Σοφία Κανλή

– Τί μᾶς λείπει, Γέροντα, καὶ δὲν ἀναζητοῦμε μὲ τέτοιο ζῆλο τὸν Χριστό;
– Τίποτε δὲν μᾶς λείπει. Μυαλὸ ἔχουμε, ἡλικία ἔχουμε
Ὁ ἑαυτός μας εἶναι τὸ ἐμπόδιο.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!

 

 

 

 

Hλιας Στεφανου Xαιντουτη

 

Κάποιες απλές ψυχές, που είναι σαν μικρά παιδιά, μπορούν να πούν με την απλότητα και την αθωότητα του παιδιού στον Θεό: «Θεέ μου, πρέπει να μου το δώσης αυτό· γιατί δεν μου το δίνεις;». Θυμάστε που αναφέρω στο βιβλίο στους «Αγιορείτες Πατέρες» για έναν Πατέρα που είχε παιδική απλότητα; Όταν είχε στερέψει το πηγάδι στο Κελλί τους, έδεσε την εικόνα του Αγίου Νικολάου από τον χαλκά με ένα σχοινί, την κατέβασε στο ξηροπήγαδο και είπε στον Άγιο με πολλή απλότητα: «Άγιε Νικόλαε, να ανεβής μαζί με το νερό, εάν θέλης να σού ανάβω το καντήλι. Έρχονται στο Κελλί τόσοι άνθρωποι, και δεν έχουμε λίγο κρύο νερό να τους δώσουμε». Αμέσως το νερό άρχισε σιγά‐σιγά να ανεβαίνη, και η εικόνα του Αγίου Νικολάου έπλεε επάνω στο νερό. Την πήρε, την ασπάσθηκε με ευλάβεια και την πήγε στον ναό. Όποιος όμως απευθύνεται με παρρησία στον Θεό ή στους Αγίους, ενώ δεν έχει φθάσει σε τέτοια πνευματική κατάσταση, έχει αναίδεια και παροργίζει τον Θεό.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!

 

Γέροντα, μερικές φορές εύχομαι να μου δώση ο Θεός θείο φωτισμό· είναι σωστό το αίτημά μου;
– Να προσπαθήσης πρώτα κι εσύ και μετά να ζητάς και από τον Θεό τον θείο φωτισμό, γιατί ο Θεός θέλει πρώτα την δική μας προσπάθεια και ύστερα δίνει ό,τι Του ζητάμε.
Να σκέφτεσαι, να προσεύχεσαι, να προσέχης και να ενεργής με σύνεση, και μετά θα έρθη ο θείος φωτισμός.
Όταν, ας υποθέσουμε, σε ρωτούν για ένα θέμα, να μη βιάζεσαι να απαντήσης, αλλά να ζητάς από τον Θεό να σε φωτίση. «Θεέ μου, να λές, φώτισέ με να πω αυτό που πρέπει», και ο Θεός θα σού δίνη λόγο ανάλογα με την περίπτωση. Η βιαστική απάντηση είναι του μυαλού· ενώ η απάντηση που περνά μέσα από την προσευχή, είναι του Θεού.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!