ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

 

Ἡ ἰσότητα ποὺ ζητοῦν οἱ γυναῖκες μὲ τοὺς ἄνδρες μόνον ὣς ἕνα σημεῖο μπορεῖ νὰ ἰσχύση. Σήμερα στὶς γυναῖκες, ἐπειδὴ ἐργάζονται καὶ ψηφίζουν, μπῆκε ἕνα ἀρρωστημένο πνεῦμα καὶ νομίζουν ὅτι εἶναι ἴσες μὲ τοὺς ἄνδρες. Φυσικὰ οἱ ψυχὲς ἴδιες εἶναι. Ἀλλά, ὅταν ὁ ἄνδρας δὲν ἀγαπᾶ τὴν γυναίκα καὶ ἡ γυναίκα δὲν σέβεται τὸν ἄνδρα, δημιουργοῦνται σκηνὲς στὴν οἰκογένεια. Παλιὰ τὸ νὰ ἀντιμιλήση ἡ γυναίκα στὸν ἄνδρα, τὸ θεωροῦσαν πολὺ βαρύ. Τώρα μπῆκε ἕνα ἀλήτικο πνεῦμα. Τότε τί ὄμορφα ἦταν! Εἶχα γνωρίσει ἕνα ἀνδρόγυνο ποὺ ὁ ἄνδρας ἦταν πολὺ κοντὸς καὶ ἡ γυναίκα μιὰ ἀνδρογυναίκα, ψηλὴ μέχρι ἐκεῖ ἐπάνω! Ἀφοῦ ἑκατὸν ὀγδόντα ὀκάδες σιτάρι τὸ ξεφόρτωνε ἀπὸ τὸ κάρρο μόνη της. Μιὰ φορὰ ἕνας ἐργάτης – ψηλὸς κι ἐκεῖνος – πῆγε νὰ τὴν πειράξη καὶ ἐκείνη τὸν ἅρπαξε καὶ τὸν πέταξε πέρα σὰν σπιρτόξυλο! Ἀλλὰ νὰ βλέπατε τί ὑπακοὴ ἔκανε στὸν ἄνδρα της, πῶς τὸν σεβόταν! Ἔτσι κρατιέται ἡ οἰκογένεια, ἀλλιῶς δὲν γίνεται.