰ μὴν κάνουν ἄλλα, ἐνῶ ἄλλοι ἔβαζαν σκοπό τους νὰ ἀποκτήσουν πολλὰ παιδιά. Συχνὰ 

λοιπόν, οἱ οἰκογενειάρχες ζητοῦσαν ἀπὸ 

τὸν Γέροντα τὴ συμβουλή του καὶ σ’ αὐτὸ

 τὸ ζήτημα.

Ὁ Γέροντας τοὺς τόνιζε ὅτι πρέπει νὰ ἔχουν

 ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὴν πρόνοια τοῦ 

Θεοῦ καὶ νὰ μὴν βάζουν ἀνθρώπινο 

πρόγραμμα, γιατί τὰ παιδιὰ τὰ δίνει ὁ Θεός. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ μόνος ποὺ ξέρει ἂν θὰ δώσει, πότε 

θὰ δώσει καὶ πόσα παιδιὰ θὰ δώσει.

Κανένας ἄλλος. Μερικοί, ἔλεγε 

ὁ Γέροντας, προφασίζονται ὅτι ἔτσι ὅπως

 ἔγινε ἡ ζωὴ δύσκολη, ἕνα παιδὶ μὲ τὸ

ζόρι καὶ μὲ πολλὲς δυσκολίες τὸ μεγαλώνουν, γι’ αὐτὸ προφυλάσσονται, γιὰ νὰ μὴν κάνουν ἄλλο 

παιδί. Αὐτὸ ὅμως εἶναι μεγάλη ἁμαρτία, 

γιατί ἔτσι δείχνουν ὅτι οἱ ἴδιοι κανονίζουν 

πιὸ καλὰ τὰ πράγματα ἀπ’ ὅ,τι 

ὁ Θεός. Εἶναι ὑπερήφανοι καὶ ὑποτιμοῦν 

τὴν πάνσοφη πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς

 βλέπει καὶ τὴν ψυχικὴ καὶ τὴν 

οἰκονομική τους κατάσταση καὶ πολλὰ ἄλλα,

 τὰ ὁποία οὔτε βλέπουμε οὔτε 

γνωρίζουμε ὅτι ὑπάρχουν. Ἂν λοιπὸν 

τὰ οἰκονομικά τῆς οἰκογένειας εἶναι πενιχρὰ 

καὶ ἴσα – ἴσα ποὺ φτάνουν γιὰ νὰ 

συντηρήσουν ἕνα παιδί, ἡ λύση δὲν εἶναι 

νὰ φοβοῦνται μὴν κάνουν ἄλλο καὶ νὰ τὸ 

ἀποφεύγουν, κι ἔτσι νὰ ἀντιστέκονται στὸ

 θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ νὰ πιστεύουν ὅτι 

ἂν ὁ καλός μας Θεὸς θέλει νὰ φέρει κι ἄλλο, 

ἢ κι ἄλλα παιδιὰ στὸν κόσμο Ἐκεῖνος ποὺ

 «οἶδε γὰρ ὧν χρείαν ἔχομεν πρὸ τοῦ

 ἠμᾶς αἰτῆσαι Αὐτὸν» θὰ φροντίσει καὶ γιὰ

 τὴν ἐνίσχυση τῶν οἰκονομικῶν της.

Ἔτσι συμβούλευε ὅσους τὸν ρωτοῦσαν 

γιὰ τὰ ζητήματα αὐτὰ καὶ συνέχιζε:...

Διαβάστε περισσότερα »